Monaster św. Eliasza w Uhrusku
| ||
| Państwo |  Polska | |
|---|---|---|
| Miejscowość | Uhrusk | |
| Kościół | Patriarchat Konstantynopolitański | |
| Eparchia | chełmska | |
| Klauzura | nie | |
| Obiekty sakralne | ||
| Cerkiew | św. Eliasza | |
| Fundator | Daniel Halicki | |
Monaster św. Eliasza – prawosławny męski klasztor w Uhrusku, istniejący od ok. 1230 do 1259.
Monaster został ufundowany przez księcia halickiego Daniela ok. 1230[1] w związku z utworzeniem w 1223 prawosławnego biskupstwa z siedzibą w Uhrusku. Według innego źródła monaster w Uhrusku działał już w 1207[2]. W 1240 siedziba eparchii została przeniesiona z Uhruska do Chełma, nie pociągnęło to jednak za sobą przeniesienia także klasztoru[2].
Wspólnota przetrwała do najazdu tatarskiego w 1259. Została wówczas zniszczona i nigdy nie doszło do jej reaktywacji[2].
Przypisy
- ↑ Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI–XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 39. ISBN 978-83-61209-55-3.
- ↑ a b c G. J. Pelica. Dzieje parafii Zaśnięcia Matki Bożej w Uhrusku. „Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego”. 2 (231), luty 2009. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna. ISSN 02039-4499.
