Monaster Wniebowstąpienia Pańskiego w Barkułabowie
Widok klasztoru w XIX w. | |
Państwo | Białoruś |
---|---|
Obwód | mohylewski |
Miejscowość | Barkułabowo |
Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny (Egzarchat Białoruski) |
Rodzaj klasztoru | monaster |
Eparchia | bobrujska i bychowska |
Ihumenia | Antonina (Połujanowa) |
Typ monasteru | żeński |
Liczba mniszek (2011) | 11 |
Obiekty sakralne | |
Sobór | św. Jana Chrzciciela |
Fundator | Bogdan Stetkiewicz |
Data budowy | 1641 |
Data zamknięcia | 1924 |
Data zburzenia | po 1924 |
Data reaktywacji | 2008 |
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
53°38′00″N 30°16′00″E/53,633333 30,266667 |
Monaster Wniebowstąpienia Pańskiego – prawosławny żeński klasztor w Barkułabowie, w obwodzie mohylewskim Białorusi, w jurysdykcji eparchii bobrujskiej i bychowskiej Egzarchatu Białoruskiego.
Historia
Monaster ufundował w 1641 Bogdan Stetkiewicz i jego żona Helena Sołomerecka. Fundatorzy nadali żeńskiemu klasztorowi ziemię (wyspę Barok na Dnieprze, pole i łąkę), młyn wodny oraz udzielili zezwolenia na połów ryb w wydzielonej części Dniepru. Stetkiewicz opiekował się wspólnotą także po przedwczesnej śmierci żony, głównej inicjatorki przedsięwzięcia[1]. W kompleksie klasztornym został wzniesiony sobór, dzwonnica oraz mury obronne z bramą wjazdową. W 1648 książę Pożarski przekazał monasterowi ikonę Matki Bożej, która stała się następnie obiektem kultu pod nazwą Barkołabowskiej Ikony Matki Bożej[1]. W I Rzeczypospolitej wspólnota podlegała monasterowi Trójcy Świętej w Słucku[2]. Od 1833 była to filia monasteru Świętego Ducha w Bujniczach[3].
Monaster funkcjonował nieprzerwanie do 1924, kiedy został zamknięty, a w kolejnych dziesięcioleciach całkowicie zniszczony. Cudotwórcza ikona od 1951 znajdowała się w cerkwi Trójcy Świętej w Bychowie[4]. W końcu XX wieku na miejscu po klasztorze wzniesiony został pamiątkowy krzyż. Decyzję o odbudowie monasteru i ponownej organizacji wspólnoty podjął Synod Egzarchatu Białoruskiego w 2008, kierując do Barkułabowa grupę ośmiu mniszek z monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Orszy na czele ze schiihumenią Antoniną (Połujanową). W 2010 z monasteru św. Mikołaja w Mohylewie[5] do reaktywowanej wspólnoty ponownie przeniesiono Barkułabowską Ikonę Matki Bożej[4]. W tym samym roku biskup bobrujski i bychowski Serafin poświęcił odbudowany monasterski sobór św. Jana Chrzciciela[6].
Odbudowane obiekty monasteru
Przypisy
- ↑ a b История Свято-Вознесенского Барколабовского монастыря
- ↑ Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 27. ISBN 978-83-7431-127-4.
- ↑ D. Koczetow, M. Fiedosienko, Bujniczskij w czest' soszestwija Swiatogo Ducha na Apostołow Żenskij Monastyr' [w:] Prawosławnaja Encikłopiedija, t. VI, Moskwa 2004, ss.330–331
- ↑ a b Женский монастырь дер. Барколабово. [dostęp 2012-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-08)].
- ↑ Обитель чудотворца Николая. [dostęp 2012-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-05)].
- ↑ Освящен восстановленный храм Иоанна Предтечи в Свято-Вознесенском женском монастыре в Барколабово. [dostęp 2012-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-29)].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Belarus
Symbol klasztoru do legendy mapy
Flag of Mahilyow Voblast, Belarus.
Баркулабаў (Barkułabaŭ). Манастыр Ушэсьця Гасподняга
Stamp of Belarus
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Позиционная карта Могилёвской области
Цилиндрическая равноугольная проекция с координатами краёв:
- С: 54.52° с.ш.
- Ю: 52.62° с.ш.
- З: 27.98° в.д.
- В: 32.86° в.д.
Autor: givi (http://fgb.by/viewtopic.php?p=78897#78897), Licencja: CC BY-SA 3.0
Баркалабава. Свята-Узнясенскі праваслаўны жаночы манастыр
Autor: givi (http://fgb.by/viewtopic.php?p=78897#78897), Licencja: CC BY-SA 3.0
Баркалабава. Свята-Узнясенскі праваслаўны жаночы манастыр