Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Pańska 3
00-124 Warszawa

Data założenia

29 kwietnia 2005

Zakres zbiorów

sztuka nowoczesna

Dyrektor

Joanna Mytkowska

Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie”
Ziemia52°13′59,282″N 21°00′05,688″E/52,233134 21,001580
Strona internetowa

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie – muzeum sztuki nowoczesnej w Warszawie założone w 2005, narodowa instytucja kultury[1].

Od stycznia 2008 do marca 2017 Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie prowadziło działalność w siedzibie tymczasowej w lokalu przy ulicy Pańskiej 3, w bezpośrednim sąsiedztwie Pałacu Kultury i Nauki. W marcu 2017 otworzyło nową przestrzeń wystawienniczą na Wybrzeżu Kościuszkowskim 22, nadając jej nazwę „Muzeum nad Wisłą”[2].

Organizowane przez Muzeum wystawy, wydarzenia kulturalne i edukacyjne oraz wydawane publikacje służą wypracowaniu kompleksowego programu działalności w przyszłej siedzibie na placu Defilad. Muzeum realizuje programy badawcze w zakresie historii sztuki najnowszej, sukcesywnie rozbudowuje swoją ofertę dla publiczności, skoncentrowaną na sztukach wizualnych, projektowaniu graficznym, wzornictwie i architekturze. Do kluczowych zadań Muzeum należy gromadzenie kolekcji dzieł sztuki, która prezentowana będzie w nowym gmachu.

Od 2007 dyrektorem muzeum jest Joanna Mytkowska.

Projekt budowy siedziby muzeum

W 2006 ogłoszono międzynarodowy konkurs architektoniczny na projekt siedziby muzeum. Konkurs rozstrzygnięto 18 lutego 2007. Wzięło w nim udział 109 projektów. Pierwszą nagrodę otrzymała koncepcja przedstawiona przez szwajcarskiego architekta Christiana Kereza. Budynek o powierzchni około 30 000 metrów kw. miał zostać zrealizowany w latach 2012–2016 po północnej stronie pl. Defilad i wschodniej stronie ul. Marszałkowskiej (w miejscu gdzie wcześniej stała hala Kupieckich Domów Towarowych). 12 kwietnia 2008 prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz i Christian Kerez podpisali umowę na wykonanie projektu muzeum. Latem 2008 roku władze miasta stołecznego Warszawy zdecydowały o zmianie programu funkcjonalnego muzeum i doprojektowaniu wewnątrz budynku pomieszczeń dla teatru TR Warszawa. W rezultacie projekt uległ znaczącej ewolucji, a prace projektowe uległy znacznemu wydłużeniu. Ostateczna koncepcja budynku została zaprezentowana latem 2010 roku[3]. W maju 2012 roku urząd miasta zerwał umowę z Christianem Kerezem, zarzucając mu wielomiesięczne opóźnienia w przekazywaniu dokumentacji projektowej[4].

Równocześnie zdecydowano, że przez kolejne cztery lata (2012–2016) tymczasową siedzibą muzeum będzie dotychczas zajmowany przez MSN dawny Dom Meblowy „Emilia” przy ul. Emilii Plater 51[5].

Ostatecznie wykonanie projektu architektonicznego budynku muzeum powierzono w 2014 pracowni Thomas Phifer and Partners[6][7]. Honorarium za projekt wynosi 28 mln zł[6]. Budowa ma kosztować ok. 416 mln zł[8], a budynek teatru – ok. 125 mln zł[6]. Siedziba Muzeum Sztuki Nowoczesnej na pl. Defilad ma zostać oddana do użytku w drugiej połowie 2023[9].

Muzeum nad Wisłą – siedziba Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie przy bulwarach wiślanych (2017)

Do wybudowania docelowej siedziby na placu Defilad muzeum organizuje wystawy w Muzeum na Pańskiej – tymczasowej siedzibie przy ul. Pańskiej – i w Muzeum nad Wisłą, specjalnym pawilonie ekspozycyjnym, który stanął przy warszawskich bulwarach wślanych (adres: Wybrzeże Kościuszkowskie 22), w sąsiedztwie Centrum Nauki Kopernik i Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego[10].

Założenia programowe

Muzeum ma na celu prezentowanie dorobku i przemian sztuki polskiej XX i XXI wieku w kontekście międzynarodowym; sukcesywnie tworzy kolekcję sztuki (obecnie liczącą ponad 400 prac), przedstawia znaczące najnowsze zjawiska z dziedziny sztuk wizualnych, filmu, teatru i muzyki, a także prowadzi działalność edukacyjno-badawczą. Według założeń programowych Muzeum ma stanowić platformę dialogu między tradycją i nowymi prądami, co pozwoli na stałe odnawianie historycznej pamięci „bliskiej” oraz na społeczne negocjowanie zmieniającej się hierarchii wartości w szeroko rozumianej dziedzinie kultury.

Muzeum – otwarte na sztukę w najszerszym tego słowa znaczeniu – jest nastawione na współdziałanie z wieloma zróżnicowanymi kręgami polskiego społeczeństwa oraz na komunikację z publicznością międzynarodową i środowiskami twórczymi.

Kolekcja własna, wystawy czasowe, jak również program multimedialny są wspierane przez ofertę edukacyjną adresowaną do wielu grup społecznych i wiekowych, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży szkolnej i akademickiej.

Działalność muzeum ma służyć podniesieniu poziomu wiedzy i zainteresowania społeczeństwa sztuką przez budowanie problemowych odniesień do tradycji i historii; rozwijać i wspierać międzynarodową współpracę zmierzającą do kształtowania europejskiej tożsamości kulturowej i społecznej. Dotyczyć to ma zarówno inicjowania przez Muzeum wymiany artystycznej i naukowej z udziałem artystów i osób pracujących w obszarze kultury – historyków sztuki najnowszej, kuratorów wystaw, krytyków sztuki – jak i uczestnictwa Muzeum w międzynarodowym obiegu dzieł sztuki i przedsięwzięć z obszaru kultury współczesnej. Docelowo dzięki swej lokalizacji i historycznemu otoczeniu Muzeum będzie szczególnie powołane do działań stymulujących dialog międzykulturowy.

