Monaster Przemienienia Pańskiego w Mohylewie

Monaster Przemienienia Pańskiego
Ilustracja
Widok cerkwi Przemienienia Pańskiego w 1916, obraz P. Drapaczajenki
Państwo Białoruś
MiejscowośćMohylew
KościółRosyjski Kościół Prawosławny
Typ zakonumęski
Obiekty sakralne
SobórPrzemienienia Pańskiego
CerkiewCzterdziestu Męczenników z Sebasty
CerkiewWniebowstąpienia Pańskiego
Stylbarokowy
Data budowyXVI w.
Data zamknięcia1918
Data zburzenialata 50. XX wieku
Położenie na mapie Mohylewa
Mapa konturowa Mohylewa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Monaster Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie Białorusi
Położenie na mapie obwodu mohylewskiego
Mapa konturowa obwodu mohylewskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Monaster Przemienienia Pańskiego”
53,89522°N 30,33349°E/53,895220 30,333490

Monaster Przemienienia Pańskiegoprawosławny męski klasztor w Mohylewie, powstały na początku XVI w., istniejący do 1918 r., zniszczony w czasie II wojny światowej i w kolejnym dziesięcioleciu.

Historia

Monaster został ufundowany na początku XVI w., wzmianki o jego istnieniu występują w korespondencji Zygmunta I Starego, Stefana Batorego oraz Zygmunta III Wazy[1]. Monasterska cerkiew Przemienienia Pańskiego pierwszy raz wymieniona jest w dokumentach w 1478, a przechowywana w niej ikona patronalna uważana była za opiekunkę Mohylewa i okolic[2]. W 1594 na miejscu pierwszej świątyni wzniesiono nową, również drewnianą[2]. W latach 1600–1621 przy klasztorze działała szkoła dla dzieci członków mohylewskiego bractwa prawosławnego[2].

W 1618 r. monaster Przemienienia Pańskiego został przekazany unitom. Decyzja ta wywołała protesty miejscowej ludności prawosławnej. Spór o świątynię trwał kilkanaście lat; prawosławni mieszczanie mohylewscy w jego toku usiłowali nawet siłą zmusić zakonników unickich do opuszczenia przyznanych im przez władze świeckie budynków. Przed swoją elekcją królewicz Władysław zobowiązał się do przekazania monasteru prawosławnym, jednak w 1635 r., wbrew tym ustaleniom, potwierdził prawa unitów do budynków klasztornych[1]. Ostatecznie prawosławni odzyskali monaster w 1650, oddając w zamian jedną z cerkwi w Mińsku, cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Mohylewie oraz wsie Borsuki, Pieczersk i Tarasowicze w powiecie orszańskim[1]. W tym samym roku król Jan Kazimierz potwierdził ich wyłączne prawa do klasztoru, uznając go za część majątku należnego biskupom białoruskim[3]. Pieczersk de facto pozostawał w rękach prawosławnych jeszcze przez 24 lata, gdyż na terenie wsi znajdowała się rezydencja biskupa mohylewskiego, mścisławskiego i orszańskiego (białoruskiego) tego wyznania. Dopiero w 1674 biskup Teodozjusz Wasilewicz uczynił swoją siedzibą właśnie monaster Przemienienia Pańskiego[1].

W 1708 główna cerkiew klasztorna spłonęła i przez kolejne kilkadziesiąt lat nabożeństwa na potrzeby klasztoru oraz prawosławnych wiernych świeckich odbywały się w tymczasowo zaadaptowanym pomieszczeniu. Dzięki darowi carycy rosyjskiej Anny w 1740 rozpoczęto budowę murowanej cerkwi pod tym samym wezwaniem, co cały monaster, jednak w 1748 na skutek pożaru budowla ta uległa całkowitemu zniszczeniu. Do jej odbudowy przystąpił siedem lat później nowy biskup mohylewski Jerzy, angażując w tym celu wileńskiego architekta Jana Krzysztofa Glaubitza. Gotowa cerkiew została oddana do użytku liturgicznego w 1762[2]. Swoim stylem nawiązywała do baroku ukraińskiego[1], według innego źródła była przykładem architektury baroku wileńskiego, z wyraźnymi nawiązaniami do starszych budowli sakralnych w Mohylewie[2]. Do 1802 świątynia ta była katedrą eparchii białoruskiej (następnie mohylewskiej i mścisławskiej)[2].

Do końca XVIII w. na terenie monasteru znajdowała się siedziba ordynariuszy tejże eparchii[1], również wzniesiona przez Glaubitza w latach 1762–1785[2].

Monaster funkcjonował do 1918, następnie został zamknięty[4]. Dawny pałac biskupi w okresie radzieckim został zamieniony na mieszkania[2]. Cerkiew Przemienienia Pańskiego, podobnie jak budynki mieszkalne dla mnichów, została zrujnowana w czasie II wojny światowej i nie została odbudowana po zakończeniu konfliktu. W latach 50. XX wieku ruiny całkowicie rozebrano, a na ich miejscu powstał budynek administracyjny[2]. W tym samym czasie i w podobnych okolicznościach zniszczony został również drugi powstały w XVI w. mohylewski klasztor prawosławny – monaster Objawienia Pańskiego[5]. Po upadku ZSRR eparchia mohylewska i mścisławska odzyskała jedynie dawną rezydencję biskupią[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 264–265. ISBN 978-83-7431-150-2.
  2. a b c d e f g h i j История храмов Могилевщины. [dostęp 2014-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
  3. Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 85–88. ISBN 978-83-7431-150-2.
  4. Могилевский Спасо-Преображенский монастырь
  5. Город на Днепре, piligrim.by [dostęp 2012-09-17]

Media użyte na tej stronie

Legenda klasztor.svg
Symbol klasztoru do legendy mapy
Mogilev oblast location map.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Позиционная карта Могилёвской области

Цилиндрическая равноугольная проекция с координатами краёв:

  • С: 54.52° с.ш.
  • Ю: 52.62° с.ш.
  • З: 27.98° в.д.
  • В: 32.86° в.д.
Mogilev location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Map of Mogilev, Belarus