Możliwości eksploatacji Tytana

Tytan w swym naturalnym kolorze
Węglowodorowe jeziora na Tytanie

Tytan – największy z księżyców Saturna, jest jednym z dość prawdopodobnych celów przyszłej kolonizacji Kosmosu z uwagi na duże złoża węglowodorów.

Zasoby naturalne księżyca

Z badań wykonanych w 2008 roku za pomocą sondy Cassini-Huygens wynika, że rozmiary złóż płynnych węglowodorów na Tytanie przekraczają setki tysięcy razy wielkość wszystkich znanych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego na Ziemi. Węglowodory gromadzą się na powierzchni w formie oceanów, jezior i wydm[1].

Możliwości zasiedlenia

Na Tytanie znajdują się najważniejsze pierwiastki potrzebne do utrzymania życia ludzkiego[2]. Atmosfera Tytana zawiera duże ilości azotu i metanu, płynny metan znajduje się na jego powierzchni. Woda i amoniak znajdują się pod powierzchnią księżyca i bywają wyrzucane w wyniku erupcji wulkanów. Mieszanka azotu i tlenu uzyskanego z wody stanowi powietrze podobne do ziemskiego[3]. Azot, metan i amoniak mogą być użyte do wyprodukowania nawozów sztucznych.

Niewielka grawitacja (0,14 g przy powierzchni) stanowiłaby istotny problem w przypadku dłuższego pobytu człowieka na Tytanie. Może to skutkować obniżeniem gęstości kości, mięśni i osłabieniem układu odpornościowego. Praktyki opracowane na potrzeby misji stacji orbitalnych skutecznie przeciwdziałają niekorzystnym efektom zbyt niskiej grawitacji. Doświadczenia te ograniczone są jednak do warunków niemalże zerowego przyciągania, natomiast wpływ grawitacji porównywalnej z grawitacją Tytana na organizm ludzki jest słabo zbadany.

Temperatura na Tytanie wynosi około 94 K (−179 °C). Ciśnienie atmosferyczne przy powierzchni jest około 1,5 razy większe niż ciśnienie powietrza ziemskiego na poziomie morza. Gęstość atmosfery księżyca Saturna jest około 4,5 raza większa od gęstości powietrza ziemskiego na poziomie morza. Niska temperatura w połączeniu z gęstą, dość dobrze przewodzącą ciepło atmosferą stanowią duży problem w kwestii ogrzania kolonii dla potrzeb człowieka. Z drugiej strony zbliżone do ziemskiego ciśnienie powietrza ułatwiłoby budowę lądowników i budynków kolonii, zaś gęsta atmosfera skutecznie pochłania promieniowanie i ułatwi wykorzystanie maszyn latających.

Atmosfera Tytana zawiera silnie toksyczny cyjanowodór.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Titan’s surface organics surpass oil reserves on Earth. ESA.
  2. ↑ Titan. W: Robert Zubrin: Entering Space: Creating a Spacefaring Civilization. Tarcher/Putnam, 1999, s. 163-166. ISBN 978-1-58542-036-0.
  3. ↑ Robert Zubrin: The Case for Mars: The Plan to Settle the Red Planet and Why We Must. Simon & Schuster/Touchstone, 1996, s. 146. ISBN 978-0-684-83550-1.

Media użyte na tej stronie

Titan in natural color Cassini.jpg
This natural color composite was taken during the Cassini spacecraft's April 16, 2005, flyby of Titan. It is a combination of images taken through three filters that are sensitive to red, green and violet light. It shows approximately what Titan would look like to the human eye: a hazy orange globe surrounded by a tenuous, bluish haze. The orange color is due to the hydrocarbon particles which make up Titan's atmospheric haze. This obscuring haze was particularly frustrating for planetary scientists following the NASA Voyager mission encounters in 1980-81. Fortunately, Cassini is able to pierce Titan's veil at infrared wavelengths (see PIA06228). North on Titan is up and tilted 30 degrees to the right. The images to create this composite were taken with the Cassini spacecraft wide angle camera on April 16, 2005, at distances ranging from approximately 173,000 to 168,200 kilometers (107,500 to 104,500 miles) from Titan and from a Sun-Titan-spacecraft, or phase, angle of 56 degrees. Resolution in the images is approximately 10 kilometers per pixel. The Cassini-Huygens mission is a cooperative project of NASA, the European Space Agency and the Italian Space Agency. The Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the mission for NASA's Science Mission Directorate, Washington, D.C. The Cassini orbiter and its two onboard cameras were designed, developed and assembled at JPL. The imaging team is based at the Space Science Institute, Boulder, Colo. For more information about the Cassini-Huygens mission, visit http://saturn.jpl.nasa.gov and the Cassini imaging team home page, http://ciclops.org.