Mycoplasma pneumoniae

Ten artykuł od 2013-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Mycoplasma pneumoniae

Systematyka
Domena	bakterie
Typ	Firmicutes
Klasa	Mollicutes
Rząd	Mycoplasmatales
Rodzina	Mycoplasmataceae
Rodzaj	Mycoplasma
Gatunek	M. pneumoniae
Nazwa systematyczna
Mycoplasma pneumoniae Somerson et al., 1963

Mycoplasma pneumoniae – mała, atypowa bakteria całkowicie pozbawiona ściany komórkowej. Pojedyncze komórki Mycoplasma pneumoniae mogą przyjmować kształty od form kulistych lub gruszkowatych do rozgałęzionych włókienek. Wielkość form kulistych waha się od 0,3 do 0,8 mikrometrów, natomiast długość form włókienkowatych może dochodzić nawet do kilkudziesięciu mikrometrów.

Mycoplasma pneumoniae obok bakterii z rodzaju Chlamydia (np. Chlamydophila pneumoniae) są częstymi przyczynami atypowych zapaleń płuc u małych dzieci.

Rozpoznanie

Rozpoznanie na podstawie posiewu. Mycoplasma pneumoniae rośnie w temperaturze 30–39 °C (optimum temp. 36–38 °C) na specjalnie wzbogaconym podłożu zawierającym w swym składzie wyciąg mięsny, pepton, surowicę końską oraz wyciąg ze świeżych drożdży piekarniczych. Mykoplazmy te w hodowli płynnej w butlach szklanych lub z tworzyw sztucznych wykazują zdolność do adsorpcji do fazy stałej. Właściwość ta wykorzystywana jest przy uzyskiwaniu masy komórkowej Mycoplasma pneumoniae wolnej od różnorodnych składników pożywki. Hodowla na podłożu stałym wymaga od 2–10 dni inkubacji. Czas wzrostu jednej generacji tego drobnoustroju wynosi około 19 godzin, podczas gdy u innych gatunków mykoplazm waha się od 0,8 do 3,3 godzin. Kolonie wyrastające na podłożu stałym przybierają różne formy w zależności od stopnia zaadaptowania drobnoustrojów do sztucznej pożywki, a ich wielkość waha się od 50 do 100 mikrometrów. Typowe kolonie posiadają centrum wrośnięte w głąb podłoża oraz strefę wzrostu powierzchniowego. Kolonie świeżo izolowanych szczepów często są pozbawione strefy powierzchniowej, tracąc przy tym swój charakterystyczny wygląd przypominający sadzone jaja.

Z chwilą dostania się tych drobnoustrojów do dróg oddechowych człowieka ujawniają się dwa główne mechanizmy patogennego oddziaływania na organizm: pierwszy to uwalnianie toksycznych substancji przez komórki drobnoustroju, drugi to immunologiczna odpowiedź gospodarza na antygeny mykoplazmowe prowadząca do rozwoju zmian naciekowych w płucach i szeregu objawów poza układem oddechowym.

Leczenie

Antybiotyki, chemioterapeutyki i inne leki aktywne wobec M. pneumoniae:

• makrolidy (część szczepów wykazuje oporność), np. erytromycyna, klarytromycyna, azytromycyna, spiramycyna
• tetracykliny, np. doksycyklina
• fluorochinolony, np. ciprofloksacyna
• fusafungina.

Linki zewnętrzne

• Mycoplasma pneumoniae genome. National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine. [dostęp 2013-03-04].
• Waldemar Rastawicki: Mykoplazmoza. [dostęp 2013-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-03)].