Mokrzyca Kitaibela

Mokrzyca Kitaibela
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządgoździkopodobne
Rządgoździkowce
Rodzinagoździkowate
Rodzajmokrzyca
GatunekMinuartia laricifolia
Podgatunekmokrzyca Kitaibela
Nazwa systematyczna
Minuartia laricifolia subsp. kitaibelii (Nyman) Mattf.
Repert. Spec. Nov. Regni Veg. Beih. 15: 190 1922[3]
Synonimy
  • M. kitaibelii (Mattf.) Pawł.
  • M. laricifolia Schinz

Mokrzyca Kitaibela, mokrzyca modrzewiolistna[4] (Minuartia laricifolia subsp.kitaibelii (Nyman) Mattf.) – podgatunek mokrzycy Minuartia laricifolia[3], w polskich opracowaniach traktowany jako odrębny gatunek – Minuartia kitaibelii (Nyman) Pawł.)[4]. Występuje w Karpatach oraz wschodniej części Alp. W Polsce występuje w Tatrach i Pieninach[5].

Morfologia

Pokrój
Roślina luźnokępkowa, osiągająca wysokość do 20 cm. Tworzy 2 rodzaje pędów: rozesłane płożące się pędy płonne oraz podnoszące się łodygi kwiatowe[5].
Liście
Ulistnienie nakrzyżległe, liście równowąskie i nieco odgięte[5].
Łodyga
Płożąca się lub podnosząca, szorstko owłosiona, nierozgałęziona[5].
Kwiaty
Wyrastają pojedynczo, lub po kilka na szczycie łodygi. Szypułki kwiatowe krótko owłosione i bez gruczołów. Kwiaty mają 5 białych, całobrzegich płatków korony o długości 9–12 mm. Kielich walcowaty, o tępych działkach dużo krótszych od płatków korony. Wewnątrz korony 1 słupek z 3 szyjkami, i 10 pręcików[6].
Owoc
Pękająca 3 klapami torebka. Zawiera ok. 30 nasion posiadających grzebień dużych brodawek na brzegu[6].
Pokrój
Pęd
Kwiaty

Biologia i ekologia

Rozwój
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Siedlisko
Występuje wyłącznie na wapiennym podłożu: na skałach, piargach, murawach naskalnych i żwirowiskach rzecznych, głównie w reglu dolnym i górnym, ale z rzadka spotkać ją można również w piętrze kosodrzewiny[5].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
  3. ↑ a b The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
  4. ↑ a b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. ↑ a b c d e Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
  6. ↑ a b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

Media użyte na tej stronie

Minuartia kitaibelii a2.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Minuartia kitaibelii
Minuartia kitaibelii a3.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Minuartia kitaibelii
Minuartia kitaibelii a1.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Minuartia kitaibelii