Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie

Muzeum Fryderyka Chopina
w Warszawie
Ilustracja
Zamek Ostrogskich w Warszawie, siedziba muzeum
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Okólnik 1

Data założenia

1955

Zakres zbiorów

chopiniana

Oddziały
Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Fryderyka Chopinaw Warszawie”
Ziemia52°14′11,0760″N 21°01′23,3760″E/52,236410 21,023160
Strona internetowa
Sala Żelazowa Wola i młodzieńcze peregrynacje
Sala Salon Mikołaja Chopina
Sala Kompozytor, w której można wysłuchać utworów Fryderyka Chopina
Ostatni fortepian kompozytora (Pleyel nr 14810) w sali Salon Paryski
Sala Kobiety

Muzeum Fryderyka Chopina – muzeum biograficzne poświęcone Fryderykowi Chopinowi znajdujące się w Zamku Ostrogskich w Warszawie.

Placówka jest częścią Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.

Historia

Muzeum zostało utworzone w 1955 roku przez Towarzystwo im. Fryderyka Chopina[1]. Dokumentuje życie i twórczość Fryderyka Chopina. Jest działem Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.

W zbiorach muzeum znajduje się licząca ok. 7000 obiektów kolekcja chopinianów[2]. Są to m.in. rękopisy, listy oraz inne pamiątki osobiste po kompozytorze, a także fotografie, wizerunki ikonograficzne, obrazy, rysunki i grafiki. Placówka posiada największy na świecie zbiór rękopisów kompozytora[3]. W Zamku Ostrogskich prezentowana jest tylko niewielka część zbiorów Instytutu, których gromadzenie rozpoczęło w 1899 Warszawskie Towarzystwo Muzyczne[3]. W 1999 część tej kolekcji została wpisana na listę UNESCO Pamięć Świata[4].

1 marca 2010, z okazji 200. rocznicy urodzin kompozytora, w muzeum otwarto nową multimedialną ekspozycję zaprojektowaną przez włoskie studio Migliore + Servetto[5]. Projekt architektoniczny renowacji Zamku Ostrogskich przygotowała warszawska pracownia Grzegory i Partnerzy Architekci[3]. Ekspozycja muzealna została znacząco zwiększona poprzez adaptację piwnic[3]. Koszt projektu wyniósł 81,5 mln zł. Środki pochodziły z budżetu państwa i z funduszy UE[6].

Muzeum jest zorganizowane zgodnie z koncepcją „muzeum otwartego”, gdzie zwiedzający odkrywają i przeżywają ekspozycję sami wybierając tempo i kolejność zwiedzania. Wystawa stała składa się z 11 tzw. wysp tematycznych, poświęconych kolejnym okresom jego życia, znajdujących się na pięciu poziomach (od -2 do +2).

We czwartki w sali koncertowej muzeum odbywają się koncerty młodych pianistów w ramach cyklu „Młode Talenty”[7].

Muzeum posiada jeden oddział zamiejscowy – Dom Urodzenia Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli. W latach 1960–2014 oddziałem muzeum był także nieistniejący Salonik Chopinów w Warszawie[8].

Ekspozycja

Poziom –1

Sale Pianista i Kompozytor, wśród eksponatów m.in. osobisty kalendarzyk Fryderyka Chopina na 1848, kopia odlewu lewej dłoni kompozytora wykonanego w 1849 oraz wyprodukowany w 1856 fortepian firmy Sébastiena Érarda (nr 26 606) należący do przyjaciela Chopina, Ferenca Liszta. Znajduje się tutaj również sala koncertowa, w której we czwartki w czasie roku akademickiego można wysłuchać utworów Fryderyka Chopina w interpretacjach młodych pianistów z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.

Poziom 0

Sale Żelazowa Wola i młodzieńcze peregrynacje ma kształt tuby, na ścianach której mieszczono mapę Europy Środkowej z początku XIX wieku. Przedstawiono w niej pamiątki związane z miejscem urodzin kompozytora, portrety członków jego rodziny oraz miejsca jego młodzieńczych podróży[9]. Sala Warszawa poświęcona jest 20-letniemu okresowi spędzonemu przez Chopina w tym mieście. Kolejna sala to Salon Mikołaja Chopina. Na tym poziomie, vis-a-vis sali poświęconej Żelazowej Woli i młodzieńczym podróżom Chopina, znajduje się sala zabaw dla dzieci.

