Monarchia
Ten artykuł od 2012-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Monarchia (łac. monarchia, ze stgr. μοναρχία, monarchía „jedynowładztwo”, od μόναρχος „jedyny władca”, od μόνος monos „jeden” i ἀρχός archós „początek”[1]) – ustrój polityczny lub forma rządów, gdzie niewybieraną w sposób republikański głową państwa jest jedna osoba, nazywana monarchą. Obecnie monarcha sprawuje władzę zazwyczaj dożywotnio (z wyjątkiem Andory, Malezji oraz Zjednoczonych Emiratów Arabskich). Jego funkcja jest często dziedziczna (z wyjątkiem monarchii elekcyjnych) i zwykle jego stanowisko jest nieusuwalne. Obecnie w wielu państwach z takowym ustrojem politycznym monarcha pełni jedynie funkcje reprezentacyjne. Kierowanie przez niego polityką jest znikome lub żadne.
Historia ustroju
W pierwszych wspólnotach plemiennych nie istniała hierarchia, która (wśród ludów europejskich) pojawiła się pod koniec demokracji wojennej, a na Bliskim Wschodzie przed powstaniem pierwszych cywilizacji.
W początkach starożytności monarcha zyskał praktycznie nieograniczoną władzę (w ustroju despotycznym), w niektórych krajach był uznawany za boga lub półboga (faraon, august), niekiedy miał pozostawać w łączności z bóstwami.
W średniowieczu powstały nowe, feudalne formy monarchii: patrymonialna oraz stanowa. Uzasadnieniem władzy monarchów było jej pochodzenie od Boga, stąd ich pozycja była teoretycznie niepodważalna. Byli suzerenami, jednak nie zawsze mogli wyegzekwować swą władzę i ich wpływ został ograniczony. Powstawały pierwsze parlamenty (tym samym monarchie parlamentarne).
Od XV wieku w Europie zachodniej ponownie wzrosło znaczenie monarchy, do władzy prawie nieograniczonej lub nieograniczonej, czyli absolutnej. Monarchia absolutna Ludwika XIV była wzorem dla innych monarchów Europy, szczególnie Prus, Rosji i Szwecji.
Rozwój przemysłu i handlu, wzrost pozycji burżuazji i klasy średniej, rewolucja francuska (1789-1799) doprowadziły do upadku absolutyzmu. Narodził się pogląd, że suwerenem jest społeczeństwo, które ma prawo powoływać i odwoływać sprawujących władzę.
Ta sytuacja, wsparta przez powstanie Stanów Zjednoczonych (4 lipca 1776), wymusiła ograniczenia praw monarchy. Doprowadziło to do powstania pierwszych monarchii konstytucyjnych (Francja, Rzeczpospolita Obojga Narodów), gdzie król był zwierzchnikiem administracji.
Nieco inna sytuacja miała miejsce w Anglii, a następnie w Wielkiej Brytanii. Ustrój panujący w tym kraju określa się mianem monarchii parlamentarnej.
Upadek wielu monarchii nastąpił po I wojnie światowej. Nowo powstałe państwa (Czechosłowacja, Polska itd.) wybrały ustrój republikański, w wielu krajach obalano monarchie, zastępując je republikami (Niemcy, Austro-Węgry, Turcja).
Nazwy monarchii
Od kręgu kulturowego oraz religii zależy nazewnictwo monarchii. Chrześcijańskie monarchie były m.in. cesarstwami, królestwami, księstwami (nazwy tworzono od tytułu monarsze, w tym od tytułów szlacheckich) czy carstwami. Islamskie monarchie są sułtanatami, zapożyczają nazwy europejskie, np. Królestwo Maroka. W Azji funkcjonowały także nazwy chanatu i kaganatu. Na Dalekim Wschodzie najważniejszymi monarchiami były cesarstwa w Indiach, Chinach i istniejące do dziś Cesarstwo Japonii.
Sukcesja tronu
Zazwyczaj monarchie są dziedziczne, tzn. po śmierci władcy tron obejmuje jedno z jego dzieci. W Europie początkowo był to najstarszy syn monarchy, później dopuszczano również córki (por. Jadwiga Andegaweńska, sankcja pragmatyczna). Czasem jednak zdarzało się, że monarcha umierał bezdzietnie, wówczas władzę mogła objąć osoba spokrewniona, niebędąca zstępnym. Czasem następcę monarcha mógł wyznaczyć na podstawie czynności prawnej: testamentem lub zawierając układ o przeżycie.
