Mokrzyca rozchodnikowata

Mokrzyca rozchodnikowata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządgoździkopodobne
Rządgoździkowce
Rodzinagoździkowate
Rodzajmokrzyca
Gatunekmokrzyca rozchodnikowata
Nazwa systematyczna
Minuartia sedoides (L.) Hiern
J. Bot. 37: 321 1899[3]

Mokrzyca rozchodnikowata[4] (Minuartia sedoides (L.) Hiern, właśc. Cherleria sedoides L.[5]) – gatunek rośliny należący do rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). Występuje tylko w wysokich górach środkowej i południowej Europy oraz w górach Szkocji[6]. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach[7].

Morfologia

Pokrój
Typowa roślina poduszkowa o wysokości kilku cm, jeden z nielicznych w Polsce gatunków roślin o takim pokroju[6].
Liście
Pojedyncze, mięsiste, podobne, jak u rozchodników, 3-graniaste. Mają długość 5-6 mm i szerokość około 1 mm. Na łodydze wyrastają gęsto[7].
Kwiaty
Pojedyncze, zielonożółte. Mają tępe, 3-nerwowe działki o jajowatym kształcie i kapturkowatym szczycie. Płatków korony brak, lub zredukowane do wyrostków[7].
Owoc
Wystająca z kielicha torebka[7].
Minuartia sedoides T69.jpg
Minuartia sedoides T88.jpg
Minuartia sedoides001.jpg
Minuartia sedoides (Zwerg-Miere) IMG 7982.jpg

Biologia i ekologia

Rozwój
Bylina, kwitnie od czerwca do sierpnia[7].
Siedlisko
Typowy oreofit. W Tatrach występuje głównie w piętrze halnym i turniowym. Rośnie zarówno na podłożu wapiennym, jak i granitowym[6].
Fitosocjologia
Gatunek charakterystyczny dla klasy Juncetea trifidi i zespołu Oreochloetum distichae[8].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2016-03-14].
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39–91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105. 
  6. a b c Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  7. a b c d e Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  8. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Media użyte na tej stronie

Minuartia sedoides T88.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Minuartia sedoides (location: Poland, West Tatra Mountains, Ciemniak)
Minuartia sedoides T69.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Minuartia sedoides
Minuartia sedoides001.jpg
Autor: Meneerke bloem, Licencja: CC BY-SA 4.0
Minuartia sedoides
Minuartia sedoides 2T88.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Minuartia sedoides (location: Poland, West Tatra Mountains, Ciemniak)
Minuartia sedoides (Zwerg-Miere) IMG 7982.jpg
Autor: HermannSchachner, Licencja: CC0
Minuartia sedoides in Austria