Modrzew japoński

Modrzew japoński
Ilustracja
Systematyka[1][2][3]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasanagonasienne
Klasaiglaste
Rządsosnowce
Rodzinasosnowate
Podrodzinamodrzewiowe (Laricoideae)
Rodzajmodrzew
Gatunekmodrzew japoński
Nazwa systematyczna
Larix kaemepferi (Lamb.) Carr.
1856[4]
Synonimy
  • Pinus kaempferi Lambert
  • Larix leptolepis (Sieb. & Zucc.) Gordon
  • Larix leptolepis (Sieb. & Zucc.) Gordon var. louchanensis Ferre & Augere
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]
Status iucn3.1 LC pl.svg

Modrzew japoński (Larix kaempferi (Lambert) Carriere) – gatunek drzewa należącego do rodziny sosnowatych (Pinaceae Lindl.). Jego naturalnym siedliskiem są góry wulkaniczne na wyspie Honsiu w Japonii.

Kwiaty, dwa górne męskie, dolny żeński
Szyszka

Morfologia

Pokrój
Wysokie drzewo o koronie szerokostożkowatej z poziomymi, wygiętymi ku wierzchołkowi konarami. Gałęzie ustawione okółkowo, są mniej lub bardziej horyzontalnie rozpostarte, niezwieszające się.
Pień
Dorasta do 35–45 m wysokości. Kora czerwonawobrązowa, u podstawy bruzdkowana.
Liście
Igły rosnące na czerwonobrązowych długopędach są pojedyncze, ułożone skrętolegle, rosnące na krótkopędach zebrane w pęczki po 40–60, o długości do 3,5–4 cm, płaskie, miękkie, szaro- lub niebieskawozielone, jesienią złocistożółte.
Kwiaty
Gatunek jednopienny. Kwiaty męskie okrągłe, żółte, długości 0,5–1 cm. Szyszeczkowate kwiaty żeńskie osadzone pionowo na zwisających gałązkach, czerwonawe. Kwitnie w marcu.
Szyszki
Szyszki żeńskie liczne w górnych odcinkach większych gałęzi, początkowo jasnoczerwonawe lub żółtawe, później zielone lub ciemnożółte, a w porze dojrzewania - brunatne, wysokości i szerokości około 3 cm, rozetkowate i bardziej płaskie niż u modrzewia europejskiego. Łuski szyszek na brzegach wyraźnie odwinięte na zewnątrz[6].

Biologia i ekologia

Modrzew japoński jest o wiele mniej wrażliwy na przemysłowe zanieczyszczenia gazowe niż gatunki europejskie i dlatego coraz częściej jest sadzony w miejskich parkach. Według dotychczasowego stanu wiedzy, modrzewie wydają się także nieco odporniejsze na kwaśne deszcze niż inne krajowe i zadomowione drzewa szpilkowe[6].

Zastosowanie

Drewno modrzewia uchodzi za szczególnie trwały surowiec. Zewnętrzny biel jest początkowo bardzo jasny, stopniowo jednak ciemnieje. Twardziel już w stanie świeżym jest ciemnobrązowa. Drewno ma zastosowanie przy budowie domów i statków, ze względu na trwałość robi się z niego przede wszystkim burty i boazerie[6].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Pinales : Pinaceae, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  3. M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19, 2011, s. 55–70 [dostęp 2021-03-26].
  4. The Plant List. [dostęp 2011-01-25].
  5. T. Katsuki, Luscombe, D, Larix kaempferi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] [dostęp 2009-06-12] (ang.).
  6. a b c Bruno T. Kremer: Drzewa. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 28. ISBN 83-7129-141-8.

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Larix-kaempferi.JPG
Autor: Sten Porse, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Larix kaempferi: Bark, twig and needles.
Japanese Larch Larix kaempferi Cone 2000px.jpg
Autor: Photo (c)2007 Derek Ramsey (Ram-Man), Licencja: GFDL 1.2
Photograph of a cone of the Japanese Larchen (Larix kaempferi en ) tree taken against the backdrop of the parent tree's trunk. The natural orientation of this tree's cones are erect. This picture is not intended to be representative of that fact. Photo taken at the John J. Tyler Arboretum where it was identified.