Monaster Devič

Devič

Widok spalonego monasteru w 2004
Państwo	Kosowo /  Serbia
Miejscowość	okolice Srbicy
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Rodzaj klasztoru	żeński
Eparchia	raszko-prizreńska
Klauzura	nie
Liczba mnichów (2004)	7
Obiekty sakralne
Cerkiew	Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni
Założyciel klasztoru	Joannicjusz z Deviča
Fundator	Đurađ Branković
Materiał budowlany	kamień
Data budowy	XV w.
Data zburzenia	2004
Data reaktywacji	po 2004
Położenie na mapie Kosowa Devič
Położenie na mapie Serbii (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Devič
42°43′06″N 20°46′24″E/42,718333 20,773333

Monaster Devič – pierwotnie męski, obecnie żeński klasztor prawosławny na terytorium Kosowa, w pobliżu miasta Srbica, w jurysdykcji eparchii raszko-prizreńskiej Serbskiego Kościoła Prawosławnego.

Założycielem monasteru był święty mnich Joannicjusz z Deviča, który wzniósł pierwsze budynki sakralne w I poł. XV wieku^[1]. Fundatorem obecnego kompleksu budynków monasterskich był według tradycji Đurađ Branković, który pragnął poprzez wzniesienie klasztoru upamiętnić swoją zmarłą córkę. Jego syn Grgur podarował w 1458 dzwon dla monasteru^[1]. Według opisu tureckiego z 1455 klasztor nosił wezwanie Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni i był zamieszkiwany przez mnichów. Wkrótce później Turcy zniszczyli jednak monaster; odrodzenie życia monastycznego w tym miejscu miało miejsce dopiero w 1557^[1]. W 1578 odnowiono cerkiew klasztorną z grobowcem św. Joannicjusza i wykonano w niej nowe freski^[1].

W czasie II wojny światowej monaster został spalony przez Albańczyków. W czasie napadu na klasztor zamordowany został jego przełożony Damaskin (Bošković)^[1].

W 1947 rozpoczęta została odbudowa klasztoru. Od 1954 ponownie był on czynnym monasterem, zamieszkiwanym przez żeńską wspólnotę monastyczną. W 1974 mniszki z monasteru Ćelije i Milan Milošević wykonali dla niego nowy ikonostas – z wcześniejszego przetrwały jedynie królewskie wrota^[1].

W czasie wojny w Kosowie miejscowi Albańczycy wielokrotnie grozili, iż mają zamiar zniszczyć klasztor. Po zakończeniu działań wojennych i wycofaniu się jednostek serbskich z Kosowa w czerwcu 1999 Albańczycy napadli na monaster, sprofanowali nagrobek św. Joannicjusza i przez trzy dni więzili mniszki oraz ich kapelana, hieromnicha Serafina^[1]. Zakonnice i mnich zostali uwolnieni przez francuskich żołnierzy KFOR, którzy objęli monaster ochroną^[1]. Według informacji CNN, klasztor został napadnięty przez oddział Armii Wyzwolenia Kosowa, którego żołnierze zgwałcili jedną z mniszek, zniszczyli wyposażenie cerkwi klasztornej oraz obrabowali monaster^[2].

W czasie zamieszek antyserbskich w marcu 2004 monaster został otoczony przez 1000 uzbrojonych Albańczyków. Siły KFOR ewakuowały wówczas z niego mniszki. Po odejściu eskorty klasztor został podpalony^[3]. Po zniszczeniach z marca 2004 został ponownie odbudowany^[4].

Obiekt jest wpisany na listę zabytków Serbii o szczególnym znaczeniu^[5].

Przypisy