Muł (ssak)

Muł w Argentynie

Mułmieszaniec międzygatunkowy klaczy konia domowego z ogierem osła, najbardziej znana hybryda. Najczęściej bezpłodny[1].

W kłębie osiąga wysokość 81–173 cm[2]; istnieją także karłowate odmiany[1]. Z połączenia ogiera konia domowego z klaczą osła powstaje osłomuł. Podobnie jak u muła, jego kariotyp składa się z 63 chromosomów (u konia jest to 64, u osła – 62)[3].

Muły cechuje spokojniejsze usposobienie niż konie, ponadto lepiej znoszą złe warunki pracy czy wysoką temperaturę[1]. Są w stanie udźwignąć więcej niż osły[4]. Są wykorzystywane jako zwierzęta pociągowe i juczne. Większe muły szczególnie popularne są w Stanach Zjednoczonych, gdzie wykorzystywano je jako zwierzęta pociągowe i do jazdy wierzchem od czasu skolonizowania Ameryki[2]. Wykorzystywano je także podczas wojen, na przykład podczas II wojny światowej w Indiach i Birmie, czy pracy w kopalni. Muły rozmnażane są od starożytności; znane były w Mezopotamii i w Anatolii już w III wieku przed naszą erą. W starożytnym Egipcie znano je już 3000 lat przed naszą erą[4].

Przypisy

  1. a b c L. Clint Luce & Joe B. Johnson: Draft Horse Handbook. Washington State University Extension, 1892.
  2. a b The Donkey Sanctuary: Donkey Care Handbook. 2015.
  3. Debra J. Hagstrom, M.S.: Donkeys are Different: An Overview of Reproductive Variations from Horses. University of Illinois, 2004. [dostęp 2017-12-12].
  4. a b Andrea Giampiccoli. The effect of the use of mules in tourism: a historical perspective. „African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure”. 6 (3), 2017. 

Media użyte na tej stronie

Juancito.jpg
Juancito (officially called Remonta Inesperado), which the photographer calls the best mule of Argentina, on an excursion on the Mitre Peninsula, in Tierra del Fuego, Argentina. In the background is the remains of the SV Duchess of Albany, shipwrecked in 1893. Photograph taken in February 2006.