Morze Środkowego Zachodu
Orientacyjny zasięg
Morze Środkowego Zachodu − nazywane także Morzem Kredy lub Północnoamerykańskim Morzem Wewnętrznym było morzem epikontynentalnym powstałym w środkowej części okresu kredowego i trwającym do późnej kredy, dzielącym ówczesny kontynent północnoamerykański na dwie części: Laramidię na zachodzie i Appalachię na wschodzie. Łączyło wody Oceanu Arktycznego z wodami południa obecnego rejonu Zatoki Meksykańskiej[1].
Miało rozmiary około 3200 km w kierunku północ-południe i około 970 km w kierunku wschód-zachód oraz głębokość około 760 m.
Przypisy
- ↑ Paleobiogeography of the Cretaceous Western Interior Seaway of North America: the vertebrate evidence (ang.). [dostęp 2011-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-25)].
Media użyte na tej stronie
Cretaceous seaway.png
Map of North America highlighting the shallow inland seaways present during the mid-Cretaceous period.
Map of North America highlighting the shallow inland seaways present during the mid-Cretaceous period.