Motja
.svg) | Ten artykuł od 2009-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Motja, Motya (stgr. Motye Μοτύη lub Motya Μοτύα, wł. Mozia, Mothia, syc. Mozzia) – starożytne miasto (ok. 800-397 r. p.n.e.) na wysepce u zachodniego wybrzeża Sycylii.
Założona w VIII wieku p.n.e.[1] przez Fenicjan jako miasto handlowe usytuowane na niewielkiej, obronnej wyspie (o średnicy ok. 2 km) wewnątrz laguny, do której był dostęp jedynie za pomocą łodzi. Później dostępne również dzięki wybudowanej grobli[2], którą mogły się poruszać pojazdy (rydwany) na wysokich kołach.
Miasto przez wieki podlegało różnym wpływom kulturowym: fenickim, kartagińskim, egipskim i greckim, co potwierdzają dokonane na wyspie znaleziska. W 397 p.n.e. splądrowały je greckie wojska pod dowództwem Dionizjusza z Syrakuz[3], a zniszczeń dopełnili Kartagińczycy wykorzystując ruiny jako źródło surowca do budowy Lilybaeum – dzisiejszej Marsali. W czasach późniejszych wyspa służyła jedynie celom rolniczym.
Stanowisko archeologiczne
Najważniejsze znaleziska archeologiczne to :
- marmurowy posąg przedstawiający woźnicę rydwanu, na podstawie stylu dzieło greckiego rzeźbiarza z pierwszej połowy V wieku p.n.e. odkryty w 1979 roku[3];
- Sanktuarium z Capidazzu – długi budynek poświęcony nieznanemu fenickiemu bóstwu otoczony murem z VI wieku p.n.e. Wewnątrz studnia datowana na VII wiek p.n.e., najstarszy obiekt na terenie sanktuarium[2].
Przypisy
- ↑ Furio Durando: Italia Antyczna – Dziedzictwo sztuki i kultury cywilizacji rzymskiej. Wyd. I. Barcelona: Ediciones Folio SA, 2008, s. 126. ISBN 978-84-413-2751-1.
- ↑ a b Historia Archeologii. red. Paul Bahn. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo "Arkady" Sp. z o.o., 2019, s. 286. ISBN 978-83-213-5058-5.
- ↑ a b Historia Archeologii. red. Paul Bahn. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo "Arkady" Sp. z o.o., 2019, s. 287. ISBN 978-83-213-5058-5.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie