Monaster Nowodziewiczy w Moskwie
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Rodzaj klasztoru | |
| Eparchia | |
| Typ monasteru | żeński |
| Obiekty sakralne | |
| Sobór | Smoleńskiej Ikony Matki Bożej |
| Cerkwie: | Zaśnięcia Matki Bożej, |
| Data budowy | 1524 |
| Data zamknięcia | 1922 |
| Data reaktywacji | 1994 |
Położenie na mapie Rosji  | |
 55°43′34″N 37°33′22″E/55,726111 37,556111 | |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ | kulturowy |
| Spełniane kryterium | I, IV, VI |
| Numer ref. | |
| Region[b] | Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę | 2004 |
Monaster Nowodziewiczy (ros. Новодевичий монастырь) – klasztor wybudowany w 1524 w Moskwie dla uczczenia zdobycia Smoleńska.
We wrześniu 1610 hetman Stanisław Żółkiewski rozlokował w klasztorze Nowodziewiczym cztery polskie chorągwie pod dowództwem Jana Chluskiego, Jana Hreczynina, Olszańskiego i Kotowskiego[2][3][4]. We wrześniu 1612 w jego pobliżu rozegrała się bitwa, w której Jan Karol Chodkiewicz, idący na odsiecz oblężonej polskiej załodze moskiewskiego Kremla, poniósł taktyczną porażkę z powstańcami moskiewskimi Dymitra Pożarskiego.
W XVII wieku Zofia Romanowa, siostra cara Piotra I Wielkiego, przebudowała go, a w 1682 stał się on jej drugą rezydencją. W tym samym klasztorze została zamknięta, gdy Piotr I przejął władzę. Niedługo później uwięził tam również swą pierwszą żonę Jewdokiję Łopuchiną.
W 1922 klasztor został zamieniony w Muzeum Emancypacji Kobiet. W 1934 stał się filią Państwowego Muzeum Historycznego.
W 2021 r. monaster zyskał status stauropigialnego[5].
Niektóre części zespołu klasztornego:
- cmentarz Nowodziewiczy, przyległy do murów klasztoru
- sobór Smoleńskiej Ikony Matki Bożej, wznoszony w latach 1524–1525, wzorowany na kremlowskim soborze Uspieńskim, o bogato zdobionym freskami wnętrzu
- cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej, stawiana w okresie 1685–1687, katedra eparchii kołomieńskiej
- nadbramna cerkiew Przemienienia Pańskiego, budowana w latach 1687–1689, w stylu moskiewskiego baroku
- dzwonnica z 1690
- cerkiew św. Ambrożego
Przypisy
- ↑ Federacja Rosyjska. Polski Komitet ds. UNESCO. [dostęp 2018-06-26].
- ↑ Samuel Maskiewicz „Pamiętnik”, s. 33 i 34
- ↑ Stanisław Żółkiewski Początek i progres wojny moskiewskiej. rosja.osman.livenet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-01)]. [dostęp 25-08-2008], s. 136
- ↑ Tomasz Bohun „Moskwa 1612”, Bellona 2007, ss. 52–54
- ↑ Николо-Угрешский ставропигиальный монастырь предоставлен митрополиту Крутицкому и Коломенскому для размещения в нем Управления Московской митрополии и Коломенской епархии. patriarchia.ru, 27 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-27]. (ros.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.
EquiDistantConicProjection : Central parallel :
* N: 54.0° N
Central meridian :
* E: 100.0° E
Standard parallels:
* 1: 49.0° N * 2: 59.0° N
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Because the southern Kuril islands are claimed by Russia and Japan, they are shown as disputed. For more information about this see: en:Kuril Islands dispute. These islands are since 1945 under the jurisdiction of the Russian Federation.
Symbol klasztoru do legendy mapy
Autor: Anne-Laure PERETTI Lotusalp, Licencja: CC BY-SA 3.0
Novodevichy Convent, Moscow