Moritz Litten

Moritz Litten

Data i miejsce urodzenia	10 sierpnia 1845 Elbląg
Data i miejsce śmierci	31 maja 1907 Liebenstein

Moritz Litten (ur. 10 sierpnia 1845 w Elbing, zm. 31 maja 1907 w Liebensteinie) – niemiecki lekarz.

Życiorys

Studiował w Heidelbergu, Marburgu i Berlinie, doktoryzował się w 1868. Następnie przedsięwziął dwuletnią Studienreise, odwiedzając kliniki w Wiedniu, Pradze, Paryżu, Londynie i Edynburgu. Od 1872 do 1876 roku w Szpitalu Wszystkich Świętych (Allerheiligen-Hospital) we Wrocławiu, częściowo jako asystent Juliusa Friedricha Cohnheima, częściowo jako asystent na oddziale chorób wewnętrznych. Potem od 1876 do 1882 w berlińskiej Klinice Charité u Friedricha Theodora von Frerichsa jako Oberarzt. W 1876 roku w Berlinie habilitował się i został privatdozentem, od 1884 roku profesor tytularny.

Jego teściem był patolog Ludwig Traube (1818–1876).

Dorobek naukowy

Jako pierwszy opisał krwotok do ciała szklistego w związku z krwawieniem podpajęczynówkowym. W 1881 roku opisał ten objaw^[1]. Kilka lat później został on opisany przez francuskiego lekarza Alberta Tersona, i znany jest dzisiaj jako zespół Tersona. W 1880 roku Litten przedstawił jeden z pierwszych opisów zatoru paradoksalnego, u pacjenta operowanego w znieczuleniu ogólnym. Wybroczyny siatkówki towarzyszące infekcyjnemu zapaleniu wsierdzia, znane jako plamki Rotha, dawniej były określane jako objaw Littena.

Wybrane prace

• Uleus ventriculi tuberculosum. 1876
• Coloboma choriodeae et retinae inferius circumscriptum. 1876
• Untersuchungen über den hämorrhagischen Infarct und über die Einwirkung arterieller Anämie auf das lebende Gewebe (Ztschr. f. klin. Med., Eröffnungsheft)
• Über die septischen Erkrankungen
• Die Scarlatina und ihre Complicationen
• Über die Vergiftungen mit Schwefelsäure
• Beiträge zu dem Klinischen Handbuch der Harn- und Sexualorgane(Bd. 1 und 2 von Zülzer-Oberländer, 1894)
• Die Behandlung der Bluterkrankungen (Handb der Therapie von Penzoldt und Stintzing, Jena)
• Die Krankheiten der Milz und die haemorrhagischen Diathesen (Spez. Pathol. und Therapie von Nothnagel VIII 3. Teil 1898)
• Der Nachweis von der Fühlbarkeit der Nieren und deren normale respiratorische Beweglichkeit
• Auf dem Gebiete der Unfallerkrankungen beschrieb er zuerst 1882 die Contusionpneumonie (Zeitschr. f. kl. Med. V)

Przypisy

Bibliografia

• Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wiedeń: 1901, s. 1023-1024. [1]

Linki zewnętrzne

• Katalog der wissenschaftlichen Sammlungen der Humboldt-Universität zu Berlin (niem.)