Montecristo

Ten artykuł od 2020-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Montecristo

Montecristo
Kontynent	Europa
Państwo	Włochy
Akwen	Morze Tyrreńskie
Powierzchnia	10,39 km²
Populacja (2012) • liczba ludności • gęstość	2 0,15 os./km²
Położenie na mapie Włoch Montecristo
42°19′47,53″N 10°18′32,22″E/42,329870 10,308950

Montecristo, zwana też Monte Christo – niewielka, niezamieszkana wysepka na Morzu Tyrreńskim, położona mniej więcej w połowie drogi między Korsyką i wybrzeżem Włoch, należąca do Archipelagu Toskańskiego. Najwyższe wzgórze osiąga wysokość 645 m n.p.m., a jego stoki opadają ku morzu. Wymiary wyspy: 2,3 km N-S i ok. 2 km W-E. Obecnie znajduje się tam rezerwat przyrody. Występuje w tytule słynnej powieści Aleksandra Dumasa Hrabia Monte Christo, w której jest jednym z miejsc akcji. Przedstawiana tam jako goła skała, pełna tajemniczych grot, jednakże w rzeczywistości nie odpowiada temu literackiemu opisowi (brak na niej np. jaskiń). Sam Dumas odwiedził wyspę w 1842 roku. Pod koniec XIX wieku właścicielem wyspy został brytyjski kolekcjoner sztuki, lord George Watson-Taylor.

W ostatnich latach niezamieszkałą przez ludzi wyspę opanowały szczury. Władze włoskie, w obawie przed epidemią, zdecydowały o zrzuceniu na wyspę 26 ton trucizny^[1]. Podobne operacje przeprowadzone już były na włoskiej wyspie Giannutri jak i na wybranych terenach Sardynii.

Przypisy