Lokalizacja budynku i dynamika programu Muzeum mają pozwolić jednocześnie na stworzenie przestrzeni rekreacji, jak i organizacji czasu wolnego dla mieszkańców Warszawy i gości miasta.

Obok koncepcji programowej, ważny jest również aspekt społeczno–gospodarczy. Poprzez udział w wytwarzaniu PKB, tworzeniu nowych, trwałych miejsc pracy i podnoszeniu jakości życia mieszkańców muzeum wpisywać się będzie w ekonomiczny aspekt kultury jako znaczącego czynnika stymulującego rozwój kraju.

Dyrektorzy

Działalność bieżąca

Na początku działalności Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie wydawało dwumiesięcznik „Muzeum” poświęcony tematyce związanej z działalnością programową, z muzealnictwem oraz z projektami badawczymi i teorią sztuki. Pierwszy numer „Muzeum” ukazał się w październiku 2007 roku, ostatni – w sierpniu 2008 roku.

W siedzibie tymczasowej Muzeum odbywały się cyklicznie prezentacje wybranych zjawisk w sztuce, pod wspólnym tytułem „Weekend w Muzeum”. Były to imprezy ogólnodostępne, będące przygotowaniem do działalności wystawienniczej i edukacyjnej Muzeum.

W 2008 roku Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie rozpoczęło tworzenie swej stałej kolekcji, która obecnie liczy ponad 400 dzieł artystów z Polski i z zagranicy.

Od sezonu 2009/2010 w Muzeum odbywają się cykle wykładów, dyskusji i spotkań pod wspólnym tytułem „Muzeum Otwarte”. Dotyczą one z reguły określonego tematu bądź wątku związanego z tematyka bieżących wystaw bądź z działalnością badawczą Muzeum.

Działalności Muzeum towarzyszy program edukacyjny adresowany do dzieci i młodzieży. Dział Edukacji Muzeum proponuje cykle warsztatów dla różnych grup wiekowych (od dzieci w wieku przedszkolnym po studentów i osoby dorosłe) nawiązujące tematycznie do odbywających się w danym momencie wystaw.

Budowana jest sieć partnerska z krajowymi i zagranicznymi instytucjami kulturalnymi.

W latach 2015-2021 w Muzeum odbywały się wystawy finałowe konkursu Artystyczna Podróż Hestii[11][12].

Program wydawniczy

W latach 2007–2008 ukazywał się dwumiesięcznik „Muzeum”. Powstało 6 numerów, których zdigitalizowana wersja dostępna jest online na stronie Muzeum[13].

Pierwszą serią wydawniczą Muzeum, zainaugurowaną w 2009 r. był cykl pod nazwą „Muzeum w budowie”. Publikacje poświęcono wystawienniczemu i badawczemu programowi Muzeum[13][14].

Następnie zaczęły ukazywać się publikacje współtworzone z artystami zagranicznymi, najczęściej w wersji dwujęzycznej, przeznaczone do międzynarodowej dystrybucji. Od 2012 wydawana jest seria „mówi muzeum”[15].

Działania wydawnicze Muzeum obejmują: wydawnictwa zwarte, druki informacyjne, pocztówki, przewodniki, broszury, katalogi. Do tej pory ukazało się 37 publikacji drukowanych oraz 35 publikacji on-line[16].

„mówi muzeum”

To cykl wydawniczy powstały jako wynik współpracy Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie oraz Wydawnictwa Karakter. Seria ta ma na celu przedstawienie ważnych aspektów sztuki współczesnej oraz architektury.

W latach 2012–2018 w serii ukazało się 10 publikacji:

  • Alina Szapocznikow, Ryszard Stanisławski, Kroją mi się piękne sprawy. Listy 1948–1971, 9.09.2012
  • Gregor Muir, Lucky Kunst. Rozkwit i upadek Young British Art, 13.12.2013
  • Dom jako forma otwarta. Szumin Hansenów, 26.05.2014
  • Karol Sienkiewicz, Zatańczą ci, co drżeli. Polska sztuka krytyczna, 13.10.2014
  • Ukryty modernizm. Warszawa według Christiana Kereza, 18.02.2015
  • Marek Beylin, Ferwor. Życie Aliny Szapocznikow, 20.03.2015
  • Emilia. Meble, muzeum, modernizm, 5 .05.2016
  • Nicholas Mirzoeff, Jak zobaczyć świat, 16.05.2016
  • Karol Sienkiewicz, Patriota Wszechświata. O Pawle Althamerze, 2.10.2017
  • Filip Springer, Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach, 23.02.2018, wyd. II

Wystawy

2022

  • Walka o ulice – wystawa w ramach czternastej edycji festiwalu Warszawa w Budowie, skupiona wokół tematu ulicy miejskiej i kierunkach rozwoju miast. Kuratorzy: Tomasz Fudala, Jan Mencwel[17]
  • Opowieści okrutne. Aleksandra Waliszewska i symbolizm wschodu i północy. – przekrojowa wystawa prac Aleksandry Waliszewskiej zestawiona z dziełami innych artystów z Europy wschodniej i krajów bałtyckich. Kuratorki: Alison M. Gingeras, Natalia Sielewicz.[18]
  • Refugees Welcome. Artystki i artyści na rzecz uchodźczyń i uchodźców. – wystawa towarzysząca szóstej edycji aukcji sztuki Refugees Welcome, której dochód przeznaczony jest na pomoc uchodźcom i uchodźczyniom.[19]

