Moskiewski stróżujący
Inne nazwy | ros. московская сторожевая, |
---|---|
Kraj pochodzenia | |
Wymiary | |
Wysokość | 66–78 cm |
Masa | psy od 60 kg, |
Moskiewski stróżujący (oryginalna nazwa ros. московская сторожевая [moskowskaja storożewaja]) – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie górskim. Nie podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny
Po II wojnie światowej wraz z powracającą Armią Czerwoną napłynęła do Związku Radzieckiego znaczna liczba psów jako zdobycz wojenna. W drugiej połowie lat 40. XX wieku władze radzieckie dążyły do uzyskania rodzimych ras dla potrzeb wojska i milicji. W kilku ośrodkach rozpoczęto prace hodowlane w oparciu o doświadczenia radzieckich kynologów i genetyków. W ten sposób powstał między innymi czarny terier rosyjski, dog moskiewski oraz moskiewski stróżujący.
Moskowskaja storożewaja to efekt krzyżówek międzyrasowych owczarka kaukaskiego i bernardyna z kilkoma innymi rasami[2]. Użycie bernardyna motywowano jego inteligencją, podatnością na szkolenie oraz eksterierem, a kaukaza – wszechstronnością i odpornością na klimat ostrych radzieckich zim. Spośród osobników potomnych bezwzględnie eliminowano te, które wykazywały niepożądane cechy ras wyjściowych: charakterystyczne dla bernardynów luźne powieki, problemy ze stawami i flegmatyczny temperament, oraz nadmierną agresję i pobudliwość owczarków kaukaskich[2].
Klasyfikacja
W 1985 roku opracowano wzorzec rasy i moskiewski stróżujący został oficjalnie uznany przez organizację zrzeszającą hodowców psów (РКФ – Российская кинологическая федерация) jako rasa psa[2][3]. Od tej pory zaprzestano jego krzyżowania z psami innych ras. W kwietniu 1992 roku wprowadzono zmiany we wzorcu rasy. Aktualnie obowiązujący wzorzec zatwierdzono w 1997 roku[4].
Wygląd
Pies dużego wzrostu, masywny, w typie mastifa. Muskulatura dobrze rozwinięta. Głowa masywna i szeroka, z wyraźnie zaznaczonym stopem. Psy mają masywniejszą budowę niż suki[4].
Szata i umaszczenie
Barwa to przewaga koloru białego w płowe (różne odcienie) i brązowe łaty. Chroni go długa, dwuwarstwowa szata.
Zachowanie i charakter
Moskiewski stróżujący jest psem aktywnym i zwinnym, posłusznym, ale pewnym siebie. Ma zrównoważony temperament i silnie rozwinięty instynkt terytorialny[4].
Pies tej rasy powinien koniecznie przejść przynajmniej podstawowe szkolenie w zakresie posłuszeństwa. Nie toleruje osób obcych ani obcych psów. Sprowokowany będzie walczył do upadłego. Ma dobry kontakt z dziećmi, ale muszą to być koniecznie dzieci właściciela czy przewodnika.
Użytkowość
Zarówno dawniej, jak i dziś, jest to pies stróżująco-obronny. Nie jest to jednak pies polecany do miasta, bo najlepiej czuje się na ogrodzonym terenie podmiejskim lub na wsi. Dobrze wyszkolony, może służyć jako pies-towarzysz, pies obronny i stróżujący.
Zdrowie i pielęgnacja
Odporny na zmienne warunki klimatyczne, może przebywać poza domem przez cały rok. W upalne dni, schronienie przed słońcem jest konieczne, gruba sierść izoluje ciepło.
Popularność
Do końca XX wieku rasa znana była jedynie w krajach byłego Związku Radzieckiego. Obecnie zyskuje popularność poza ich granicami. Dotarła także do Stanów Zjednoczonych. Rosyjska federacja kynologiczna podjęła starania o zarejestrowanie moskiewskiego stróżującego w Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI).
Prawo
W Polsce moskiewski stróżujący został ujęty w wykazie ras psów uznawanych za agresywne[5].
Przypisy
- ↑ n, II группа FCI — Пинчеры, Шнауцеры, Молоссы, Швейцарские горные и скотогонные, РКФ [dostęp 2020-09-16] (ros.).
- ↑ a b c Eugene A. Zelenyk: Moscow Guardian Dog. [dostęp 2012-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 maja 2012)]. (ang.).
- ↑ История создания породы (Historia powstania rasy). [dostęp 2012-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-17)]. (ros.).
- ↑ a b c Стандарт породы 1997г (Wzorzec rasy z 1997 roku). [dostęp 2012-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-18)]. (ros.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2003 roku w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne (Dz.U. z 2003 r. nr 77, poz. 687)