Mur Aureliana

Mur Aureliana
Mura aureliane
Ilustracja
Mur Aureliana (2006)
Państwo Włochy
LokalizacjaRzym
Typmury miejskie
Data budowy272–282
Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Mur Aureliana”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Mur Aureliana”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Mur Aureliana”
Ziemia41°52′23,85″N 12°29′56,24″E/41,873292 12,498956

Mur Aureliana (wł. mura aureliane) – obronne mury miejskie wzniesione wokół starożytnego Rzymu w latach 272–282 z inicjatywy cesarza Lucjusza Domicjusza Aureliana (stąd nazwa), w odpowiedzi na najazd Alanów na Italię w roku 268 (kryzys wieku III). Budowę muru ukończył cesarz Probus. Fortyfikacje objęły swym zasięgiem Rzym na lewym brzegu Tybru oraz niewielki umocniony przyczółek na prawym brzegu tej rzeki. Mur zamykał w swoim obrębie siedem wzgórz miasta, Pole Marsowe oraz Zatybrze. Razem fortyfikacje okrążały teren około 14 km².

Charakterystyka

Do budowy muru wykorzystano wiele istniejących budowli (między innymi Castra praetoria, Amphitheatrum Castrense, Sepulcrum Cestii). Jego długość wynosiła 19 kilometrów, wysokość od 6 do 8 metrów. Mur był wzniesiony głównie z betonu okładanego cegłą, czym różnił się od murów serwiańskich wzniesionych w czasach republiki. Jego szczyt został wzmocniony blankami, wzdłuż których prowadził przesłonięty korytarz. W odstępach 100 stóp rzymskich (około 30 metrów) wzniesiono kwadratowe wieże z pomieszczeniami, w ścianach których wykuto otwory strzelnicze. We wnętrzu umieszczono machiny miotające pociski. Mur posiadał wewnętrzne pomieszczenia, służące jako magazyny. Fortyfikację wyposażono w 116 latryn. Mur miał 18 bram (między innymi Porta Maggiore), część z nich jest używana do dzisiaj przez ruch kołowy. Przez Porta San Sebastiano wiedzie droga Via Appia.

Mur Aureliana zaznaczony na mapie starożytnego Rzymu na czerwono, na czarno mury serwiańskie

Zastosowanie

Mur Aureliana nie uchronił Rzymu przed zdobyciem przez Wizygotów (410), przez Wandalów (455), przez Francuzów (1849) i przez Włochów (1870).

Bibliografia

  • Wielka historia świata. Tom IV, 2004, ​ISBN 83-89265-54-0​.
  • Sari Gilbert, Michael Brouse: Przewodnik National Geographic-Rzym. Warszawa: Wydawnictwo G+J RBA, 2011, s. 214. ISBN 978-83-7596-189-8.

Media użyte na tej stronie

Italy location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Italy (Commons photos) → en-Wikipedia Italy.
Italy Lazio location map.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Lazio region (Italy)
Legenda zabytek techniki.svg
Symbol zabytku techniki do legendy mapy
Rome map.svg
Autor: Tpt, Licencja: CC BY-SA 3.0
Map of Rom inside the GRA.

geolocalisation :

  • top : 41.9900
  • bottom : 41.7925
  • left : 12.3660
  • right : 12.6360
Celio - le mura tra porta san Sebastiano e porta Ardeatina 1974.JPG
The Aurelian walls between Porta San Sebastiano and Porta Ardeatina (Viale di Porta Ardeatina)
Plan Rome- Aureliaanse Muur.png
(c) Joris1919, CC-BY-SA-3.0
Kaart van antiek Rome waarop de nl:Aureliaanse Muur is uitgelicht. Kaart is afkomstig van FR:wiki en door mij naar een Nederlandse versie bewerkt. Auteurs: nl::fr:User:ColdEel en nl:Gebruiker:Joris