2021

  • Się porobiło – wystawa na 50-lecie miesięcznika Literatura na Świecie prezentująca kulisy powstawania okładek i ikonografii pisma. Kuratorzy: Tomasz Frycz, Marcin Wicha.[20]
  • Kto napisze historię łez – wystawa poruszająca temat aborcji. Kuratorzy: Magda Lipska, Sebastian Cichocki, Łukasz Ronduda.[21]
  • Jak robić szkołę? – wystawa zorganizowana z okazji 13. edycji festiwalu Warszawa w Budowie prezentująca czym powinna cechować się szkoła i jakie zadania pełnić. Kuratorzy: Paweł Brylski, Szymon Maliborski.[22]
  • Czy wiesz, że tęcza świeci w ciemnościach? – wystawa kolekcji muzeum i zaprezentowanie nowych zakupów w Miejskim Ośrodku Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim. Kuratorka: Natalia Sielewicz[23]
  • Agnieszka Polska, Plan Tysiącletni – wystawa składająca się z prezentacji 28 minutowego filmu Plan Tysiącletni, opowiadającego o elektryfikacji polskiej wsi. Kuratorka: Natalia Sielewicz.[24]
  • Henryk Streng/Marek Włodarski i modernizm lwowski – druga wystawa o twórczości malarza modernisty Henryka Strenga/Marka Włodarskiego. Kurator: Piotr Słodkowski.[25]
  • Wystawa finałowa 19. i 20. edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii – finałowa wystawa 19. i 20. edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii. Organizatorzy: Fundacja Artystyczna Podróż Hestii.[26]
  • Henryk Streng/Marek Włodarski i modernizm żydowsko-polski – wystawa prezentująca twórczość polsko-żydowskiego artysty Henryka Strenga/Marka Włodarskiego. Kurator: Piotr Słodkowski.[27]

2020

  • COŚ WSPÓLNEGO – wystawa z okazji 12. edycji festiwalu Warszawa w Budowie poświęcona życiu we wspólnocie mieszkańców miasta. Kuratorzy: Tomasz Fudala, Natalia Sielewicz.[28]
  • Refugees Welcome 2020 – charytatywna aukcja na rzecz uchodźców mieszkających w Polsce. Organizatorzy: Fundacja Ocalenie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.[29]
  • Wiek półcienia. Sztuka w czasach planetarnej zmiany – wystawa prac z ostatnich 50 lat ukazująca zmiany na ziemi. Kuratorzy: Sebastian Cichocki, Jagna Lewandowska.[30]

2019

  • MIRIAM CAHN: JA, ISTOTA LUDZKA – monograficzna wystawa prac szwajcarskiej artystki Miriam Cahn. Kuratorka: Marta Dziewańska[31].
  • Nigdy więcej. Sztuka przeciw wojnie i faszyzmowi w XX i XXI wieku – wystawa prezentująca historię sztuki antyfaszystowskiej, powstała na 80. rocznicę wybuchu II wojny światowej. Narracja wystawy została skonstruowana poprzez przybliżenie trzech momentów z historii XX i XXI: lata 30., kiedy to powstało słynne antywojenne dzieło Pabla Picassa "Guernica", okres komunizmu w Polsce, zwłaszcza lata 50., gdy prezentowana była wystawa Arsenał i odbywał się V Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów oraz czasy dzisiejsze, kiedy faszyzm rozumiany jest nie tylko jako historyczna ideologia, ale jest także kojarzony ze współczesnymi narracjami antydemokratycznymi. Kuratorzy i kuratorki: Sebastian Cichocki, Joanna Mytkowska, Łukasz Ronduda, Aleksandra Urbańska[32].
  • Farba znaczy krew – wystawa prezentująca malarstwo polskich i zagranicznych artystek, które w swoich pracach dotykają tematów ciała i kobiecej seksualności. Tytuł wystawy jest zapożyczonym tytułem książki Zenona Kruczyńskiego, a farba stanowi określenie krwi w żargonie myśliwskim. Kuratorka: Natalia Sielewicz[33].
  • Daniel Rycharski. Strachy – przekrojowa wystawa prac Daniela Rycharskiego, który w swojej twórczości porusza zagadnienia wiary, stosunków między Kościołem a społecznością LGBT oraz temat tożsamości współczesnej polskiej wsi. Kurator: Szymon Maliborski[34]. Wystawa wzbudziła kontrowersje wśród części środowisk prawicowych, a Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego zażądało wyjaśnień od dyrekcji muzeum[35].

2018

  • Niepodległe. Kobiety a dyskurs narodowy – wystawa powstała przy okazji obchodów stulecia niepodległości Polski. Przez pryzmat ukazanych tradycji niepodległościowych, przedstawia męską narrację zdarzeń historycznych, w których kobiety często są pomijane. W wystawie wzięło udział dwadzieścia dziewięć artystek i artystów. Kuratorka: Magda Lipska[36].
  • SĄSIEDZI / СУСІДИ – wystawa towarzysząca 10. edycji festiwalu Warszawa w Budowie poświęcona została miejskim relacjom sąsiedzkim, gdzie coraz częściej spotykają się osoby o odmiennym zapleczu ekonomicznym czy politycznym. Wystawa po kuratelą Centrum Badań nad Kulturą Wizualną w Kijowie[37].
  • Bestia, bóg i linia to narracja Wschodu, ukazująca spojrzenie na współczesne regiony Azji i Pacyfiku przez pryzmat zachodzących na tych obszarach zmiany. Wystawa przygotowana została przez Cosmina Costinasa, dyrektora centrum sztuki współczesnej Para Site w Hongkongu[38].
  • Jutro będzie wojna? – wystawa na Open'er Festival 2018. Kurator: Szymon Maliborski[39].
  • Czym jest oświecenie? – na wystawie zestawione zostały prace z Gabinetu Rycin BUW z ich współczesnymi artystycznymi interpretacjami. W 2018 roku przypadała dwusetna rocznica wykupienia przez Komisję Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Gabinetu Rycin króla Stanisława Poniatowskiego. Kuratorzy: Goshka Macuga, Łukasz Ronduda, Tomasz Szerszeń[40].
  • Edi Hila. Malarz transformacji – wystawa prac albańskiego malarza. Kuratorzy: Kathrin Rhomberg, Erzen Shkololli, Joanna Mytkowska[41].
  • Danwen Xing, Dziennik. Awangarda w Chinach 1993–2003 – wystawa prezentująca środowisko chińskich artystów urodzonych w latach 60., dorastających w czasach rządów Deng Xiaopinga, dla których pokoleniowym doświadczeniem stały się protesty na placu Tian’anmen. Kuratorka: Magda Lipska[42].

