Języki mon-khmer
Języki mon-khmer – grupa językowa rozpowszechniona obecnie w Azji Południowo-Wschodniej (Kambodża, Wietnam i Tajlandia), należąca do rodziny języków austroazjatyckich.
Najważniejsze z nich, mające status języków urzędowych, to język khmerski w Kambodży, z odrębnym pismem sylabicznym, oraz język wietnamski w Wietnamie[1].
Poza tym grupa ta obejmuje szereg drobnych języków, podzielonych na poszczególne podgrupy:
- bahnarskie (Wietnam)
- katuskie (Laos, Wietnam, Tajlandia)
- khmerskie (Kambodża)
- khmuskie (Laos, Tajlandia)
- mońskie (Birma, Tajlandia)
- palaungijskie (Birma, Chiny)
- wiet-muong (Wietnam, Laos)
- język khasi (Indie, stan Meghalaya)
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: ArnoldPlaton, based on the maps Austroaziatisch.PNG and Se asia lang map.png, edited by Nnemo, Licencja: Copyrighted free use
Geographical distribution of the Austro-Asiatic phylum. Classification according to Sidwell (2009).