Zdarzało się, że sprawa sukcesji była niejasna, gdy wiele osób jednocześnie dowodziło swoich praw do tronu. Z tego powodu wybuchały wojny, np. wojna o sukcesję austriacką, wojna o sukcesję hiszpańską oraz wojna o sukcesję polską.
Niektóre państwa były monarchiami elekcyjnymi, tzn. takimi, gdzie monarchą zostawała osoba wybrana przez elektorów. Przykładem historycznych monarchii elekcyjnych mogą być takie państwa, jak Państwo Kościelne, Rzeczpospolita Obojga Narodów, Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego, a obecnie Watykan.
Obecne monarchie (stan na rok 2022)
Byłe monarchie
Poniżej podano wykaz monarchii, które istniały w okresie nowożytnym, ale już nimi nie są.
Oprócz tego władca brytyjski, który panuje obecnie łącznie w 15 monarchiach w przeszłości pełnił funkcję monarchy w następujących państwach, które obecnie mają ustrój republikański: Wolne Państwo Irlandzkie (1931–1949), Związek Południowej Afryki (1931–1961), Indie (1947–1950), Pakistan (1947–1956), Cejlon (1948–1972), Ghana (1957–1960), Nigeria (1960–1963), Sierra Leone (1961–1971), Tanganika (1961–1962), Trynidad i Tobago (1962–1976), Uganda (1962–1963), Kenia (1963–1964), Malawi (1964–1966), Malta (1964–1974), Gambia (1965–1970), Gujana (1966–1970), Barbados (1966–2021), Mauritius (1968–1992), Fidżi (1970–1987)[8].
Żyjący byli monarchowie
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Cesarz zrzekł się udziału w rządach, ale nie złożył formalnej abdykacji.
- ↑ premier Bułgarii 2001–2005
- ↑ Włączenie królestwa do Serbii – utracenie niepodległości przez Czarnogórę.
- ↑ Od 2011 książę koronny Czarnogóry ze szczególnymi uprawnieniami na podstawie Ustawy o Statusie Potomków Dynastii Petrowiciów-Niegoszów. Pozbawiony jednak udziału w ustrojowym systemie rządów (Czarnogóra nadal pozostaje republiką).
- ↑ Pretendent z rodu Karadziordziwiciów wysuwa swoje roszczenia powołując się na zapisy deklaracji z Korfu, w której rządy państw członkowskich przyszłego SHS, zrzekają się w imieniu swych władców tytułów monarszych na rzecz króla Serbii Piotra I.
- ↑ Proklamacja Republiki Czechosłowackiej.
- ↑ W unii personalnej z Królestwem Danii.
- ↑ W związku z okupacją niemiecką Danii regencję w imieniu króla od 1941r. pełnił Sveinn Björnsson.
- ↑ Aneksja Cesarstwa Korei przez Japonię jako prowincja Choson.
- ↑ Teoretycznie ostatni car Rosji. 15 marca 1917 Mikołaj II abdykował na rzecz swego brata Michała, który jednak odmówił przyjęcia/zrzekł się tronu następnego dnia.
- ↑ Spór sukcesyjny pomiędzy kolejnymi pretendentami z rodu Romanowów a Marią Władimirowną i jej synem Jerzym Michajłowiczem.
- ↑ jako Strażniczka Korony Rumuńskiej
- ↑ Od 1 grudnia 1918 Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, od 3 października 1929 Królestwo Jugosławii.
- ↑ Proklamacja Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii.
- ↑ Rezygnacja z udziału w rządach króla Karola.
- ↑ Proklamacja republiki po okresie regencji Horthyego.
- ↑ W okresie międzywojennym monarchia węgierska nie miała króla, a funkcję regenta pełnił Miklós Horthy.
- ↑ W latach 2001–2005 był premierem Bułgarii jako Symeon Borisov Saskokoburggotski.
- ↑ Od czasu upadku powstania w 1959 przebywa na emigracji w Indiach, gdzie w Dharamsali kieruje emigracyjnym rządem swojego kraju, będącego obecnie częścią Chińskiej Republiki Ludowej. 10 marca 2011 zapowiedział w oświadczeniu wydanym z okazji Tybetańskiego Dnia Powstania Narodowego swoją rezygnację z pełnionych funkcji politycznych, na rzecz przywódcy wybranego w sposób demokratyczny.