2017

  • Inny Trans-Atlantyk. Sztuka kinetyczna i op-art w Europie Wschodniej i w Ameryce Łacińskiej w latach 50.–70. Kuratorzy: Marta Dziewańska, Dieter Roelstraete, Abigail Winograd[43].
  • 140 uderzeń na minutę – wystawa na Open'er Festival 2017 kontynuująca temat podjęty podczas wystawy na Open'er Festival 2016. Wystawa przedstawiała związki polskiej sztuki współczesnej z kulturą rave w latach 90. Kuratorzy: Szymon Maliborski, Łukarz Ronduda[44].
  • Syrena herbem twym zwodnicza – pierwsza wystawa w Muzeum nad Wisłą, przedstawiająca motyw syreny – symbolu Warszawy – w sztuce. Tytuł wystawy jest fragmentem wiersza „Dedykacja” Cypriana Kamila Norwida[45].

2016

  • Oskar Hansen. Forma otwarta – wystawa poświęcona twórczości Oskara Hansena, architekta, artysty, teoretyka i pedagoga, prezentowana w Yale School of Architecture, New Haven. Kuratorka: Aleksandra Kędziorek[46].
  • Ćwiczenia z kreatywności. Przestrzenie emancypacyjnej edukacji – wystawa prezentująca alternatywne metody edukacji artystycznej w kontekście pedagogiki krytycznej i emancypacyjnej. Kuratorki: Dóra Hegyi, Zsuzsa László[47].
  • 140 uderzeń na minutę. Kultura rave i sztuka w latach 90. w Polsce – wystawa Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie na Open'er Festival 2016. Kuratorzy: Łukasz Ronduda, Szymon Maliborski, współpraca kuratorska: Zofia Krawiec[48].
  • Rainforest V – instalacja dźwiękowa odwołująca się do serii kompozycji amerykańskiego pianisty i kompozytora Davida Tudora, stworzona przez członków kolektywu Composers Inside Electronics. Kuratorzy: Marta Dziewańska, Paweł Nowożycki[49].
  • Robiąc użytek. Życie w epoce postartystycznej – wystawa na zakończenie działalności Muzeum Sztuki Nowoczesnej w pawilonie Emilia, odnosząca się do jednego z podstawowych postulatów XX-wiecznych awangard: wzajemnego przenikania się sztuki z życiem codziennym. Kuratorzy: Sebastian Cichocki, Kuba Szreder[50]
  • Po co wojny są na świecie. Sztuka współczesnych outsiderów – wystawa na zakończenie działalności Muzeum Sztuki Nowoczesnej w pawilonie Emilia, prezentująca prace artystów działających poza obiegiem sztuki współczesnej. Kuratorki: Katarzyna Karwańska, Zofia Płoska[51]
  • Chleb i róże. Artyści wobec podziałów klasowych – wystawa na zakończenie działalności Muzeum Sztuki Nowoczesnej w pawilonie Emilia, zadająca pytanie o status i miejsce artysty w społeczeństwie[52]. Kuratorzy: Natalia Sielewicz, Łukasz Ronduda

2015

  • Spór o odbudowę – wystawa w ramach siódmej edycji festiwalu Warszawa w Budowie, organizowanego z Muzeum Warszawy. Wystawa zrealizowana w opuszczonym budynku liceum im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie. Kuratorzy: Tomasz Fudala, Szymon Maliborski[53]
  • Radykalne nauczanie. Odbudowa edukacji architektonicznej – wystawa w ramach siódmej edycji festiwalu Warszawa w Budowie, prezentowana w pawilonie wystawowym Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Kuratorzy: Beatriz Colomina, Evangelos Kotsioris[54]
  • Druga Ogólnopolska Wystawa Znaków Graficznych – wystawa prezentująca polskie znaki oraz systemy komunikacji wizualnej. Kuratorzy: Patryk Hardziej, Rene Wawrzkiewicz[55]
  • Zofia Rydet. Zapis, 1978–1990 – prezentacja „Zapisu socjologicznego”, monumentalnego projektu fotograficznego autorstwa Zofii Rydet. Kuratorzy: Sebastian Cichocki, Karol Hordziej[56]
  • Július Koller „?” – monograficzna wystawa prac słowackiego artysty Júliusa Kollera. Kuratorzy: Daniel Grúň, Kathrin Rhomberg, Georg Schöllhammer[57]
  • Szczęśliwe przypadki cybernetyki. Dokumentacja – wystawa przypominająca przełomową ekspozycję Cybernetic Serendipity w Institute of Contemporary Arts w Londynie w 1968 roku. Kuratorka: Jasia Reichardt[58]
  • Nikt nam nie weźmie młodości! Jak sztuka i muzyka lat 80. stworzyły alternatywne Trójmiasto – wystawa Muzeum Sztuki Nowoczesnej na Open'er Festival 2015. Kurator: Robert Jarosz[59]
  • Działamy z kolekcją! Edukacyjna przestrzeń dla dzieci – wystawa dla dzieci, prezentująca prace z kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Kuratorki: Marta Skowrońska-Markiewicz, Hanna Sabat, Katarzyna Witt[60]
  • After Year Zero. Powojenny uniwersalizm i geografie współpracy – wystawa będąca pokłosiem cyklu warsztatów i debat prowadzonych w Algierze, Dakarze, Johannesburgu, Paryżu i Brukseli, których głównym tematem było krytyczne spojrzenie na dawne i obecne relacje między Europą i Afryką. Kuratorzy: Annett Busch, Anselm Franke[61]
  • Gdyby dwa morza miały się spotkać – wystawa prac współczesnych artystów z Bliskiego Wschodu, Chin, Korei, Singapuru, Ukrainy oraz Polski. Kurator: Tarek Abou El Fetouh[62]
  • Oskar Hansen. Forma otwarta – wystawa poświęcona twórczości Oskara Hansena, architekta, artysty, teoretyka i pedagoga, prezentowana w Muzeum Sztuki Współczesnej Serralves w Porto. Kuratorzy: Aleksandra Kędziorek, Łukasz Ronduda[63]
  • Andrzej Wróblewski: Recto / Verso 1948–1949, 1956–1957 – monograficzna wystawa prac Andrzeja Wróblewskiego. Kuratorzy: Éric de Chassey, Marta Dziewańska, kuratorka części archiwalnej: Dorota Jarecka[64]

