Morskie ubranie ratunkowe

Morskie ubranie ratunkowe

Grupa ubrana w ubrania ratunkowe w czasie treningu

Morskie ubranie ratunkowe – rodzaj kombinezonu, mający za zadanie zwiększenie szans na przeżycie osoby znajdującej się w zimnej wodzie przez zapobieganie hipotermii i zapewnienie pływalności.

Budowa

Obecnie spotyka się dwa rodzaje ubrań ratunkowych. Jedne są wykonane z porowatego neoprenu o zamkniętych porach, inne z kilku warstw materiałów o różnych właściwościach, zapewniających nieprzemakalność i izolację cieplną.

Kombinezony okrywają szczelnie całe ciało z wyjątkiem twarzy. Zamykane są na wodoszczelny zamek błyskawiczny. Przewidziane do zakładania na normalne ubranie, wyposażone są w duże buty, umożliwiające założenie ubrania na zwykłe buty oraz zestaw wewnętrznych i zewnętrznych taśm, umożliwiających dostosowanie wielkości kombinezonu.

Ponieważ zakłada się, że osoby ubrane w ubrania ratunkowe muszą mieć możliwość wykonywania czynności niezbędnych w ich sytuacji (obsługa łodzi ratunkowej, zejście po drabinie, wejście do tratwy ratunkowej itp.), dłonie nie mogą być okryte grubymi rękawicami. W niektórych modelach pozostawiono dłonie odkryte, zapewniając wodoszczelność przy pomocy obcisłych mankietów. Inne modele mają integralne rękawice z grubej gumy, umożliwiające chwyt i zapewniające pewną ochronę przed zimnem. Ubrania przeznaczone do użycia w najgorszych warunkach mają dłonie osłonięte cienkimi rękawicami, na które można naciągnąć dodatkowe rękawice, o dużej izolacyjności, przyczepione na stałe do nadgarstków.

Wyposażenie

W zależności od tego, czy mają służyć jako samodzielny środek ratunkowy, czy też muszą być używane wraz z pasem ratunkowym oraz od wymagań towarzystwa klasyfikacyjnego, morskie ubrania ratunkowe wyposażone mogą być w gwizdek ratunkowy, światło wskazujące pozycję, dodatkową komorę pływalnościową, nadającą odpowiednie położenie w wodzie, linkę do połączenia z innymi rozbitkami lub z łodzią ratunkową, uprząż do podnoszenia rozbitka z wody.

Wymagania

Morskie ubrania ratunkowe powinny zapewniać:

• możliwość rozpakowania i założenia samodzielnie w czasie nie dłuższym niż 2 minuty,
• możliwość wykonania normalnych czynności przy opuszczaniu statku,
• możliwość zejścia po sztormtrapie,
• możliwość bezpiecznego skoku do wody z wysokości 4,5 m,
• temperatura ciała osoby ubranej w kombinezon nie powinna obniżyć się więcej niż o 2 °C, przy zanurzeniu w wodzie o temperaturze 0-2 °C w ciągu godziny.

Bibliografia

• Life-Saving Appliances, 2003 Edition, IMO, London 2003, ​ISBN 92-801-5143-6​