Morysin

Morysin na obrazie Wincentego Kasprzyckiego, 1834
Brama wjazdowa na teren parku

Morysin – obszar leżący w granicach obszaru MSI Wilanów Królewski pomiędzy Kanałem Sobieskiego i Jeziorem Wilanowskim na zachodzie, a rzeczką Wilanówką na wschodzie.

Opis

Do końca XVIII wieku obecny obszar Morysina w całości był porośnięty lasem łęgowym, który ze względu na naturalne granice pełnił funkcję zwierzyńca[1]. Nosił on nazwę Lasku na Kępie[1]. Na początku XIX wieku z inicjatywy Aleksandry Potockiej jego północną część przekształcono w park romantyczny i nazwano Morysinem na cześć najmłodszego wnuka Potockich – Maurycego Eustachego, nazywanego zdrobniale Morysiem[2].

W październiku 1941 w pobliżu parku w Marysinie Niemcy utworzyli oddział roboczy jeńców radzieckich, filię obozu w Beniaminowie, liczący ok. 450 osób[3]. Podczas jego likwidacji w grudniu 1944 przy życiu pozostawało ok. 60 jeńców[3].

Zabytki

  • Brama neogotycka z 1846 roku (w ruinie), proj. Henryk Marconi
  • Pałacyk klasycystyczny w kształcie rotundy z 1811 roku (w ruinie), proj. Chrystian Piotr Aigner
  • Dom Dozorcy z 1850 roku (w ruinie), proj. Franciszek Maria Lanci
  • Oraculum składające się z kamiennej figury pogańskiego bóstwa i dwóch kolumn[2] z 1825 roku (w ruinie)
  • Gajówka drewniana z 1846 roku

W północnej części Morysina znajduje się rezerwat przyrody Morysin.

Przypisy

  1. a b Wojciech Fijałkowski: Wilanów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo naukowe, 1973, s. 234.
  2. a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 508. ISBN 83-01-08836-2.
  3. a b Czesław Pilichowski: Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 556. ISBN 83-01-00065-1.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie