Moskwicz 423/424

Moskwicz 423/423N/424

Moskwicz 423N
Inne nazwy	ros. Москвич 423/423Н
Producent	MZMA
Okres produkcji	1957–1965
Miejsce produkcji	ZSRR, Moskwa
Poprzednik	brak
Następca	Moskwicz 426
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	kombi 5-drzwiowe
Silniki	gaźnikowe R4: 1,2 l, 35 KM (423) 1,4 l, 45 KM (423N/424)
Skrzynia biegów	3-biegowa manualna od 1959 4-biegowa manualna
Napęd	silnik z przodu, napęd na tylne koła
Długość	4055 mm
Szerokość	1540 mm
Wysokość	1560 mm
Rozstaw osi	2370 mm
Masa własna	1020/1030 kg
Liczba miejsc	4
Dane dodatkowe
Pokrewne	Moskwicz 402, 407, 403, Moskwicz 411, 430, 432
Konkurencja	Škoda 1202 STW Wartburg 311/312 kombi

Moskwicz 423 i 424 (ros. Москвич 423, 424) – radzieckie samochody osobowe z nadwoziem kombi produkowane przez Moskiewską Fabrykę Samochodów Małolitrażowych (MZMA) w latach 1957–1965 (od 1958 roku w zmodernizowanej odmianie 423N, od 1963 roku w odmianie 424).

Historia i opis modelu

Moskwicz 423

Moskwicz 423N od tyłu

(c) FOTO:FORTEPAN / UVATERV, CC BY-SA 3.0

Eksportowy Moskwicz 423N (z ok. 1962 roku) na Węgrzech

Moskwicz 423 był pierwszym produkowanym seryjnie w ZSRR samochodem z nadwoziem kombi (w rosyjskiej terminologii: uniwersalnym, ros. uniwiersał)^[1]. Opracowano go jako wersję nadwoziową produkowanego od 1956 roku sedana Moskwicz 402. Początkowo planowano budować samochód w wersji trzydrzwiowej, dla większej unifikacji z opracowywanym równocześnie furgonem Moskwicz 430, lecz zrezygnowano z tego z powodu kłopotliwego zajmowania miejsc na tylnej kanapie i ostatecznie samochód produkowano jako pięciodrzwiowy^[1]. Z powodu niewygodnego i niebezpiecznego podnoszenia tylnej klapy o sporej masie, zastosowano ostatecznie w tylnej ścianie drzwi otwierane na lewo. Po złożeniu tylnych siedzeń powierzchnia bagażowa miała rozmiary 1473 x 1220 mm i ładowność 250 kg^[2]. Koło zapasowe przewożone było w nowoczesny sposób: na płasko pod podłogą bagażnika, lecz wadą takiego rozwiązania było dość wysokie umieszczenie podłogi (760 mm) i dolnej krawędzi drzwi^[2]. W stosunku do sedana wzmocniono – poszerzono o 5 mm resory z tyłu, dla zwiększenia ładowności^[2].

Samochód wszedł do produkcji w 1957 roku, napędzany tym samym silnikiem, co model 402 – starą dolnozaworową 4-cylindrową jednostką o mocy 35 KM i pojemności 1220 cm³^[3]. Od połowy 1958 do 1963 roku produkowano zmodernizowany model 423N, odpowiadający nowemu sedanowi Moskwicz 407^[4]. Głównym ulepszeniem był mocniejszy 4-cylindrowy silnik górnozaworowy o pojemności 1358 cm³ i mocy 45 KM^[3]. Od końca 1959 roku starą trójstopniową mechaniczną skrzynię biegów zastąpiono czterostopniową, co poprawiło charakterystyki samochodu^[5]. Wprowadzono też w tym czasie opony bezdętkowe i nową hipoidalną przekładnię główną^[5].

Samochód podlegał w toku produkcji ograniczonym zmianom zewnętrznym, podobnie do sedanów 402/407. Najwcześniejsze serie modelu 423N nie różniły się od 423, lecz jeszcze w 1958 roku wprowadzono krótszą chromowaną ozdobną nakładkę na przedniej krawędzi tylnych błotników i napis: „Москвич” z przodu nad atrapą chłodnicy^[2]. Jedynie nieliczne samochody 423N przeznaczone na eksport otrzymały nowo wprowadzone w 1959 roku w modelu 407 dwukolorowe malowanie nadwozia, z kolorami oddzielonymi stalową listwą o poziomym przebiegu^[5]. W 1960 roku zasadniczej zmianie uległa atrapa chłodnicy – grubą poziomą chromowaną belkę we wlocie powietrza zastąpiła chromowana krata^[5]. Wkrótce umieszczoną z przodu na masce stylizowaną czerwoną flagę (zwiększającą niebezpieczeństwo ran pieszych) zamieniła gładsza metalowa ozdoba, a w 1962 usunięto pionowe kły ze zderzaka^[6].

