| Mykoła Artiuch |
|
Pełne imię i nazwisko | Mykoła Mykołajowycz Artiuch |
Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1945 Ukraińska SRR |
Pozycja | obrońca |
Kariera juniorska |
---|
Lata | Klub | | DJuSSz Perwomajsk |
|
Kariera seniorska |
---|
|
Kariera trenerska |
---|
Lata | Drużyna | | Refryżerator Fastów | | Maszynobudiwnyk Borodzianka | 1984 | Dnipro Czerkasy (p.o.) | 1995 | Dnipro Czerkasy (p.o.) | | Tiligul Tyraspol (asystent) | | Nasz Kolhoznik Chițcani | | Retro Watutine |
|
Mykoła Mykołajowycz Artiuch, ukr. Микола Миколайович Артюх, ros. Николай Николаевич Артюх, Nikołaj Nikołajewicz Artiuch (ur. 1 stycznia 1945) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Wychowanek Szkoły Sportowej w Perwomajsku. Pierwszy trener F.Sawryłow. W 1963 rozpoczął karierę piłkarską w Sudnobudiwnyku Mikołajów. W 1965 bronił barw Łokomotywu Winnica, a potem służył w wojskowym klubie SKA Kijów. W 1971 został zaproszony do Dnipra Dniepropetrowsk. Latem 1973 powrócił do Łokomotywu Winnica, a w 1977 przeniósł się do SKA Kijów, w którym zakończył karierę piłkarza.
Kariera trenerska
Karierę szkoleniowca rozpoczął po zakończeniu kariery piłkarza. Najpierw trenował zespoły amatorskie Refryżerator Fastów[1] i Maszynobudiwnyk Borodzianka[2]. W 1984 po odejściu głównego trenera Wiktora Łukaszenki do końca roku pełnił obowiązki głównego trenera Dnipra Czerkasy. Od października do końca 1995 roku ponownie tymczasowo prowadził Dnipro Czerkasy[3]. Również trenował mołdawskie zespoły Tiligul Tyraspol i Nasz Kolhoznik Chițcani. Obecnie pracuje na stanowisku głównego trenera amatorskiej drużyny Retro Watutine[4][5].
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy piłkarskie
- Dnipro Dniepropetrowsk
- mistrz Pierwszej Ligi ZSRR: 1971
- SKA Kijów
- brązowy medalista Drugiej Grupy Klasy A ZSRR: 1967
Sukcesy trenerskie
- Refryżerator Fastów
- brązowy medalista Mistrzostw Ukraińskiej SRR wśród amatorów: 1981
- Maszynobudiwnyk Borodzianka
- wicemistrz 3 strefy Mistrzostw Ukraińskiej SRR wśród amatorów: 1983
Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia