Muzeum Adwokatury Polskiej

Muzeum Adwokatury Polskiej przy Naczelnej Radzie Adwokackiej

Muzeum Adwokatury Polskiej w Warszawie
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Adres	Naczelna Rada Adwokacka ul. Świętojerska 16 00-202 Warszawa
Data założenia	20 listopada 1975
Zakres zbiorów	Historia adwokatury polskiej
Dyrektor	dr Andrzej Stoga
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Muzeum Adwokatury Polskiej przy Naczelnej Radzie Adwokackiej
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Muzeum Adwokatury Polskiej przy Naczelnej Radzie Adwokackiej
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Muzeum Adwokatury Polskiej przy Naczelnej Radzie Adwokackiej
52°15′01″N 21°00′15″E/52,250278 21,004167
Strona internetowa

Muzeum Adwokatury Polskiej przy Naczelnej Radzie Adwokackiej – muzeum znajdujące się w Warszawie przy ul. Świętojerskiej 16 gromadzące zbiory dotyczące historii zawodu adwokata w Polsce od końca XVIII wieku.

Historia

Muzeum zostało powołane 20 listopada 1975 uchwałą Naczelnej Rady Adwokackiej z inicjatywy adwokata Witolda Bayera^[1]. Pierwsza siedziba muzeum mieściła się przy ul. Lekarskiej 7^[2].

Jest jedną z najmniejszych placówek muzealnych w Warszawie. Zgromadzone zbiory prezentowane są w dwóch salach w siedzibie Naczelnej Rady Adwokackiej.

Eksponaty

• Dokumenty archiwalne (m.in. poświadczenia zdania egzaminu adwokackiego i odbycia praktyk adwokackich)
• Fotografie
• Grafiki (m.in. akwaforta Józefa Pankiewicza przedstawiająca adw. Kułakowskiego z 1900)
• Pamiątki po słynnych adwokatach (fotografie, legitymacje, odznaki, dyplomy)
• Togi adwokackie (w tym pierwszy wzór wprowadzony w Polsce w 1930)
• Starodruki m.in. Prawa konstytucyjne i przywileje Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1739
• Dokumenty związane ze słynnymi procesami m.in. sprawą brzeską oraz procesami Eligiusza Niewiadomskiego, Arthura Greisera i Jürgena Stroopa
• Dokumenty dotyczące działalności adwokatury polskiej w konspiracji podczas okupacji niemieckiej 1939–1945
• Dokumenty związane z kształceniem zawodowym adwokatów w niemieckich obozach jenieckich podczas II wojny światowej
• Druki urzędowe dotyczące adwokatury m.in. egzemplarz Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej nr 2 z 1 sierpnia 1944 – pierwszego dnia powstania warszawskiego – z ustawą o adwokaturze
• Dokumenty i materiały pokazujące losy polskich adwokatów zamordowanych przez NKWD w 1940

Jednym z najciekawszych eksponatów jest oryginał pozwu sądowego z 1756 skierowanego do podstarosty sądowego województwa mińskiego Kazimierza Mikołaja Święcickiego przez Jana Dominika Czechowskiego przeciwko Adamowi Dawidowiczowi o zajazd przez niego folwarku Woyciesze, należącego do Czechowskiego.

Większość eksponatów zgromadzonych przez muzeum zostało przekazanych przez adwokatów i ich rodziny.

Zwiedzanie muzeum jest możliwe po wcześniejszym telefonicznym uzgodnieniu terminu wizyty.

Przypisy

Bibliografia

• Dorota Folga-Januszewska: Muzea Warszawy. Przewodnik. Olszanica: Wydawnictwo BOSZ, 2012, s. 9. ISBN 978-83-7576-159-7.

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa muzeum