Moździerz Ordnance SBML 2 in

Ordnance SBML 2 in Mortar
Ilustracja
Australijscy żołnierze w akcji z moździerzem dwucalowym
Dane podstawowe
Państwo Wielka Brytania
Rodzajmoździerz
Historia
Prototypy1937
Produkcja seryjna1938
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber51 mm
Długość lufy533 mm
Donośność450 m (500 yardów)
Masa4,65 kg (10,25 lb)
Szybkostrzelność8 strz./min
Obsługa2 osoby

Ordnance SBML 2-inch mortar (ang. Smooth Bore Muzzle Loaded: gładkolufowy, odprzodowy) – podstawowy brytyjski moździerz piechoty z czasów II wojny światowej.

W 1937 armia brytyjska analizowała dostępne na rynku lekkie moździerze; broń hiszpańskiej firmy "Esperanza" posłużyła jako podstawa do zbudowania prototypu nowego moździerza, który już w 1938 został wprowadzony do produkcji seryjnej i w chwili wybuchu II wojny światowej Brytyjczycy mieli ich już ok. 500 na wyposażeniu. Do końca wojny były bronią wsparcia plutonów piechoty i pozostał na wyposażeniu do lat 1970[1].

Moździerz miał bardzo prostą konstrukcję, składającą się z gładkiej lufy i płyty oporowej (w pierwotnych wersjach dużej, potem zredukowanej do niewielkiej stopy, w kształcie łopatki). Broń pozbawiona była trójnoga, strzelec podtrzymywał lufę ręką. W ramach upraszczania konstrukcji zlikwidowano też celownik z poziomicą i celowanie odbywało się przez nakierowanie na cel białej linii namalowanej na lufie, a następnie znalezieniu właściwego kąta podniesienia przez wstrzelanie się w cel[1]. Maksymalne uproszczenie konstrukcji odróżniało lekką (4,65 kg) brytyjską broń od nazbyt skomplikowanego (i dużo cięższego, ponad 14 kg) odpowiednika niemieckiego (l.Gr.W.36).

Moździerz wystrzeliwał ważący nieco ponad kilogram granat burzący na maksymalną odległość ok. 450 m[1].

Wersje[1]

  • Mk I - z 1918 r., wycofana w 1919
  • Mk II i Mk II*** - model z 1938, z dużą płytą oporową i jego wersja rozwojowa
  • Mk II* i Mk II** - wersje powyższego, przeznaczone dla transporterów Universal Carrier
  • Mk III - używana jako miotacz granatów dymnych na czołgach
  • Mk IV - krótkoseryjna wersja rozwojowa
  • Mk V i Mk VI - nie produkowane
  • Mk VII - wersja dla Carrierów
  • Mk VII* - krótkolufowa wersja dla oddziałów powietrznodesantowych, z niewielką stopą w miejsce płyty oporowej
  • Mk VII** - lufa zwykłej długości, wersja ze małą stopą, dla piechoty
  • Mk VII* - jak wyżej, nie mylić z wersją dla spadochroniarzy
  • Mk VIIA - wersja dla Armii Indyjskiej
  • Mk VIII - wersja dla oddziałów powietrznodesantowych

Amunicja

Nazwa pociskutypkolorwaga
HEBurzącyciemnooliwkowy z czerwonym pasem1,01 kg
WPDymny, z białym fosforemciemnozielony1,01 kg
FMDymny, z czterochlorkiem tytanuciemnozielony0,9 kg
oświetlającyciemny khaki0,454 kg
sygnalizacyjnywielogwiazdowyjasnoszary0,454 kg

Przypisy

  1. ↑ a b c d John Norris: Infantry Mortars of World War II. Oxford: Osprey Publishing, 2002, s. 10-13. ISBN 978-1841764146.
Broń strzelecka armii Brytyjskiej Wspólnoty Narodów z okresu II wojny światowej
Pistolety i rewolwery
Pistolety maszynowe
Karabiny i karabinki
Karabiny maszynowe
Karabiny przeciwpancerne
Granaty ręczne
Granatniki i moździerze

Wielka Brytania


Media użyte na tej stronie

2 inch mortar (AWM 094355).jpg
AWM Caption: ULUNKOHOITU, NEW GUINEA, 1945-07-18. PTE J. PLUNKETT (1) AND PTE K.T. BIDDLE (2) MEMBERS OF 8 PLATOON, A COMPANY, 2/6 INFANTRY BATTALION, FIRING A 2-INCH MORTAR TO RETURN FIRE FROM A FRESHLY ESTABLISHED POSITION ON THE FORWARD SLOPES OF ULUNKOHOITU.