Morley Safer

Morley Safer

Morley Safer (2010)
Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1931 Toronto
Data i miejsce śmierci	19 maja 2016 Nowy Jork
Zawód, zajęcie	dziennikarz

Morley Safer (ur. 8 listopada 1931 w Toronto, zm. 19 maja 2016 w Nowym Jorku^[1]) – kanadyjski dziennikarz, wieloletni korespondent programu CBS News, najdłużej pracujący reporter dla programu 60 Minutes, korespondent wojenny w czasie wojny w Wietnamie.

Życiorys

Safer urodził się w Toronto, jako syn Anny (z d. Chon) i Maxa Safera – tapicera. Studiował na Harbord Collegiate Institute i University of Western Ontario. Pracę dziennikarza rozpoczynał jako reporter w różnych gazetach Kanady i Anglii. Później rozpoczął współpracę z CBC (Canadian Broadcasting Corporation) jako korespondent i producent. W 1964 przeniósł się do Stanów Zjednoczonych i w tym samym roku został korespondentem londyńskiej filii CBS News. W 1965 otworzył biuro CBS News w Sajgonie. W 1967 Safer został szefem biura londyńskiego CBS, a w 1970 zastąpił Harry’ego Reasnora na stanowisku prowadzącego w programie 60 Minutes. Jest do dziś najdłużej pracującym reporterem tego popularnego programu publicystycznego.

Był autorem bestsellerowego zbioru reportaży pt. Flashbacks: On Returning to Vietnam, (New York 1990).

Kam Nei

Sławę Saferowi przyniósł reportaż nakręcony podczas jednej z amerykańskich akcji. W 1965 roku reporter towarzyszył jednemu z oddziałów amerykańskiej piechoty morskiej, który wkroczył do niedużej wsi Kam Nei. Wcześniej oddziały amerykańskie zostały z niej ostrzelane. Jednak marines nie zastali we wsi nikogo poza płaczącymi, wystraszonymi starcami i kobietami z dziećmi. Żołnierze wypędzili ludność i podpalili wieś, nonszalancko przy pomocy zapalniczek Zippo lub miotaczy ognia. Safer filmował wszystko, opatrując komentarzem, w którym można było usłyszeć m.in.: „Oto jak wygląda wojna w Wietnamie. Są tu tylko starcy i dzieci. (...) Wątpliwe by spalenie Kam Nei przybliżyło nas do militarnego zwycięstwa. Wieśniaka dla którego chata była dorobkiem życia, trudno będzie przekonać, że jesteśmy po jego stronie”^[2]. Amerykańskich żołnierzy nie pokazano tym razem jako bohaterów, za to ekran wypełnił się dramatem prostych, biednych ludzi – wietnamskich wieśniaków. Reportaż Safera został wyemitowany w Stanach Zjednoczonych wieczorem 5 sierpnia 1965 roku przez stację CBS. Obejrzało go 30 mln. Amerykanów z prezydentem Johnsonem włącznie. Był jednym z pierwszych materiałów telewizyjnych, ukazującym ponurą rzeczywistość wojny w Wietnamie, stojącą w sprzeczności z oficjalnymi deklaracjami Białego Domu o pokojowym i moralnie słusznym charakterze interwencji amerykańskiej w Wietnamie. Wywołał wściekłość i konsternację oficjalnych czynników, które wtedy nie potrafiły jeszcze radzić sobie z siłą przekazu telewizyjnego. Johnson natychmiast zadzwonił do prezesa CBS News Freda W. Friendly i od tej pory wszelkie materiały emitowane w przez tę stację podlegały kontroli Departamentu Obrony^[2].

Życie prywatne

Od 1968 był żonaty Jane (z d. Fearer) z zawodu antropologiem. Mieszkali w Nowym Jorku, mieli córkę Sarah, która jest absolwentem Brown University.

Wpływy kulturowe

Jego postać jest wzmiankowana w sitcomie Złotka (Golden Girls) w odcinku pt. Long Day's Journey Into Marinara z 1987 oraz serialu Pomoc domowa w odcinku Fran's Roots z 1997 roku .

Nagrody

Morley Safer był laureatem wielu branżowych nagród do których należą: Nagroda Emmy (12), Nagroda Overseas Press (3), Nagroda George Foster Peabody (3), Nagroda im Alfreda I. Duponta Uniwersytetu Columbia, Nagroda im. George Polka Uniwersytetu Long Island w Nowym Jorku i in.

Przypisy

Bibliografia

• Morley Safer Biography (1931-). [w:] Theatre, Film, and Television Biographies [on-line]. [dostęp 2010-11-02]. (ang.).
• CBS: Morley Safer Correspondent, „60 Minutes”. [w:] 60 Minutes [on-line]. [dostęp 2010-11-01]. (ang.).
• CBS: Morley Safer Biography. [w:] Basic Famous People [on-line]. [dostęp 2010-11-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Morley Safer w bazie IMDb (ang.)
• Morley Safer o swoim reportażu z Kam Nei