Wyprodukowano tylko 1525 samochodów podstawowego modelu Moskwicz 423, po czym 29 562 samochodów Moskwicz 423N^[4]. Pomimo dużego zapotrzebowania, samochody te prawie nie trafiały dla indywidualnych odbiorców, gdyż samochody kombi uważane były przez władze za użytkowe, kojarzone z prywatną wytwórczością, nie popieraną w ustroju komunistycznym^[2]. Większość przeznaczono dla gospodarki narodowej (przedsiębiorstwa państwowe, sklepy itp.). Część zbudowano na eksport^[5]. Zbliżonymi samochodami do Moskwicza 423 był trzydrzwiowy furgon Moskwicz 430 i małoseryjne terenowe kombi Moskwicz 411 (1515 sztuk)^[4].

Moskwicz 424

W 1963 roku model 423N zastąpił Moskwicz 424, odpowiadający „przejściowemu” sedanowi Moskwicz 403^[5]. Z modelu 423 przejęto m.in. nadwozie, nieznacznie zmodyfikowany silnik, układ napędowy i zawieszenie tylne, a nowe było przednie zawieszenie, ulepszone hamulce z samoregulującymi się cylindrami i mechanizm kierowniczy z nową kierownicą^[5]. Produkowano go do 1965 roku^[5]. Samo nadwozie modelu 424 na rynek radziecki praktycznie nie różniło się od późnego modelu 423^[5]. Inny był jedynie numer modelu w załamaniach dekoracyjnej listwy na bokach przednich błotników (o ile miały tę listwę), a na późniejszych seriach widoczny był spryskiwacz szyby przedniej (uruchamiany nożną pompką)^[7].

Większe zmiany zewnętrzne wprowadzono jedynie w modelu eksportowym 424E (ros. 424Э), który miał powiększoną przednią kratę z kierunkowskazami zachodzącymi na boki błotników, nowe dekoracyjne podwójne listwy po bokach oraz lusterka wsteczne na błotnikach^[7]. Produkowano też wariant 424Ju (424Ю) dla krajów o gorącym klimacie (od jużnyj - południowy)^[7]. Istniały też wczesne wersje eksportowe 424SE i 424K^[7]. Modelowi 424 odpowiadał trzydrzwiowy furgon Moskwicz 432^[7].

Dane techniczne modelu 423 (423N)

Źródło:^[8]

• Nadwozie: samonośne, stalowe, 5-drzwiowe, 4-miejscowe
• Długość/szerokość/wysokość: 4055 / 1540 / 1560 mm
• Rozstaw osi: 2370 mm
• Rozstaw kół: 1220 mm
• Masa własna: 1020 (1030) kg
• Masa całkowita: 1420 (1430) kg
• Prześwit pod osiami: 200 mm

• Silnik: M-402 (M-407) - gaźnikowy, 4-suwowy, 4-cylindrowy rzędowy, dolnozaworowy (górnozaworowy), chłodzony cieczą, umieszczony z przodu, napędzający koła tylne
• Pojemność skokowa: 1220 (1358) cm³
• Średnica cylindra x skok tłoka: 72x75 (76x75) mm
• Moc maksymalna: 35 KM przy 4200 obr./min (45 KM / 33 kW przy 4500 obr./min)^[3]
• Stopień sprężania: 7:1
• Maksymalny moment obrotowy: 71 Nm przy 2400 obr./min (88 Nm przy 2600 obr./min)
• Gaźnik: K-59
• Skrzynia przekładniowa mechaniczna 3-biegowa lub 4-biegowa, częściowo zsynchronizowane, z dźwignią przy kierownicy

• Zawieszenie przednie: niezależne, poprzeczne wahacze resorowane sprężynami, teleskopowe amortyzatory hydrauliczne
• Zawieszenie tylne: zależne, sztywna oś na podłużnych resorach półeliptycznych, teleskopowe amortyzatory
• Hamulce przednie i tylne bębnowe, hydrauliczne; hamulec ręczny mechaniczny na koła tylne
• Ogumienie o wymiarach 5,60-15"

• Prędkość maksymalna: 100 (105) km/h
• Zużycie paliwa: 7 (6,5) l/100 km przy 60 km/h

Przypisy

Bibliografia

• Moskwicz-423/423N. „Awtolegiendy SSSR”. Nr 20, 2009. DeAgostini. ISSN 2071-095X. (ros.).