Morze Trzcin

Morze Trzcin lub Morze Sitowia – miejsce biblijne, w którym miało nastąpić przejście przez Morze Czerwone.

Jedna z rekonstrukcji drogi Izraelitów, przedstawiająca Morze Trzcin jako głęboko wpuszczoną w ląd zatokę Morza Czerwonego
Współczesna postać Wielkiego Jeziora Gorzkiego

Według opisu z Księgi Wyjścia w trakcie wychodzenia Izraelitów z Egiptu dotarli oni nad morze leżące w pobliżu miejsc Pi-Hachirot i Baal-Sefon, niedaleko Migdol. W tym miejscu doścignęły ich wojska Egipcjan. Na skutek interwencji Boga wschodni wiatr rozwiał wody morza tak, że otwarła się droga pomiędzy wodami, którą Izraelici uszli przed Egipcjanami. Wojsko egipskie podążyło za nimi, ale wody powróciły na miejsce, zatapiając pościg (Wj 14).

Hebrajski tekst mówi o ים סוף (Jam Suf, Yam Suf), co oznacza 'morze trzcin' lub 'morze sitowia'. Natomiast tłumacze Biblii Hebrajskiej tworzący Septuagintę użyli postaci Ερυθρά Θάλασσα (Erythrá Thálassa), czyli 'morze czerwone'. Stąd w wersjach Biblii opartych o to tłumaczenie, m.in. w Biblii Tysiąclecia, przyjęła się ta nazwa. W związku z tym w tradycji miejsce przejścia Izraelitów przez morze umiejscawia się w obrębie Morza Czerwonego[1][2], a raczej należącej do niego Zatoki Sueskiej[3].

Niektórzy współcześni bibliści zauważają, że wody Morza Czerwonego są zbyt słone dla rozwoju szuwaru, a nazwa morze nie musi oznaczać części oceanu, lecz dowolny większy zbiornik wodny, więc przyjmują, że Morze Trzcin oznaczało mokradło śródlądowe, zasilane wodami słodkimi. Istnieją różne hipotezy co do jego umiejscowienia. Zgodnie z opisem biblijnym powinno leżeć między Nilem a półwyspem Synaj. Niektórzy utożsamiają je z zachowanymi do dziś jeziorami Buhajrat al-Manzila lub Bardawil leżącymi blisko Morza Śródziemnego[2]. Inni, w tym Waldemar Chrostowski, umiejscawiają w systemie mokradłowym Jezior Gorzkich, które kiedyś zajmowały znaczną część Przesmyku Sueskiego, a obecnie pozostały w systemie Kanału Sueskiego jako Małe Jezioro Gorzkie i Wielkie Jezioro Gorzkie[1].

Niektórzy badacze twierdzą, że Morze Trzcin to metafora szeolu, do którego Jahwe strąca swoich przeciwników, a historia przejścia Izraelitów przez nie jest fikcyjna[4].

Przypisy

  1. ↑ a b Waldemar Chrostowski: Pięcioksiąg, czyli Tora Mojżesza. Skrypt dla studentów II roku na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Warszawa: 2007, s. 74.
  2. ↑ a b Roman Zając: 7 największych „pomyłek” w przekładach Biblii (pol.). Stacja7.pl, 2013-12-09. [dostęp 2017-08-30].
  3. ↑ Księga Wyjścia. Rozdział 14 – przypisy. W: Biblia Tysiąclecia. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Wyd. IV. Poznań: Pallotinum, 1996, s. 82. ISBN 83-7014-218-4.
  4. ↑ Robert Luyster. Myth and history in the book of Exodus. „Religion”. 8 (2), s. 155–170, 1978. DOI: 10.1016/0048-721X(78)90002-7 (ang.). 

Media użyte na tej stronie

A dictionary of the Bible; dealing with its language, literature, and contents, including the Biblical theology; (1898) (14595847020).jpg
Autor:

Hastings, James, 1852-1922;

Selbie, John A. (John Alexander), 1856-1931, Licencja: No restrictions

Identifier: dictionaryofbibl01hast (find matches)
Title: A dictionary of the Bible; dealing with its language, literature, and contents, including the Biblical theology;
Year: 1898 (1890s)
Authors: Hastings, James, 1852-1922 Selbie, John A. (John Alexander), 1856-1931
Subjects: Bible
Publisher: Edinburgh : Clark New York, Scribner's Sons
Contributing Library: University of California Libraries
Digitizing Sponsor: Internet Archive

View Book Page: Book Viewer
About This Book: Catalog Entry
View All Images: All Images From Book
Click here to view book online to see this illustration in context in a browseable online version of this book.

Text Appearing Before Image:
at the N.W.corner of the Sea of Azov. And Major-GeneralTulloch has recorded an instance even more tothe point, when, as he himself observed, under astrong east wind the waters of Lake Menzaleh atthe entrance to the Suez Canal receded for adistance of 7 miles (see Journal of VictoriaInstitute, vol. xxviii. p. 267). Other instances ofthe same efiect, which would be counted miracuJousif they had been biblical, may be found in a paperby Naville (Jour. Vict. Instit. xxvi. p. 12). Wemay therefore lay on one side any question ofdirect miraculous agency: where the phenomenaare so nearly natural to the country, we may becontent to sav that they are not necessarily unhis-torical, and tliat the question of miracle is merelyone of interpretation. Nor need we be delayed inour inquiry by considerations as to whether thestory has sutiered from over-colouring; both thenumbers of the persons involved and the length oftheir supposed stay in the desert may be deferred, 5 CAllAATi ILLUSTRATING THE EXODUS
Text Appearing After Image:
TIm E>liiil>ur^ flmp ^Jifl laatUuiB .1,iURH«luJ«i.r«A ■■> EXODUS TO CANAAN EXODUS TO CANAAN 803 if thought lit, for future examination. The accountis not to be judged from its weakest points. The best way to form an idea as to wliat such amigration would be like, is to compare it with anannual phenomenon of a similar character, viz.the Mecca pilgrimage from Cairo. The analogyis a good one, inasmuch as the account in the ISkof Exodus expres.sly suggests that the Israeliteswished to go into the wilderness for the purpose ofa haj (the Heb. word in Exodus 10* hng is, in fact,the same that is applied to the modern festival,and to the route taken by the pilgrims). Whatpoint was aimed at in the proposed three dajsjourney itito the wilderness must remain uncertain ;it has been suggested that it was Sarbut el-Khadeem, on the northern road to Mt. Sinai,where the remains of famous Egyptian templesare still to be seen. But, wherever it was, theIsraelites could do what the Mecca pi

Note About Images

Please note that these images are extracted from scanned page images that may have been digitally enhanced for readability - coloration and appearance of these illustrations may not perfectly resemble the original work.
Great Bitter Lake - WorldWind.png
The Great Bitter Lake, as seen from space.