Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Trechtymirowie
| ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Monasterek k. Zarubiniec | |
Kościół | Kościół Greckokatolicki | |
Eparchia | eparchia kijowska | |
Klauzura | nie | |
Typ monasteru | męski | |
Data budowy | przed 1096 | |
Data zamknięcia | 1768 spalony przez hajdamaków | |
Data zburzenia | 1768 | |
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||
49,990278°N 31,384722°E/49,990278 31,384722 |
Trechtymirowski Monaster Zaśnięcia NMP, Klasztor zarubiniecki, prawosławny klasztor powstały w czasach ruskich, wzmiankowany w Latopisie Hipackim pod datami od 1096 do 1168[1]. Pierwszym ze znanych z akt dziedzicem Trechtymirowa był starosta na Czerkasach i Kaniowie Ostafi Daszkiewicz. Umierając w 1535 przekazał monasterowi Pieczarskiemu w Kijowie Trechtymirów wraz z Zarubskim monasterkiem i z przyległymi obszarami. Zygmunt I zatwierdził tę darowiznę.
Król Stefan Batory w 1575 roku nakazał założyć przy klasztorze zarubskim szpital i przytułek dla żołnierzy weteranów (drugi założono przy kaplicy św. Trójcy na ul. Długiej w Warszawie). Król Zygmunt III Waza powtórzył polecenie Batorego i po jego wybudowaniu przeznaczył na jego utrzymanie dochód z przeprawy przez rzekę. Klasztor został zniszczony przez Turków w roku 1678. Przed 1741 rokiem został odbudowany przez Bazylianów. Spalony ponownie przez tłuszczę hajdamacką w czasach Konfederacji Barskiej w 1768.
Rysunek ruin klasztoru pozostawił Johann Heinrich Müntz w swoim dziele "Jana Henryka Müntza Podróże malownicze po Polsce i Ukrainie: (1781 – 1783)". W XIX wieku jeszcze widniały ruiny[1].
Przypisy
- ↑ a b Trechtymirów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 453 .
Linki zewnętrzne
- Józef Bohdan Zaleski, Trechtymirowski monastyr - fragmenty poematu
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
Symbol klasztoru do legendy mapy