Monaster Iwerskiej Ikony Matki Bożej w Samarze

Monaster Iwerskiej Ikony Matki Bożej
Monaster Iwierski

Иверский женский монастырь

nr rej. 6330866000
Państwo	Rosja
Obwód	samarski
Miejscowość	Samara
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Rodzaj klasztoru	monaster
Eparchia	samarska
Ihumenia	Joanna (Kapitancewa)
Klauzura	nie
Typ monasteru	żeński
Obiekty sakralne
Cerkiew	Iwerskiej Ikony Matki Bożej
Materiał budowlany	cegła
Data budowy	po 1860
Data zamknięcia	1925
Data reaktywacji	1991
Położenie na mapie Samary Monaster Iwierski
Położenie na mapie Rosji Monaster Iwierski
Położenie na mapie obwodu samarskiego Monaster Iwierski
53°12′01″N 50°06′00″E/53,200278 50,100000

Monaster Iwerskiej Ikony Matki Bożej (Monaster Iwierski) – prawosławny żeński klasztor w Samarze, w eparchii samarskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Przełożoną monasteru jest ihumenia Joanna (Kapitancewa).

Historia

Początki żeńskiej wspólnoty monastycznej w Samarze sięgają połowy XIX w. 12 października 1850 powstało zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia, mające na celu m.in. przeciwdziałanie mołokanom. Początkowo siedziba zgromadzenia mieściła się przy ulicy Meczetnej (obecnie Samarskiej). Wkrótce – z inicjatywy kupców I. N. Siniagina i M. N. Nazarowa – zgromadzenie otrzymało nową lokalizację, na brzegu Wołgi. Już w grudniu 1850 wzniesiono tam drewnianą kaplicę Kazańskiej Ikony Matki Bożej oraz 8 kelii dla sióstr. Wspólnota liczyła w tym czasie 30 zakonnic, pierwszą przełożoną została Maria Janowa. Działalność zgromadzenia potwierdził dekretem car Aleksander II (12 marca 1855). W latach 50. XIX w. wspólnota otrzymała ponad 1000 dziesięcin ziemi w różnych częściach guberni samarskiej, a także 2 stawy rybne, ogród i sad.

21 sierpnia 1860, ukazem Świątobliwego Synodu Rządzącego, samarska wspólnota Sióstr Miłosierdzia została przekształcona w monaster, który otrzymał nazwę Iwierski (od Iwerskiej Ikony Matki Bożej, podarowanej wspólnocie przez E. S. Marichinę). Wzniesiono cerkwie, budynki mieszkalne i gospodarcze, całość ogrodzono kamiennym murem. Powstały pracownie ikonopisarskie i rękodzielnicze (w tym tkackie i hafciarskie – w 1876 wyszyto tam słynną Chorągiew Samarską). W 1889 przy monasterze otworzono szkołę, w której pobierało naukę ok. 100 dziewcząt.

W czasie I wojny światowej w monasterze zorganizowano szpital polowy oraz przytułek dla sierot, ponadto siostry bezpłatnie szyły odzież na potrzeby wojska. W 1922 władze radzieckie skonfiskowały znajdujące się w klasztorze przedmioty ze srebra i złota, a w 1925 podjęły decyzję o zamknięciu monasteru. Budynki mieszkalne przekazano m.in. na potrzeby browaru, niektóre obiekty (w tym dzwonnicę) zburzono.

Monaster wznowił działalność w 1991. Od tego czasu – dzięki wsparciu finansowemu różnych organizacji oraz prywatnym darczyńcom – trwa odbudowa i renowacja zniszczonych obiektów.

Galeria

• 

  (c) Alver z rosyjskiej Wikipedii, CC BY-SA 2.5

  Widok z Wołżańskiego Prospektu
• 

  Cerkiew Iwerskiej Ikony Matki Bożej
• 

  Odbudowana wolnostojąca dzwonnica
• 

  Kaplica Świętych Cierpiętników Carskich
• 

  Ikonostas we wnętrzu głównej cerkwi

Linki zewnętrzne

• Иверский женский монастырь (Informacje na oficjalnej stronie eparchii samarskiej)
• Wirtualne zwiedzanie monasteru