Mychajło Kaczkowski
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 29 lipca 1802 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 sierpnia 1872 |
| poseł na Sejm Krajowy Galicji I kadencji | |
| Okres | od 11 kwietnia 1861 |
Mychajło Kaczkowski, ukr. Михайло Качковський (ur. 29 lipca 1802 w Dębnie, zm. 20 sierpnia 1872 w Kronsztadzie) – ukraiński działacz społeczny i polityczny, pisarz, publicysta, prawnik.
Biografia
Urodził się w rodzinie księdza greckokatolickiego. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim. Po ukończeniu studiów przez długi czas pracował jako radca sądowy w Sądzie Okręgowym w Samborze. Pod koniec kariery prawniczej, po 40 latach pracy został mianowany radcą Wyższego Sądu Krajowego we Lwowie.
Działalność publiczną rozpoczął w 1848, udzielając się w kilku ukraińskich organizacjach społeczno-oświatowych. Był znanym mecenasem, wspierał materialnie innych pisarzy i publicystów. Finansował zakup literatury o charakterze moskalofilskim rozprowadzanej następnie wśród młodzieży przez nauczycieli gimnazjalnych i katechetów[1]. Dzięki jego wsparciu finansowemu możliwe było wydanie Antologii ruskiej, opracowanej przez Jakowa Hołowackiego i Bohdana Didyćkiego. Zawierała ona dzieła samego Didyćkiego oraz wiersze poetów rosyjskich[2].
W 1861 założył we Lwowie na własny koszt czasopismo „Słowo” (1861-1887). Przy Domu Narodowym we Lwowie stworzył fundację (wpłacony przez niego fundusz założycielski wynosił 80 000 guldenów), zajmującą się wspieraniem literatów piszących w języku ukraińskim. Kaczkowski wspierał materialnie zarówno ukraiński ruch narodowy, jak i ruch Rusinów-moskalofilów, którego centrum mieściło się w Kołomyi i jej okolicach, a którego organizatorem był ksiądz greckokatolicki ze Skałatu – Iwan Naumowycz.
Wybrany do Sejmu Krajowego Galicji I kadencji z IV kurii obwodu Sambor, z okręgu wyborczego Drohobycz-Podbuż.
Kaczkowski zmarł podczas podróży po Rosji i został pochowany na terenie twierdzy Kronsztad[3].
Jego nazwiskiem nazwano towarzystwo kulturalno-oświatowe (Towarzystwo im. Mychajła Kaczkowskiego), założone przez moskalofilów w odpowiedzi na utworzenie przez ukrainofilów Towarzystwa Proswita[4].
Przypisy
- ↑ W. Osadczy: Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 146. ISBN 978-83-227-2672-3.
- ↑ W. Osadczy: Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 147. ISBN 978-83-227-2672-3.
- ↑ W. Osadczy: Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 528. ISBN 978-83-227-2672-3.
- ↑ W. Osadczy: Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 170. ISBN 978-83-227-2672-3.
Bibliografia
- Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1993, ISBN 83-7059-052-7, OCLC 830051670.
- Wykaz Członków Sejmu krajowego królestwa Galicyi i Lodomeryi, tudzież wielkiego xięstwa Krakowskiego 1863, Lwów 1863
- Енциклопедія українознавства, tom 3, s. 989, Lwów 2000, ISBN 5-7707-4048-5.
Media użyte na tej stronie
Portrait of Mikhail Kachkovsky (1802-1872) Photographed in Lviv History Museum by w:ru:User:Водник