Monaster św. Pantelejmona

Monaster św. Pantelejmona
Άγιος Παντελεήμων
Ilustracja
Państwo

 Grecja

Miejscowość

Athos

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Typ zakonu

męski

Liczba zakonników (2009)

50

Obiekty sakralne
Katolikon

św. Pantelejmona

Założyciel klasztoru

Leoncjusz z Tesaloniki

Położenie na mapie Św. Góry Athos
Mapa konturowa Św. Góry Athos, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Monaster św. Pantelejmona”
Położenie na mapie Grecji
Ziemia40°14′13″N 24°12′07″E/40,236944 24,201944
Widok na klasztor

Monaster św. Pantelejmona (grec. Άγιος Παντελεήμων, Aghios Panteleimon; ros. Пантелеймонов, nazywany również Ρωσσικόν, Rossikon – ruski) – jeden z monasterów na Górze Athos. Położony jest w południowo-zachodniej części półwyspu. Zajmuje dziewiętnaste miejsce w atoskiej honorowej hierarchii monasterów.

Historia

Pierwsza wzmianka o monasterze pod wezwaniem św. Pantelejmona[1] na Górze Athos pojawiła się w 988. Był to monaster założony przez Leoncjusza z Tesaloniki i nazywany był Monasterem Tesaloniczanina. W XII wieku monaster popadł w ruinę i był prawie opuszczony. W 1169 zasiedlili go na nowo ruscy mnisi z Monasteru Ksylurgu (pierwsza wzmianka o tym klasztorze pochodzi z 1016), nazywanego też Monasterem Rusina, pod wezwaniem Bogarodzicy, rezygnując ze swojego dotychczasowego wezwania. Od tej pory Monaster św. Pantelejmona znany jest jako Rossikon (ruski).

W czasach bizantyjskich monaster przeżywał rozkwit. W 1193 mnichem w monasterze został młody książę serbski, Rastko Nemanjić, przyjmując zakonne imię Sawa, późniejszy założyciel (1219) autokefalicznej cerkwi serbskiej. W 1307, podczas jednego z napadów katalońskich piratów na półwysep, budynek monasteru został spalony. Odbudowany głównie dzięki hojności króla Serbii, Stefana Duszana. Monaster utrzymywał związki z Rusią, skąd pochodziła znaczna część mnichów. Wśród ofiarodawców byli władcy ruskich księstw, w tym moskiewskiego. Monaster otrzymywał również nadania od cesarzy bizantyjskich. Oprócz majątków na półwyspie posiadał nieruchomości w Tessalonice, posiadłości nad Strymonem i na Lesbos.

Okres panowania tureckiego to upadek monasteru. Ustał napływ ruskich mnichów. Zdarzały się okresy, gdy monaster był całkowicie opuszczony. Odrodzenie nastąpiło w XVIII wieku. W Pantelejmonie dominowali wówczas mnisi greccy, serbscy i bułgarscy. W 1760 wspólnota mnichów przeniosła się z budynków Tesaloniczanina do nowej siedziby. Rozbudowa dokonywała się głównie dzięki opiece wołoskiego rodu Callimachi, a zwłaszcza hospodarów Jana Teodora Callimachi i Scarlata Callimachi. Starą siedzibę zaczęto nazywać Palaiomonastiron i pozostała ona zależna od nowego głównego Rossikonu.

Od lat 30. XIX wieku (wycofanie się Turków z Grecji) nastąpił ponowny napływ mnichów z Rosji. Wtedy też został zbudowany aktualny katolikon pod wezwaniem św. Pantelejmona. W 1895 było w Pantelejmonie około 1000 Rosjan i ich liczba ciągle rosła. Pojawiały się napięcia na tle narodowościowym, w początkach XX wieku wzmożone dodatkowo sporami religijnymi, które spowodowały rozłam i opuszczenie wspólnoty przez część mnichów. Również z powodu konfliktów z mnichami greckimi część zakonników rosyjskich w 1875 odeszła z klasztoru i założyła monaster Nowy Athos w pobliżu Suchumi[2].

Rewolucja październikowa spowodowała dodatkowo krótkotrwały wzmożony napływ mnichów z Rosji, jednak w rezultacie odcięła monaster od rosyjskiego zaplecza.

W 2009 na terenie monasteru mieszkało 50 mnichów.

Biblioteka

W klasztornej bibliotece przechowywanych jest 1320 rękopisów, z których około 600 jest w języku słowiańskim, 20 dokumentów greckich wydanych przez cesarzy bizantyjskich i 15 serbskich wydanych przez władców Serbii oraz ponad 20 000 drukowanych ksiąg.

W skarbcu znajduje się bogaty zbiór relikwii (m.in. św. Pantelejmona), szat liturgicznych, ikon.

Zobacz też

Przypisy

  1. Imię świętego występuje w Polsce częściej w postaci Pantaleon.
  2. Многострадальная обитель. [dostęp 2012-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-13)].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Greece location map.svg
(c) Lencer, CC BY-SA 3.0
Location map of Greece

Equirectangular projection, N/S stretching 120 %. Geographic limits of the map:

  • N: 42.0° N
  • S: 34.6° N
  • W: 19.1° E
  • E: 29.9° E
Legenda klasztor.svg
Symbol klasztoru do legendy mapy
Athos 6.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Karta Athos.PNG
Map (rough) of Athos, Greece, own work composed from various references
Mount Athos location map.svg
Autor: Xfigpower (pssst) 13:23, 4 November 2010 (UTC), Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Mount Athos

Equirectangular projection. Geographic limits of the map:

  • N: 40.50° N
  • S: 40.10° N
  • W: 23.95° E
  • E: 24.45° E
Athos 7.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0