Morski niedźwiedź

Morski niedźwiedź – historyczna nazwa tsunami na Bałtyku, których fale dotarły do Polski[1][2][3]. Ślady po tsunami odnaleziono w okolicach Darłowa i Darłówka (1497), w Mrzeżynie i Kołobrzegu (1757) oraz w Łebie i Trzebiatowie (1779)[1][2][3].

Śladami tsunami są między innymi warstwy piasku o uziarnieniu, które wskazuje, że został on przyniesiony z głębi morza, co mogło się stać tylko z powodu tsunami (ślady sięgają miejscami do 1,4 km w głąb lądu)[1] oraz kroniki historyczne[1][2][3]. Fale tsunami mogły mieć do trzech metrów wysokości[2].

Nazwa „morski niedźwiedź” została nadana tsunami przez kronikarzy, ze względu na pomruk, który towarzyszył wodzie wdzierającej się na ląd[1].

Nieznane są dokładne przyczyny żadnej z fal tsunami, na ten temat istnieje kilka hipotez[3]:

  • meteotsunami, które mogło powstać na skutek specyficznego układu ciśnień;
  • podmorskie trzęsienie ziemi;
  • podmorska eksplozja metanu;
  • uderzenie meteorytu.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Trzęsienie ziemi czy meteoryt? Ustalono zasięg tsunami na Bałtyku, ale skąd się ono wzięło? (pol.). tvnmeteo.tvn24.pl, 2014-07-12. [dostęp 2015-01-12].
  2. ↑ a b c d Śladami bałtyckich tsunami (pol.). rp.pl. [dostęp 2014-09-07].
  3. ↑ a b c d Wybrzeża Bałtyku zalało tsunami. Za Jagiellonów? (pol.). polskieradio.pl. [dostęp 2014-09-07].