Poziom 1

Największa z trzech znajdujących się tutaj sal, Salon Paryski, jest poświęcona paryskiemu okresowi życia kompozytora. Chopin przyjechał do stolicy Francji w październiku 1831 i pozostał tutaj do końca życia. Jego gośćmi byli m.in. znani artyści, pisarze oraz czołowi przedstawiciele polskiej emigracji po powstaniu listopadowym. Ekspozycja przybliża życie towarzyskie Chopina oraz jego pracę jako prywatnego nauczyciela muzyki. Można tutaj obejrzeć m.in. ostatni fortepian kompozytora firmy Pleyel (nr 14 810), na którym grał i komponował w latach 1848-1849.

W sali Kobiety przedstawiona została różnorodność i intensywność relacji Chopina z najważniejszymi kobietami jego życia – matką Justyną i siostrą Ludwiką, oraz jego miłościami, przyjaciółkami, protektorkami i uczennicami (m.in. Marią Kalergis, Pauline Viardot, Jane Stirling i George Sand).

Ostatnia z sal, Nohant, nosi nazwę wsi w centralnej Francji upamiętnionej romansem kompozytora z George Sand. Tutaj, podczas letnich miesięcy w latach 1839–1846, Chopin skomponował wiele swoich najbardziej znanych utworów.

Poziom 2

Sale Podróże po Europie. Osobowość oraz Śmierć, w której można obejrzeć m.in. zasuszone kwiaty z łoża śmierci, kosmyki włosów (pamiątka przechowywana przez rodzinę w opakowaniu papierowym z odręczną adnotacją Ludwiki Jędrzejowiczowej Włosy Fryderyka przed zabalsamowaniem), kopię maski pośmiertnej kompozytora, a także album Jane Stirling zawierający fragmenty artykułów o Chopinie opublikowanych w prasie francuskiej i angielskiej bezpośrednio po jego śmierci (19 października–4 grudnia 1849).

Dodatkowo na poziomie -2 znajduje się przestrzeń dla wystaw czasowych.

Przypisy

  1. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 892. ISBN 83-01-08836-2.
  2. Maciej Janicki (red.): Muzeum Chopina w Warszawie. Nowa ekspozycja stała od konkursu do otwarcia. Warszawa: Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, 2011, s. 18. ISBN 978-83-61142-68-3.
  3. a b c d Majewski Jerzy S.: Spacerownik Warszawa śladami Chopina. Warszawa: Agora, 2010, s. 24. ISBN 978-83-7552-992-0.
  4. The Masterpieces of Fryderyk Chopin. [w:] UNESCO [on-line]. www.unesco.org, 1999. [dostęp 2013-02-03].
  5. Alicja Knast: Projekt Migliore + Servetto. [w:] Muzeum Chopina w Warszawie [on-line]. nifc.pl. [dostęp 2013-02-03].
  6. Muzeum Fryderyka Chopina otwarte na urodziny, Gazeta.pl Warszawa, 1 marca 2010.
  7. Młode Talenty w Muzeum Fryderyka Chopina. [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [on-line]. nifc.pl. [dostęp 2016-03-21].
  8. Dariusz Bartoszewicz. Eksmisja Chopina na bruk. „Gazeta Stołeczna”, s. 1, 23 lutego 2016. 
  9. Majewski Jerzy S.: Spacerownik Warszawa śladami Chopina. Warszawa: Agora, 2010, s. 26. ISBN 978-83-7552-992-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Chopin Museum in Warsaw 13.JPG
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie. Sala Żelazowa Wola i młodzieńcze perygrynacje
Zamek Ostrogskich w Warszawie 2022.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Zamek Ostrogskich w Warszawie, siedziba Muzeum Fryderyka Chopina
Chopin Museum in Warsaw 03.JPG
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie. Ostatni fortepian kompozytora wykonany przez firmę Pleyel (nr 14810), na którym Fryderyk Chopin grał i komponował w latach 1848-1849
Chopin Museum in Warsaw 05.JPG
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie
Chopin Museum in Warsaw 08.JPG
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie
Chopin Museum in Warsaw 01.JPG
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie