Mordechaj Maklef

Mordechaj Maklef

‏מרדכי מקלף‎

Motke

alluf Mordechaj Maklef (1952)
generał porucznik (raw alluf)
Data i miejsce urodzenia	1920 Moca
Data i miejsce śmierci	22 lutego 1978 Jerozolima
Przebieg służby
Lata służby	1939–1953
Siły zbrojne	British Army Hagana Siły Obronne Izraela
Jednostki	Brygada Karmeli
Stanowiska	dowódca Brygady Karmeli szef Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela (1949–1952)
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa wojna domowa w Mandacie Palestyny wojna o niepodległość
Odznaczenia

Mordechaj Maklef (ur. 1920; zm. 22 lutego 1978) – izraelski dowódca wojskowy w stopniu generała porucznika (raw alluf), oficer dyplomowany Sił Obronnych Izraela, w latach 1952–1953 trzeci szef Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela.

Młodość

Mordechaj urodził się w 1920 we wsi Moca (obecnie osiedle Jerozolimy), wówczas w Mandacie Palestyny. Jego rodzice należeli do założycieli osady. Dobre stosunki z arabskimi sąsiadami zakończyły się w 1924, kiedy kilkunastu Arabów z pobliskiej wioski Kalunja zaatakowało odosobniony dom należący do rodziny Maklefów – zginął ojciec, matka, syn, dwie córki i ich dwoje gości. Troje dzieci uciekło przez tylne okno i dzięki temu przeżyło. Jednym z nich był Mordechaj Maklef. Napastnicy zabili także samotnego policjanta i pasterza zatrudnionego przez rodzinę Maklefów. Od tych wydarzeń wieś była broniona przez uzbrojonych Żydów przez cały czas^[1].

Młody Maklef był później wychowywany przez rodzinę w Jerozolimie i Hajfie. Ukończył prywatną szkołę Reali School w Hajfie.

Służba wojskowa

W 1939, w wieku dziewiętnastu lat, wstąpił do żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana. Był członkiem Specjalnych Jednostek Nocnych (hebr. פלוגות הלילה המיוחדות, Plugot Ha’Layla Ha’Meyukhadot; ang. Special Night Squads), które były szkolone i dowodzone przez brytyjskiego kapitana Orde Wingate’a. Podczas II wojny światowej zaciągnął się jako ochotnik do British Army i uczestniczył w walkach w Afryce Północnej i Włoszech. Z brytyjskiej armii odszedł w stopniu majora. Po wojnie pozostał przez pewien czas w Europie i aktywnie wspierał aliję bet. Następnie powrócił do Palestyny i ponownie wstąpił do Hagany. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny służył jako oficer operacyjny Brygady Karmeli. Na początku I wojny izraelsko-arabskiej w 1948 objął dowództwo 22 Batalionu, a następnie całej Brygady Karmeli. Uczestniczył w planowaniu, a następnie dowodził operacją Hiram. Po wojnie stanął na czele izraelskiej delegacji prowadzącej negocjacje z Libanem i Syrią.

W listopadzie 1949 został szefem zarządzania operacyjnego w Sztabie Generalnym Sił Obronnych Izraela i zastępcą szefa sztabu generalnego. Pełniąc te obowiązki, Maklef organizował system rezerw wojskowych i przygotowywał armię na ewentualność kolejnej wojny z arabskimi sąsiadami^[2].

Szef Sztabu Generalnego

Po rezygnacji Jigaela Jadina z funkcji szefa sztabu generalnego, Maklef zaproponował Dawidowi Ben Gurionowi swoją osobę. Ben Gurion zgodził się pod warunkiem, że jego kadencja będzie trwała tylko jeden rok. W dniu 7 grudnia 1952 Mordechaj Maklef został trzecim szefem Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela^[3].

W okresie jego kadencji izraelska armia borykała się z problemem ataków arabskich fedainów. Ariel Szaron otrzymał wówczas zezwolenie na organizację jednostki sił specjalnych. W dniu 6 grudnia 1953 Maklef ustąpił z urzędu, a następnie odszedł z armii.

Po odejściu z armii

Po odejściu z armii Maklef pełnił różne publiczne funkcje. W latach 1955–1968 był prezesem zarządu zakładów chemicznych Dead Sea Works, a następnie dyrektorem generalnym Israel Chemicals.

Zmarł w 1978 w Jerozolimie.

Przypisy