2014

Marcin Maciejowski, Popiersie kobiety (1944), 2014. Kolekcja MSN w Warszawie
Ewa Juszkiewicz, Bez tytułu, 2013. Kolekcja MSN w Warszawie
  • W niedalekiej przyszłości – kolejna odsłona rosnącej kolekcji Muzeum[65]
  • Co widać. Polska sztuka dzisiaj – prezentacja aktualnej sztuki polskiej, zbudowana wokół postaw oraz tematów podejmowanych przez artystów wizualnych w ostatnich latach. Kuratorzy: Sebastian Cichocki, Łukasz Ronduda[66]
  • Ustawienia prywatności. Sztuka po Internecie – wystawa prezentująca prace pokolenia artystów urodzonych w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, które weszło na scenę artystyczną w czasach dynamicznej ekspansji Internetu i masowej kultury cyfrowej. Kuratorka: Natalia Sielewicz[67]
  • Maria Bartuszová. Formy przejściowe – monograficzna wystawa prac słowackiej rzeźbiarki, Marii Bartuszovej, stanowiąca próbę podsumowania i skomentowania jej twórczości[68]
  • Oskar Hansen. Forma otwarta – wystawa poświęcona twórczości Oskara Hansena, architekta, artysty, teoretyka i pedagoga, prezentowana w Museu d'Art Contemporani de Barcelona (MACBA). Kuratorzy: Soledad Gutiérrez, Łukasz Ronduda, Aleksandra Kędziorek[69]

2013

  • Jaka sztuka dziś, taka Polska jutro – prezentacja wybranych prac z powstającej kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Kuratorka ze strony Muzeum: Magda Lipska[70]
  • W sercu kraju – pierwsza obszerna prezentacja (150 prac) kolekcji Muzeum[71].

2012

  • Wspólnicy. Fotograf i artysta około roku 1970 – kuratorka: Maria Matuszkiewicz
  • Trzeci pokój – wystawa będąca owocem współpracy między dwoma instytucjami: Kunsthalle Düsseldorf i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Kuratorki: Barbara Piwowarska, Magdalena Holzhey
  • Angry Birds – to prezentacja nowej sceny artystycznej z Moskwy. Kurator: Dawid Ter-Oganian
  • Nowa Sztuka narodowa. Realizm narodowo-patriotyczny w Polsce XXI wieku – kuratorzy: Sebastian Cichocki i Łukasz Ronduda

2011

  • Black and White. Niepoprawny komiks i animacja – prezentacja filmów animowanych i komiksów, które łączy wspólna estetyka – radykalnie uproszczony, czarno-biały rysunek. Kuratorzy: Łukasz Ronduda, Galit Eilat,
  • Black² – wystawa wymyślona i w całości zaprojektowana przez niemieckiego projektanta Konstantina Grcica (w ramach festiwalu Warszawa W Budowie 3),

2010

Artur Żmijewski, Paweł Althamer, Odwiedziny Profesora Zemły, 2013. Kolekcja MSN w Warszawie
Katarzyna Przezwańska, Bez tytułu, interwencja malarska w Parku Rzeźby na Bródnie, 2010
Mirosław Bałka, Czarny papież i czarna owca, 1987. Praca z kolekcji MSN w Warszawie
  • I have no Time / Nie mam czasu, pierwsza w Polsce prezentacja książek artystycznych jednego z czołowych artystów chorwackich, Mladena Stilinovicia, kurator: Ana Janevski,
  • Włodzimierz Borowski. Siatka czasu, pierwsza pośmiertna, monograficzna prezentacja prac Włodzimierza Borowskiego, jednego z najwybitniejszych polskich artystów neoawangardowych,
  • Warszawa w budowie II, druga edycja festiwalu poświęconego projektowaniu miasta[72],
  • Park Rzeźby na Bródnie 2010/ rozdział II pokaz prac w Bródnowskim Parku Rzeźby, artyści: Paweł Althamer, Olafur Eliasson, Monika Sosnowska, Rirkrit Tiravanija, Susan Philipsz, Katarzyna Przezwańska, inicjator projektu: Krzysztof Bugla kurator: Sebastian Cichocki, produkcja: Katarzyna Karwańska, identyfikacja wizualna projektu: Ariane Spanier,
  • Mógłbym żyć w Afryce/ I Could Live In Africa, wystawa zbiorowa, artyści: Mirosław Bałka, Krzysztof Bednarski, Mirosław Filonik, Ryszard Grzyb, Wiktor Gutt i Waldemar Raniszewski, Koło Klipsa (Leszek Knaflewski), Jacques de Koning, Zbigniew Libera, grupa Luxus, Jarosław Modzelewski, Neue Bieriemiennost, Włodzimierz Pawlak, Józef Robakowski, Darek Skubiel i Zdzisław Zinczuk, Marek Sobczyk, Jerzy Truszkowski, Ryszard Woźniak, kurator: Michał Woliński, współpraca: Magdalena Lipska,
  • The Capital of Accumulation (Kapitał akumulacji), pokaz filmu autorstwa Raqs Media Collective z Nowego Delhi, kurator: Sebastian Cichocki,
  • Prezentacja ostatecznego projektu budynku Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i TR Warszawa, projekt: Chistian Kerez,
  • Vedo Cose Che Non Ci Sono (Widzę rzeczy, których nie ma), wystawa kontynuacja projektu „Early Years”, artyści: Wojciech Bąkowski, Tania Bruguera, Oskar Dawicki, Aneta Grzeszykowska, Sanja Iveković, Deimantas Narkevičius, Agnieszka Polska, Katerina Šedá, Piotr Uklański, kuratorzy: Sebastian Cichocki i Ana Janevski, produkcja: Katarzyna Karwańska,
  • Żywa waluta, wystawa performansów, prezentowanych na scenie Teatru Dramatycznego w ciągu trzech kolejnych wieczorów, artyści: Marie Cool i Fabio Balducci, George Brecht, Robert Breer, Lygia Clark, André du Colombier, Ceal Floyer, Prinz Gholam, Jens Haaning, Sanja Iveković, Tadeusz Kantor, Jiří Kovanda, Teresa Margolles, Gustav Metzger, Roman Ondák, Gianni Pettena, Pratchaya Phinthong, Santiago Sierra, Franz Erhard Walther, Franz West, Artur Żmijewski, muzyka: Cornelius Cardew, La Monte Young, Christian Wolff, wykonanie: Jean Jacques Palix i Piotr Kurek, inscenizacja: Pierre Bal-Blanc, kurator: Ana Janevski, współpraca: Anna Sidorczyk
  • Wystawa, wystawa prezentowana przez KW Institute for Contemporary Art, Berlin w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, kurator: Susanne Pfeffer,
  • Early Years, wystawa zbiorowa, artyści: Wojciech Bąkowski, Yael Bartana, Tania Bruguera, Oskar Dawicki, Sharon Hayes, Sanja Iveković, Daniel Knorr, KwieKulik, Zbigniew Libera, Anna Molska, Paulina Ołowska, Agnieszka Polska, Jan Smaga, Anna Zaradny, Artur Żmijewski,
  • Modernologie, wystawa prac artystów: Anna Artaker, Alice Creischer/Andreas Siekmann, Domènec, Katja Eydel, Ângela Ferreira, Andrea Fraser, Isa Genzken, Dan Graham i Robin Hurst, Tom Holert i Claudia Honecker, Marine Hugonnier, IRWIN, Runa Islam, Klub Zwei, John Knight, Labor k3000, Louise Lawler, David Maljković, Dorit Margreiter, Gordon-Matta Clark, Gustav Metzger, Christian Philipp Müller, Henrik Olesen, Paulina Ołowska, Falke Pisano, Mathias Poledna, Florian Pumhösl, Martha Rosler, Armando Andrade Tudela, Marion von Osten, Stephen Willats, Christopher Williams, kurator: Sabine Breitwieser, współpraca kuratorska: Magdalena Lipska,
  • 3×Tak, wystawa nowych zakupów, darów i depozytów do kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artyści: Mirosław Bałka, Yael Bartana, Wojciech Bąkowski, Rafał Bujnowski, Oskar Dawicki, Ion Grigorescu, Aneta Grzeszykowska, KwieKulik, Deimantas Narkevičius, Jadwiga Sawicka, Krzysztof Wodiczko, Andrzej Wróblewski, Artur Żmijewski, kurator: Joanna Mytkowska,

