Mops (rasa psa)

Mops

Mops o umaszczeniu beżowym z czarną maską
Inne nazwy	Pug, Carlin, Apple
Kraj pochodzenia	Chiny[1][2]
Wymiary
Wysokość	30 – 36 cm
Masa	6,3 – 8,1 kg[1]
Klasyfikacja
FCI	Grupa IX, Sekcja 11, nr wzorca 253
AKC	Toy
ANKC	Grupa 1 (Toys)
CKC	Grupa 5 (Toys)
KC(UK)	Toy
NZKC	Toy
UKC	Grupa 8 – Companion Dog
Wzorce rasy
FCI AKC ANKC CKC KC(UK) NZKC UKC

Mops jako luksusowy towarzysz arystokratki na Portrecie markizy de Pontejos Goi, z 1786

Mops – rasa psa należąca do grupy psów do towarzystwa^[3], zaklasyfikowana do sekcji małych psów molosowatych. Typ dogowaty^[4]. Nie podlega próbom pracy^[5].

Rys historyczny

W historii mopsa można znaleźć różne hipotezy pochodzenia jego przodków. Najbardziej wiarygodna (według Veldhuisa) jest teoria, mówiąca o przybyciu mopsa z Chin szlakiem jedwabnym. Ta rasa, jak donoszą historycy i archeolodzy, mogła być tworzona nawet przez 1000 lat w obrębie Dworu Chińskiego. Odkrywane są szkielety mopsów w starożytnych grobowcach z niemalże każdej dynastii. Do wojen opiumowych (XIX wiek) mopsy, jak i inne chińskie rasy miniaturowe, mogli posiadać tylko przedstawiciele dworu cesarskich Chin. Za hodowlę poza murami pałacu groziła kara śmierci. Te psy pozostawały przez setki lat tajemnicą zarówno dla świata, jak i samych Chińczyków. Sytuację zmieniły dopiero liczne potyczki wojskowe (w tym wyżej wspomniana wojna) oraz kontakty handlowe brytyjsko-chińskie, dzięki którym Brytyjczycy weszli w posiadanie chińskich małych psów do towarzystwa. W tym okresie zaistniała moda na tego typu psy, które były w posiadaniu m.in. królowej angielskiej.

Wygląd

Mops o czarnym umaszczeniu

Budowa

Mops posiada krępe, zwarte ciało. Umięśnione ciało pokryte jest luźniejszą skórą, tworzącą fałdy, nie należy jednak mylić takiego wyglądu z nadwagą^[6].

Kufa

Wzorzec tej rasy opisuje kufę jako "krótką, tępą i kwadratową". Czoło powinno posiadać zmarszczki. Nad czarnym nosem wyraźna fałda, która nie może go zasłaniać i utrudniać oddychania^[6].

Oczy

Oczy są duże, ciemne i okrągłe. Nie mogą być wyłupiaste, ogromne, ani ukazywać białkówki przy patrzeniu do przodu^[6].

Uszy

Ciemne, trójkątne i zwisające. W dotyku są gładkie, aksamitne. Atlas psów wyróżnia dwa typy uszu:

• „różyczkowe” – małe, zwisające, załamane i odchylone do tyłu, uwidaczniając wnętrze ucha,

• „w kształcie guzika” – załamane ku przodowi, końce przylegają do czaszki i zakrywają wnętrze ucha^[6].

Szata i umaszczenie

Sierść powinna być delikatna, gładka, miękka i błyszcząca - nie może być ani twarda, ani wełnista. Wzorzec rasy wyróżnia cztery umaszczenia - srebrne, brzoskwiniowe, płowe i czarne. Mops posiada również charakterystyczne elementy - pręga grzbietowa(czarna linia, biegnąca od potylicy do ogona), maska (pysk), „pieprzyki” na obu policzkach, „odcisk kciuka” („diament”) na czole - wszystkie tak czarne jak to możliwe^[6].

Zachowanie i charakter

Pies tej rasy jest kontaktowy, towarzyski i ufny. Młode psy są energiczne i skore do zabawy. Jest inteligentny i szybko się uczy. Rasa charakteryzuje się dużą upartością. Do wykonywania poleceń najłatwiej zmotywować mopsa nagrodą w postaci smakołyku. Szybko przystosowuje i przywiązuje się do swojej rodziny. Spośród członków rodziny wybiera jedną osobę, której nieprzerwanie będzie chciał towarzyszyć. Jako cierpliwa i łagodna rasa nadaje się także dla rodzin z dziećmi. Psy te źle znoszą długotrwałą samotność^[7].

Użytkowość

Mops jest typowym psem do towarzystwa.

Zdrowie i pielęgnacja

Mopsy należą do grup psów brachycefalicznych (z krótkim pyskiem i spłaszczoną kufą), przez co narażone są na wiele chorób i wymagają szczególnej opieki^[8][9][10]. Z powodu specyficznej budowy ciała często cierpią na choroby serca, urazy kręgosłupa i przepuklinę pachwinową. Ze względu na zredukowaną kufę spotyka się u tej rasy problemy z oddychaniem oraz z gałkami ocznymi (za bardzo wystającymi z czaszki).

Ważne jest częste oczyszczanie fafli mopsa, by zapobiec dość częstemu problemowi występowania grzybicy w jego "zmarszczkach".

Dysplazja stawu biodrowego dotyka 68,7% mopsów według Orthopedic Foundation for Animals. Jest to druga ze 173 przebadanych ras, która najczęściej zapada na tę chorobę^[11].

W 2016 roku Brytyjskie Stowarzyszenie Weterynaryjne zaapelowało, by ze względu na obciążenia chorobami i dobro psów nie podejmować pochopnie decyzji o zakupie takiego zwierzęcia^[12].

Jest dobrze przystosowany do życia w małym mieszkaniu, nie wymaga wielogodzinnych spacerów na świeżym powietrzu.

Ze względu na poważne problemy zdrowotne, z jakimi zmagają się psy tej rasy, Holandia zakazała w 2019 roku ich hodowli^[13][14].

Pozostałe informacje

W XVIII wieku jedno z towarzystw należących do loży masońskich założyło zakon na ziemiach niemieckich, którego symbolem stał się mops. Pies ten był postrzegany przez członków tego stowarzyszenia jako uosobienie zaufania i wierności. W 1745 roku oficjalnie powstał w Norymberdze Zakon Mopsów, do którego najczęściej należeli ewangeliccy szlachcice^[15].

Maskotką miasta Brandenburg nad Hawelą jest "mops leśny" (Waldmops) - mops z malutkim porożem jelenia, bohater serii komiksów autorstwa Vicco von Bülowa. W mieście znajdują się liczne spiżowe figurki "mopsów leśnych"^[16].

Przypisy

Bibliografia

• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
• Eva-Maria Krämer, Rasy psów, Oficyna Wydawnicza Multico, Warszawa 2003
• Hans Räber, Encyklopedia psów rasowych tom I, Oficyna Wydawnicza Multico, Warszawa 1999
• David Alderton, Psy, Wiedza i Życie, Warszawa 2006
• Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4.
• Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.

Linki zewnętrzne

• Mops – opis rasy w Atlasie Psów