- ↑ 30 kwietnia 2013 królowa Beatrycze abdykowała na rzecz syna Wilhelma Alexandra.
- ↑ 25 czerwca 2013 emir Hamad abdykował na rzecz syna Tamima.
- ↑ 21 lipca 2013 król Albert II abdykował na rzecz syna Filipa I.
- ↑ 19 czerwca 2014 król Jan Karol I abdykował na rzecz syna Filipa VI.
- ↑ 30 kwietnia 2019 cesarz Akihito abdykował na rzecz syna Naruhito.
Przypisy
- ↑ Andrzej Bańkowski: Etymologiczny słownik języka polskiego. T. 2: L–P. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „PWN”, 2000, s. 208. ISBN 83-01-13017-2.
- ↑ Hawaje, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-10-16] .
- ↑ Islandia. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-10-17] .
- ↑ a b Korea. Historia (do 1948), [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-09-22] .
- ↑ Mongolia - Independence and revolution, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-10] (ang.).
- ↑ Serbia. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-09-06] .
- ↑ Zanzibar, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-10-16] .
- ↑ Commonwealth, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-09-30] (ang.).
Bibliografia
- Dynastie Europy, wyd. Ossolineum, Wrocław Warszawa Kraków 2003.
- Morby John, Dynastie świata. Przewodnik chronologiczny i genealogiczny, Kraków 1995.
Media użyte na tej stronie
flag of the Kingdom of Egypt (1922–1953) and the Republic of Egypt (1953–1958).
flag of the Kingdom of Egypt (1922–1953) and the Republic of Egypt (1953–1958).
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Crown of St Edward
Autor: Nadya Reid, Licencja: CC BY-SA 2.0
Simeon Borisov of Saxe-Coburg and Gotha, last Tsar of Bulgaria and Prime Minister of Bulgaria (in office 24 July 2001 – 17 August 2005) on May 30, 2005 in Berlin, Germany.
Flag of the independant sultanate of Zanzibar in use between 10 december 1963 and 12 january 1964
Autor: Emiel Ketelaar, FrozenImage, Licencja: CC BY 3.0
Queen Beatrix of the Netherlands in Vries
Autor: cropped from photo by Luca Galuzzi (Lucag), Licencja: CC BY-SA 2.5
Tenzin Gyatso, the fourteenth and current Dalai Lama, is the leader of the exiled Tibetan government in India. He was awarded the Nobel Peace Prize in 1989. Photographed during his visit in Cologno Monzese MI, Italy, on december 8th, 2007.
Autor: Ricardo Stuckert/PR, Licencja: CC BY 3.0 br
O rei da Espanha Juan Carlos I.
Autor:
- T.M._Constantine_&_Anne-Marie_of_Greece_Allan_Warren.jpg: Allan warren
- derivative work: Daffy123 (talk)
portrait of The former King Constantine & Queen Anne Marie of Greece.
Autor: Shawnc, Licencja: CC BY 3.0
Emperor Akihito and Empress Michiko (background) visiting the Richmond Olympic Oval in Richmond, B.C., Canada on July 10, 2009.
Autor: Mohamedhp, Licencja: CC BY-SA 4.0
During an interview with Fuad II on March 11, 2015
Autor: RTV Kelantan, Licencja: CC BY 3.0
Muhammad V of Kelantan in 2013
Jigme Singye Wangchuck in 2014 — the fourth King of Bhutan (1972–2006, abdication).
Autor: European People's Party, Licencja: CC BY 2.0
EPP Summit October 2010
Autor: Eshar, Licencja: CC BY 2.0
Event | Hari Malaysia 2011
Gotcha! the closest I ever had..
Al-Wathiqu Billah, Tuanku Mizan Zainal Abidin Ibni Almarhum Sultan Mahmud Al-Muktafi Billah Shah. The 13th Yang di-Pertuan Agong of Malaysia.
Today 16 September is declared a public holiday for Malaysia to commemorate the establishment of the Malaysian federation and marked the joining together of Malaya, North Borneo (Sabah) and Sarawak to form Malaysia as we call today is 'Hari Malaysia'.(c) Voka Kamer van Koophandel Limburg, CC BY 2.0
King Albert II of Belgium visiting the Voka of the province of Limburg
Jamshid bin Abdullah, the last Sultan of Zanzibar
(c) João Pedro Correia, CC BY 2.0
François Hollande in 2017