2009

  • Warszawa w Budowie, wystawa prac, nawiązujących do projektowania, czerpiących z języka designu i planowania miejskiego, artyści: Michał Budny, Carlos Bunga, Daniela Brahm, Cyprien Gaillard, David Maljković, Bartosz Mucha, Ahmet Ogut, Toby Paterson, Katarzyna Przezwańska, Tobias Putrih, Joanna Rajkowska, Ariel Schlesinger, Magdalena Staniszkis/Jan Smaga, Superflex, Armando Andrade Tudela, Uglycute, Aleksandra Wasilkowska, Karol Żurawski, Toby Paterson[72],
  • Mur i wieża, pokaz pracy izraelskiej artystki Yael Bartana, kurator: Sebastian Cichocki,
  • Park Rzeźby na Bródnie, pokaz prac w Bródnowskim Parku Rzeźby, artyści: Paweł Althamer, Olafur Eliasson, Monika Sosnowska, Rirkrit Tiravanija, kurator: Sebastian Cichocki,
  • Niezgrabne przedmioty, wystawa Aliny Szapocznikow, Marii Bartuszovej, Pauline Boty, Louise Bourgeois, Eva Hesse i Pauliny Ołowskiej, kuratorki: Joanna Mytkowska i Agata Jakubowska, współpraca: Marta Dziewańska, Maria Matuszkiewicz,
  • Awake Asleep, performance rumuńskiego artysty konceptualnego Daniela Knorra, kurator: Sebastian Cichocki, współpraca: Tomasz Fudala,
  • Wydomowienie, wystawa prac palestyńskiej artystki Ahlam Shibli, kurator: Ana Janevski,
  • W ciele ofiary 1969–2008, wystawa monograficzna rumuńskiego artysty Iona Grigorescu, kurator: Kathrin Rhomberg, współpraca kuratorska: Marta Dziewańska,
  • Sztuka cenniejsza niż złoto, pokaz pierwszych zakupów, darów i depozytów do kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artyści: Magdalena Abakanowicz, Paweł Althamer, Mirosław Bałka, Katarzyna Kozyra, Jarosław Modzelewski, Katarina Šeda, Wilhelm Sasnal, Marek Sobczyk, Monika Sosnowska, Alina Szapocznikow, Piotr Uklański, Artur Żmijewski oraz archiwa Eustachego Kossakowskiego i Kowalni,
  • Musica Genera Festival 2009 w Muzeum, instalacje – Edwin van der Heide, Anna Zaradny,
  • Wytłumiona ścieżka dźwiękowa i kilku palących mężczyzn w ciemnym, wilgotnym kinie, fragmenty projektu Madani, polegającego na badaniach nad unikalnym archiwum studia fototograficznego Shehrazade prowadzonego w Bejrucie od lat 40. przez fotografa Hashem el Madaniego,

2008

  • 9 promieni światła na niebie, pokaz dzieła Henryka Stażewskiego,
  • Nie ma sorry, wystawa prac artystów, artyści: Wojciech Bąkowski, Paul Destieu, Wojciech Doroszuk, Łukasz Jastrubczak, Wojciech Kosma, Katarzyna Krakowiak, Mateusz Kula, Anna Molska, Marcin Nowicki, Franciszek Orłowski, Anna Panek, Sławomir Pawszak, Łukasz Pietrzak, Agnieszka Polska, Aneta Ptak, Paweł Sysiak, Aleksandra Winnicka, Marc Tobias Winterhagen, Marzena Zawojska, Julia Zborowska, Piotr Żyliński, zespół kuratorski: Klaudia Benjaszewicz, Aleksandra Jach, Kamila Jezierewska, Katarzyna Karwańska, Piotr Lisowski, Elżbieta Piotrowska, Anna Tomaszewska, Stanisław Welbel,
  • Projektowanie książek, 3 edycja wykładów, wystawa Najpiękniejsze książki Szwajcarii 2007, kurator: Magdalena Frankowska, współpraca Marcin Władyka,
  • Pokaz nowych modeli i planów Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, architekt Christian Kerez,
  • Kiedy rano otwieram oczy, widzę film, eksperyment w sztuce Jugosławii w latach 60. i 70, kurator: Ana Janevski, architektura wystawy: Monika Sosnowska, współpraca: Tomasz Fudala,
  • Żelimir Żilnik w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, pokaz filmów i spotkanie z Żelimirem Żilnikiem, jednym z najważniejszych reżyserów byłej Jugosławii,
  • Sharon Hayes – W niedalekiej przyszłości, Warszawa, kurator: Monika Szczukowska, współpraca: Tomasz Fudala,

