Modrzew syberyjski
| ||
Modrzew syberyjski jesienią | ||
Systematyka[1][2][3] | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | rośliny | |
Podkrólestwo | rośliny zielone | |
Nadgromada | rośliny telomowe | |
Gromada | rośliny naczyniowe | |
Podgromada | rośliny nasienne | |
Nadklasa | nagonasienne | |
Klasa | iglaste | |
Rząd | sosnowce | |
Rodzina | sosnowate | |
Rodzaj | modrzew | |
Gatunek | modrzew syberyjski | |
Nazwa systematyczna | ||
Larix sibirica Ledeb. Fl. altaic. 4:204. 1833 | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | ||
Modrzew syberyjski (Larix sibirica Ledebour 1833, syn.: Larix decidua Mill. ssp. sibirica (Ledeb.) Domin, Larix russica (Endlicher) Sabine ex Trautvetter, Larix sukaczewii Dylis, Larix archangelica Lawson, Pinus larix L. var. russica Endlicher) – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae Lindley). Występuje na Syberii oraz w Chinach i Mongolii[5].
Morfologia
- Pokrój
- Smukłostożkowy i elegancki. Drzewo wysokości do 45 metrów.
- Pień
- Czarnobrązowy. Gałęzie wzniesione, ale sztywne i grube.
- Liście
- Szpilkowate i długie, osadzone na krótkopędach, w pęczki liczące od kilkunastu, do kilkudziesięciu sztuk. Opadające na zimę.
- Kwiaty
- Żeńskie – okazałe, męskie – niepozorne, otwierające się przed lub w czasie rozwoju liści. Roślina jednopienna.
- Szyszki
- Duże, brązowe i jajowate z małą liczbą łusek, mogące pozostawać na drzewie przez kilka lat.
Biologia i ekologia
Występuje w wyższych położeniach górskich (500-3500 m n.p.m.) i tajdze. Odporny, choć w cieplejszym klimacie może być atakowany przez ochojnika, w wilgotnych miejscach przez raka modrzewiowego.
Zastosowanie
Próby introdukowania tego modrzewia w Europie, w tym w Polsce nie powiodły się. Jednak może być uprawiany z powodzeniem w zimniejszych rejonach Polski. Na Syberii żywicę tego gatunku (i modrzewia dahurskiego) pozyskuje się w celu żucia (сера байкальская, жевательная смолка) i według producentów ma ona własności oczyszczające i dezynfekujące jamę ustną[6][7][8]. Modrzew syberyjski ma podwyższone parametry wytrzymałościowe, dodatkowo z uwagi na dużą gęstość (gatunek wąskosłoisty) nie chłonie wilgoci oraz wody co sprawia, że jeszcze lepiej znosi trudne warunki atmosferyczne i jest powszechnie używany do budowy profili elewacyjnych[9].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Pinales : Pinaceae, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19, 2011, s. 55–70 [dostęp 2021-03-26] .
- ↑ A. Farjon , Larix sibirica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] [dostęp 2010-01-26] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-25].
- ↑ Страница не найдена, klubrp.ru [dostęp 2017-12-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-07] (ros.).
- ↑ Смолка байкальская из Сибири, сера лиственницы сибирской, xn----7sbejwba3deg2i.xn--p1ai [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-20] (ros.).
- ↑ Смолка Байкальская, сера, живица 3гр
- ↑ Drewniane elewacje z Modrzewia Syberyjskiego ● Dombal, www.dombal.com.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Montréalais, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Siberian larch, Larix sibirica, at the Jardin botanique de Montréal. Photos and panorama compositing by Montréalais.