Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”

Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”

Państwo	Polska
Miejscowość	Kraków
Adres	ul. Marii Konopnickiej 26 30-302 Kraków
Data założenia	1 września 2007
Dyrektor	Bogna Dziechciaruk-Maj
Położenie na mapie Krakowa Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”
Położenie na mapie województwa małopolskiego Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”
50°03′02,85″N 19°55′53,46″E/50,050792 19,931517
Strona internetowa

Widok od strony Wisły

Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” (w latach 1994–2007 Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”) – muzeum w Krakowie założone w 2007 roku, narodowa instytucja kultury^[1], wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów (nr 118) w 2013 roku.

Historia

W 1920 roku krytyk, pisarz i kolekcjoner Feliks Jasieński przekazał krakowskiemu Muzeum Narodowemu swoje zbiory przedmiotów związanych z Japonią (w tym dzieła malarzy japońskich). Po śmierci kolekcjonera (1929) zbiory nie były wystawiane (czego powodem był m.in. brak miejsca, kolekcja liczyła bowiem ponad 6500 przedmiotów), z wyjątkiem wystawy w krakowskich Sukiennicach w 1944 roku. Wystawę tę zobaczył wówczas 19-letni Andrzej Wajda, który zafascynował się tą sztuką.

W 1987 roku, prawie pół wieku po tamtej wystawie, Andrzej Wajda odebrał nagrodę filmową Kioto. Postanowił całą sumę przeznaczyć na wybudowanie w Krakowie budynku, w którym można by umieścić zbiory Feliksa Jasieńskiego.

W realizacji tego planu Andrzeja Wajdę wsparły władze Krakowa oraz rząd Japonii (pomoc ambasadora Nagao Hyōdo). Do powstania muzeum przyczynili się także przyjaciele reżysera z Fundacji Kyoto-Kraków Andrzeja Wajdy i Krystyny Zachwatowicz. Około miliona dolarów przekazał na budowę centrum Związek Zawodowy Kolei Wschodniej Japonii (z przewodniczącym Akirą Matsuzakim).

Projekt koncepcyjny wykonał i podarował Fundacji Kyoto-Kraków znany, japoński architekt Arata Isozaki. Z biurem Isozakiego po stronie polskiej współpracował architekt Krzysztof Ingarden i JET Atelier. Jest to bardzo nowoczesny obiekt, odwołujący się jednak do dawnej sztuki japońskiej. W centrum znajdują się sale wystawowe oraz konferencyjne. Oprócz stałej ekspozycji organizowane są także wystawy czasowe (związane ze sztuką, kulturą i techniką japońską). Ponadto instytucja prowadzi kursy parzenia herbaty, układania kwiatów (ikebana) oraz kursy języka japońskiego. Centrum jest siedzibą Ogólnopolskiego Klubu Bonsai.

Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie zostało otwarte 30 listopada 1994 roku.

W 1997 roku Centrum Manggha otrzymało Nagrodę Specjalną Fundacji Japońskiej.

11 lipca 2002 roku cesarz Akihito wraz z małżonką Michiko odwiedzili Mangghę. Na specjalne życzenie cesarza zorganizowana została wystawa drzeworytów dziewiętnastowiecznego artysty japońskiego Hiroshige Utagawy. Para cesarska ofiarowała Centrum sprzęt audiowizualny, który wykorzystywany jest w szkole języka japońskiego.

Od 1 grudnia 2004 roku Centrum Manggha jest samodzielną instytucją kultury. Do tego czasu była oddziałem Muzeum Narodowego w Krakowie. Od 2007 istnieje pod obecną nazwą.

W 2006 roku zostało wybrane jako jedna z 20 najciekawszych realizacji architektonicznych w Polsce po 1989 roku w konkursie „Polska. Ikony architektury”.

Dyrektorzy

• Bogna Dziechciaruk-Maj (od 2007)

Status prawny

Centrum działa w oparciu o ustawę o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej^[2] oraz Statut Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej MANGGHA^[3]. Zgodnie ze statutem Centrum jest państwową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną, której organizatorem jest Minister Kultury. Nadzór nad Muzeum sprawuje Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Nazwa

Nazwa Manggha wywodzi się bezpośrednio od pseudonimu Feliksa Jasieńskiego, którego kolekcja stanowiła impuls dla powstania muzeum^[4]. Pseudonim ten nawiązuje z kolei do zbioru drzeworytów japońskiego artysty Hokusaia pod takim właśnie tytułem (jap. 漫画, we współczesnej transkrypcji: Manga)^[4]. Obecnie wyraz ten ma poza Japonią nieco inne znaczenie i odnosi się do japońskich komiksów. Twórczość Hokusaia stanowi tylko niewielką część aktualnej kolekcji muzeum^[5].

Instytucja została otwarta w 1994 roku jako Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”^[4], zaś w 2007 decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego otrzymała status muzeum i zmieniła oficjalną nazwę na Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”^[5]. Feliks Jasieński uznawany jest za patrona muzeum^[6].

Zobacz też

• ukiyo-e
• japonizm w sztuce Zachodu

Galeria

Muzeum Manggha

Przypisy