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego: Instytucje kultury w Polsce – Muzea. [dostęp: 2009.04.08]
  2. ↑ Muzeum nad Wisłą - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-06] (pol.).
  3. ↑ Muzeum Sztuki Nowoczesnej – ostateczny projekt już gotowy. Urząd m.st. Warszawy, 2010-06-17. [dostęp 2012-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].
  4. ↑ Miasto rozwiązało umowę z projektantem Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Urząd m.st. Warszawy, 2012-05-09. [dostęp 2012-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].
  5. ↑ MSN - umowa na Emilię podpisana. Urząd m.st. Warszawy, 2012-05-14. [dostęp 2012-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].
  6. ↑ a b c Karol Kobos: Do trzech razy sztuka... nowoczesna. Thomas Phifer zaprojektuje MSN. 31 lipca 2014. [dostęp 2020-12-10].
  7. ↑ Nowy budynek. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. [dostęp 2020-12-10].
  8. ↑ Umowa na budowę Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie podpisana, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie [dostęp 2019-07-05] (pol.).
  9. ↑ Wiecha na szczycie budynku Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, um.warszawa.pl [dostęp 2022-10-20] (pol.).
  10. ↑ Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-07-05].
  11. ↑ Artystyczna Podróż Hestii dobiegła końca. W planach nowy konkurs rzeźbiarski, trojmiasto.pl, 29 września 2022 [dostęp 2022-09-30] (pol.).
  12. ↑ Wystawa finałowa 19. i 20. edycji Artystyczna Podróż Hestii, Artystyczna Podróż Hestii [dostęp 2022-09-30] (pol.).
  13. ↑ a b Raport z pierwszych lat działalności, Issuu [dostęp 2019-01-06] (ang.).
  14. ↑ Muzeum w budowie | Museum under construction - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-09] (pol.).
  15. ↑ mówi muzeum - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-22] (pol.).
  16. ↑ Publikacje - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-06] (pol.).
  17. ↑ Walka o ulice - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-10-20] (pol.).
  18. ↑ Opowieści okrutne. Aleksandra Waliszewska i symbolizm Wschodu i Północy - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-14] (pol.).
  19. ↑ Refugees Welcome - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-14] (pol.).
  20. ↑ Się porobiło - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-14] (pol.).
  21. ↑ Kto napisze historię łez - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-14] (pol.).
  22. ↑ Jak robić szkołę? - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-14] (pol.).
  23. ↑ Czy wiesz, że tęcza świeci w ciemnościach? - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-14] (pol.).
  24. ↑ Agnieszka Polska - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-11] (pol.).
  25. ↑ Henryk Streng/Marek Włodarski - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-11] (pol.).
  26. ↑ Wystawa finałowa - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-11] (pol.).
  27. ↑ Henryk Streng/Marek Włodarski i modernizm żydowsko-polski - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-11] (pol.).
  28. ↑ WARSZAWA W BUDOWIE 12 - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-11] (pol.).
  29. ↑ Refugees Welcome 2020 - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2022-08-11] (pol.).
  30. ↑ Wiek półcienia Sztuka w czasach planetarnej zmiany - wystawa w Muzeum Nad Wisłą, Go2Warsaw.pl [dostęp 2022-06-17] (pol.).
  31. ↑ MIRIAM CAHN - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2020-01-19] (pol.).
  32. ↑ Nigdy więcej - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-09-07] (pol.).
  33. ↑ Farba znaczy krew - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-06-24] (pol.).
  34. ↑ Daniel Rycharski - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-03-02] (pol.).
  35. ↑ Piotr Gliński chce wyjaśnień od Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Chodzi o kontrowersyjną wystawę, gazetapl [dostęp 2019-03-02] (pol.).
  36. ↑ NIEPODLEGŁE - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-06] (pol.).
  37. ↑ Sąsiedzi - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-06] (pol.).
  38. ↑ BESTIA, BÓG I LINIA - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-06] (pol.).
  39. ↑ Jutro będzie wojna? - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-30] (pol.).
  40. ↑ Czym jest Oświecenie? - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-29] (pol.).
  41. ↑ Edi Hila - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-29] (pol.).
  42. ↑ Danwen Xing - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-30] (pol.).
  43. ↑ Inny Trans-Atlantyk - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-29] (pol.).
  44. ↑ 140 uderzeń na minutę - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-30] (pol.).
  45. ↑ Syrena herbem twym zwodnicza - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-29] (pol.).
  46. ↑ Oskar Hansen. Forma Otwarta - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-01-30] (pol.).
  47. ↑ Ćwiczenia z kreatywności - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  48. ↑ 140 uderzeń na minutę - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  49. ↑ Rainforest V - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  50. ↑ Robiąc użytek - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  51. ↑ Po co wojny są na świecie - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  52. ↑ Chleb i róże - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  53. ↑ Spór o odbudowę - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  54. ↑ Radykalne nauczanie. Odbudowa edukacji architektonicznej - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  55. ↑ Druga Ogólnopolska Wystawa Znaków Graficznych - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  56. ↑ Zofia Rydet. Zapis, 1978-1990 - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  57. ↑ Július Koller, „?” - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  58. ↑ Szczęśliwe przypadki cybernetyki. Dokumentacja - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  59. ↑ Nikt nam nie weźmie młodości! - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  60. ↑ Działamy z kolekcją! - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  61. ↑ After Year Zero - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  62. ↑ Gdyby dwa morza miały się spotkać - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  63. ↑ Oskar Hansen. Forma Otwarta - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  64. ↑ Andrzej Wróblewski: Recto / Verso - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  65. ↑ W niedalekiej przyszłości - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  66. ↑ Co widać - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  67. ↑ Ustawienia prywatności - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  68. ↑ Maria Bartuszová. Formy przejściowe - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  69. ↑ Oskar Hansen - Forma Otwarta - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  70. ↑ Jaka sztuka dziś, taka Polska jutro - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  71. ↑ W sercu kraju - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2016-07-06].
