Modraszek gniady
| Polyommatus ripartii | |||
| (Freyer, 1830) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | Polyommatus | ||
| Gatunek | modraszek gniady | ||
| Synonimy | |||
| |||
Modraszek gniady (Polyommatus ripartii) − motyl dzienny z rodziny modraszkowatych.
Cechy
Rozpiętość skrzydeł wynosi 30–34 mm. Niewielki dymorfizm płciowy. Wierzch skrzydeł u obu płci brunatny. Na spodzie tylnego skrzydła biała smuga, ciągnąca się od nasady prawie aż do zewnętrznego brzegu.
Biologia i ekologia
Modraszek gniady wymaga siedlisk o charakterze stepowym. Występuje na suchych, ciepłych pagórkach o wapiennym podłożu, porośniętych trawą, rozchodnikiem i krzewiastymi zaroślami. Odżywia się nektarem kwiatów. Gąsienice żerują na sparcecie siewnej i sparcecie piaskowej. W ciągu roku pojawia się jedno pokolenie. Motyle latają od początku lipca do końca sierpnia.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje na niewielkich, odosobnionych obszarach w Europie (Pireneje, Alpy Nadmorskie, Półwysep Bałkański, Półwysep Krymski, Rosja) oraz Azji Mniejszej. W Polsce spotykany jest na bardzo niewielkim obszarze Wyżyny Małopolskiej, na Ponidziu i w okolicach Miechowa. Obserwowany m.in. w Kazimierzy Wielkiej, Skotnikach Górnych, Klonowej, Krzyżanowicach, Winiarach i Piechowie.
Zagrożenie i ochrona
Liczebność w Polsce jest trudna do oszacowania – ale jednorazowo widywano kilkadziesiąt osobników na jednym stanowisku. Zagrożeniami dla niego są niekorzystne zmiany w środowisku spowodowane zalesianiem i zarastaniem stepowych siedlisk drzewami i krzewami. Niekorzystnie na liczebność wpływa również wypalanie traw, niszczące gąsienice, oraz nielegalne odławianie motyli przez kolekcjonerów.
Gatunek zagrożony wyginięciem. Na terenie Polski jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[1][2]. Wymaga ochrony czynnej. W Polskiej czerwonej księdze zwierząt otrzymał status CR – gatunku skrajnie zagrożonego[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2014 poz. 1348).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..
- ↑ Zbigniew Głowaciński, Janusz Nowacki: Polska czerwona księga zwierząt. Bezkręgowce. Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie; Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu. [dostęp 2017-02-22]. (pol.).
Bibliografia
- Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska: Motyle dzienne. Warszawa: Multico, 2010, s. xx. ISBN 978-83-7073-789-4.
- Zbigniew Głowaciński, Janusz Nowacki: Polska czerwona księga zwierząt. Bezkręgowce. Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie; Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu. [dostęp 2017-02-22]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Zeynel Cebeci, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ripart's Anomalous Blue (Polyommatus ripartii). Erdemli - Mersin, Turkey.