Monarchia feudalna
 | Ten artykuł od 2010-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Reprezentanci trzech stanów – duchowny, rycerz i chłop
Monarchia feudalna – ustrój, w którym panuje tzw. system feudalny. Całość władzy formalnie jest w rękach monarchy, którego władza jest dziedziczna albo elekcyjna.
Zmiany
Z monarchii feudalnej na końcu XV w. zaczęły wykształcać się inne ustroje. W różnych państwach wykształciły się różne systemy ustrojowe:
- monarchia despotyczna - Imperium Osmańskie
- monarchia absolutna – Francja, Hiszpania, Szwecja, Dania, Austria, Państwo Kościelne
- monarchia administracyjna – Portugalia
- republika – Holandia, niektóre państewka włoskie
- demokracja szlachecka - Rzeczpospolita Obojga Narodów
- monarchia parlamentarna – Anglia
Zobacz też
- Monarchia
- system feudalny
| ||||||||||
Media użyte na tej stronie
Cleric-Knight-Workman.jpg
An inhabited initial from a 13th-century French text representing the tripartite social order of the Middle Ages: the ōrātōrēs (those who pray – clerics), bellātōrēs (those who fight – knights, that is, the nobility), and labōrātōrēs (those who work – peasants and members of the lower middle class).
An inhabited initial from a 13th-century French text representing the tripartite social order of the Middle Ages: the ōrātōrēs (those who pray – clerics), bellātōrēs (those who fight – knights, that is, the nobility), and labōrātōrēs (those who work – peasants and members of the lower middle class).