  72. ↑ a b Warszawa w Budowie, Warszawa w Budowie [dostęp 2019-07-05].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Unbalanced scales lighter one blue.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Ikonka wagi o nie zrównoważonych szalach, gdzie lżejsza szala została nieco podkoloryzowana gwoli dalszego podkreślenia zaistnienia braku równowagi
20170625 Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.jpg
Autor: Patryk Korzeniecki , Licencja: CC BY 4.0
Siedziba Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie przy Bukareszcie bulwarach wiślanych.
Marcin Maciejowski - Popiersie kobiety (1944) (2014).jpg
Autor:
Marcin Maciejowski
, Licencja: CC BY-SA 3.0
Obraz "Popiersie kobiety (1944)" oparty jest na stosunkowo nowej dla Marcina Maciejowskiego autoreferencyjnej grze z widzem. Przedstawia on bowiem widza oglądającego i powielającego na swoim smartfonie, tytułowy obraz Picassa, znajdujący się na ścianie w Muzeum. Widz powtarza w pewnym sensie gest Maciejowskiego, który również zawłaszcza w ramach własnego przedstawienia obraz Picassa. Artysta składa w ten sposób hołd jednemu ze swoich ulubionych malarzy, ale jednocześnie komentuje nasz zapośredniczony przez media kontakt z rzeczywistością. Pokazuje współczesne doświadczenie malarstwa, przefiltrowanego zarówno na poziomie tworzenia jak i odbioru, przez fotografię cyfrową. Malarstwa, które trudno już odseparować od naszego "banalnego" zanurzenia w opartej na zwielokrotnieniu obrazu - internetowej komunikacji wizualnej.
Katarzyna Przezwańska - Bez tytułu (Interwencje malarskie) (2010).jpg
Autor:
Katarzyna Przezwańska
, Licencja: CC BY-SA 3.0
Latem 2010 roku Katarzyna Przezwańska wykonała kilkanaście interwencji malarskich w Parku Bródnowskim, korzystając z „naturalnych” fenomenów tego miejsca, zwracając uwagę na zużycie budowlanych materiałów, jak i wykorzystując znalezione obiekty o właściwościach rzeźbiarskich. Abstrakcyjne malarstwo Przezwańskiej pojawia się w relacji do pęknięć w chodnikach, ścieżek z betonowych płyt, ubytków w asfalcie oraz zastanej infrastruktury parkowej: donic, zbiorników wodnych, ławek. Powstające pod gołym niebem obrazy podkreślają egzotykę parku w centrum blokowiska. Kolory użyte przez artystkę zapożyczone są najczęściej z fasad okolicznych bloków mieszkalnych, pojawiają się też „obce” jaskrawe róże czy błękity.
Mirosław Bałka - Czarny papież i czarna owca (1987).jpg
Autor:
Mirosław Bałka
, Licencja: CC BY-SA 3.0
Czarny papież i czarna owca to jedno z najważniejszych wczesnych dzieł artysty. Naturalnych rozmiarów postaci człowieka-papieża towarzyszy owca. Papież płacze, z jego oczu symbolicznie tryskają strumienie wody. Artysta nawiązał w tym przedstawieniu do przepowiedni Nostradamusa, a także do miejskich legend, wizji i apokaliptycznych przepowiedni, łączących powołanie czarnoskórego kardynała na tron papieski z końcem świata. Praca oddaje stan ducha drugiej połowy lat 80.: niepokoju, napięć, ale i wiary w nadchodzący przełom, który wstrząśnie posadami świata. Rzeźba była prezentowana na ostatnim Biennale w Wenecji w 2013 w głównej sekcji zatytułowanej Pałac Encyklopedyczny.
Ewa Juszkiewicz - Bez tytułu (2013).jpg
Autor:
Ewa Juszkiewicz
, Licencja: CC BY-SA 3.0
Obraz Bez tytułu jest charakterystyczny dla twórczości Ewy Juszkiewicz. Artystka bazuje tutaj na klasycznych dziełach malarskich, ale dokonuje ich przetworzenia, odbiera im oczywistość i znany porządek. Wszystko po to, by na ich podstawie zbudować nową narrację, swoistą herstory (historię kobiet). Jej płótna wypełniają pozbawione twarzy kobiety – żony, matki i córki wpływowych mężczyzn. Zabierając im to, co najbardziej indywidualne, Juszkiewicz w przewrotny sposób stawia pytanie o historyczne znaczenie kobiet, ich status oraz o rolę, jaką odegrały w historii ludzkości.
Museum WarschauDSC 1770.JPG
Autor: Wistula, Licencja: CC BY-SA 3.0
Museum Warschau
Artur Żmijewski, Paweł Althamer - Odwiedziny Profesora Zemły (2013).jpg
Autor:
Artur Żmijewski, Paweł Althamer
, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rzeźba jest wynikiem współpracy w ramach warsztatu „Cześć Akademii” (2013) zainicjowanego przez Pawła Althamera i Artura Zmijewskiego, który odbył się na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Obaj artyści są znani z organizowania działań o charakterze wspólnotowym, przekraczających tradycyjne kwestie autorstwa dzieła, spójności mediów na rzecz działań kreujących choćby chwilową wspólnotę. Wciągają do swoich działań rozmaite środowiska, a swoje talenty plastyczne traktują jako narzędzie pomagające w mediacjach. Warsztat „Cześć Akademii” był wyzwaniem rzuconym szkole artystycznej, która ciągle kultywuje tradycyjne rzemiosło i poza drobnymi wyjątkami jest zamknięta na wszelkie radykalne idee, które zmieniły sztukę współczesną. Jednocześnie celem przedsięwzięcia było ujawnienie, pokazanie warsztatu tradycyjnego artysty, podkreślenie raczej żmudnego procesu niż gotowego produktu. Prezentowaną rzeźbę artyści wykonali wspólnie ze swoim kolegą z czasów akademii Romanem Stańczakiem oraz nauczycielem z pierwszych lat studiów Gustawem Zemłą (ur. 1931 w Jasienicy Rosielnej). Szczególnie konfrontacja z dawnym pedagogiem, zwolennikiem tradycyjnego rozumienia rzeźby oraz autorem wielu oficjalnych pomników, jest interesująca. Rzeźbie towarzyszy film, który dokumentuje proces powstawania obiektu, ale i spotkanie po latach różnych artystycznych postaw.