Mustafa II
| ||
 | ||
 Tugra Mustafy II | ||
| ||
| Sułtan Imperium Osmańskiego | ||
| Okres | od 1695 do 8 grudnia 1703 | |
| Koronacja | 6 lutego 1695 | |
| Poprzednik | Ahmed II | |
| Następca | Ahmed III | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | Osmanowie | |
| Data urodzenia | 6 lutego 1664 | |
| Data śmierci | 29/30 grudnia 1703 | |
| Ojciec | Mehmed IV | |
| Matka | Emetullah Rabia Gulnus | |
| Rodzeństwo | Ahmed III | |
| Żona | Saliha Sebkati Sultan Sehsuvar Sultan | |
| Dzieci | Mahmud I, Osman III | |
Mustafa II (ur. 6 lutego 1664, zm. 28 grudnia 1703) – sułtan z dynastii Osmanów, panujący w latach 1695-1703.
Syn Mehmeda IV, brat Ahmeda III, ojciec Mahmuda I i Osmana III. Mianował wielkim wezyrem Amcaoglu Huseyina Paszę. Ogromny wpływ miał na niego znienawidzony przez społeczeństwo wielki mufti Feyzullah Efendi.
Miał wielkie ambicje przywrócenia zwierzchności Osmanów nad Węgrami, udaremnione wskutek klęski armii tureckiej pod Zentą. Na mocy pokoju w Karłowicach (1699) zmuszony był zrzec się Węgier i Siedmiogrodu (oprócz Banatu temeszwarskiego) na rzecz Austrii, Morei na rzecz Wenecji i Podola na rzecz Polski.
W 1696 r. utracił Azow zdobyty przez Piotra I Wielkiego; w 1703 r. stanął w obliczu buntu Gazi Gireja na Krymie oraz wybuchu niezadowolenia społecznego, którego przyczyną był sułtański rozkaz rozpoczęcia przygotowań do wyprawy na Gruzję. Na czele buntu stanęli nieopłacani żołnierze, których popierali ulemowie, uczniowie medres i ludność miejska. Powstańcy przybyli na plac At Meydani i wyłonili spośród siebie nowe władze. Gdy Mustafa II odmówił powrotu do stolicy, ogłoszono jego detronizację na rzecz jego brata Ahmeda III. Zmarł 3 tygodnie później śmiercią naturalną.
Bibliografia
- Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza: Słownik władców świata. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2005, s. 880. ISBN 83-7435-077-6.
| ||||
Media użyte na tej stronie
Tughra (i.e., seal or signature) of Mustafa II, Sultan of the Ottoman Empire (1695-1703). An explanation of the different elements composing the tughra can be found here.
.svg)
Every sultan of the Ottoman Empire had his own monogram, called the tughra, which served as a royal symbol. A coat of arms in the European heraldic sense was created in the late 19th century. Hampton Court requested from the Ottoman Empire a coat of arms to be included in their collection. As the coat of arms had not been previously used in the Ottoman Empire, it was designed after this request, and the final design was adopted by Sultan Abdul Hamid II on 17 April 1882.
Autor: Buho07, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ottoman Imperial Standard, Late 19th and early 20th Century. Each Sultan had his own Tughra.