Most Tumski w Poznaniu
| ||
| Państwo |  Polska | |
| Miejscowość | Poznań | |
| Podstawowe dane | ||
| Przeszkoda | Warta | |
| Długość | 40 m (drewniany), 50 (żelazny) m | |
| Szerokość: • całkowita | 7,5 m (drewniany), 9 (żelazny) m | |
| Liczba torów tramwajowych | 1 (na moście żelaznym)[1] | |
| Dopuszczalna masa pojazdu: | 10 (most żelazny) t | |
| Data budowy | 1857 (drewniany), 1886 (żelazny) | |
| Data zburzenia | lata 80. XIX w. (drewniany), 1924 (żelazny) | |
| Data odbudowy | 1886 (żelazny) | |
Most Tumski w Poznaniu – nieistniejący most drogowy na rzece Warta, później na odnodze Warty przekształconej w starorzecze nazywane Starą Rzeką (zapełniającej się jedynie podczas wyższych stanów wody), w granicach administracyjnych miasta Poznania.
Położenie
Most był położony pomiędzy dzisiejszym mostem św. Rocha a mostem linii kolejowej Poznań-Warszawa. Łączył ówczesne wyspy Chwaliszewo i Ostrów Tumski.
Historia
Most istniał od czasu średniowiecza, na wylocie obecnej ul. Chwaliszewo, na trakcie z Poznania przez Chwaliszewo, Ostrów Tumski, Śródkę - w kierunku wschodnim.
W 1857 w związku z budową Twierdzy Poznań, podczas której wykopano między innymi Zachodni Kanał Ulgi, powstał drewniany most drogowy łączący umocniony Ostrów Tumski z lewym brzegiem. Była to konstrukcja leżajowa, o czterech dużych przęsłach i piątym, niewielkim przęśle zwodzonym. Miał on ponad 40 metrów długości i 7,5 metra szerokości. W latach 1857-1862 wschodni przyczółek umocniono budując dwie kaponiery.
W 1886 drewnianą konstrukcję zastąpił most żelazny o długości niemal 50 metrów i szerokości 9 metrów. Miała nośność 10 ton, brukowaną powierzchnię i chodniki wyłożone granitowymi płytami. Zlikwidowano także przęsło zwodzone zastępując je stałym. We wrześniu 1880 dodano pojedynczy tor tramwajowy przy krawędzi mostu[2]. Poszerzono także przejazd w umocnionym, wschodnim przyczółku, wyposażając go jednocześnie w żelazną bramę.
Podczas powodzi w 1889 roku północna kaponiera została podmyta, wskutek czego zawaliła się. Uszkodzonych umocnień nigdy nie odbudowano. Został doszczętnie zniszczony w 1924 podczas powodzi, która rozmyła nabrzeże od strony Chwaliszewa, a następnie rozebrany.
W 1925 zastąpił go żelbetowy most Bolesława Chrobrego.
Przypisy
- ↑ Wojcieszak 2000 ↓, s. 22.
- ↑ Wojcieszak 2000 ↓, s. 20,22.
Bibliografia
- Jacek Biesiadka, Twierdza Poznań. O fortyfikacjach miasta Poznania w XIX i XX wieku, Andrzej Gawlak, Szymon Kucharski, Mariusz Wojciechowski, Poznań: Wydawnictwo Rawelin, 2006, ISBN 83-915340-2-2, OCLC 170012744.
- Jan Wojcieszak: 120 lat komunikacji miejskiej w Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2000. ISBN 83-87847-27-5. OCLC 297842122.
| |||||||||||||||||
