Mykoła Palijenko
 Mykoła Palijenko w mundurze oficera 14 Dywizji Grenadierów SS | |
 SS-Sturmbannführer | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 sierpnia 1896 |
|---|---|
| Data śmierci | 21 lipca 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | 26 Pułk Artylerii Lekkiej, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
Mykoła Wasyljowycz Palijenko ukr. Микола Васильович Палієнко (ur. 18 sierpnia?/ 30 sierpnia 1896 w Skwirze, zm. 21 lipca 1944 pod Brodami) – ukraiński inżynier technolog, wojskowy, major dyplomowany artylerii Wojska Polskiego II RP, dowódca dywizjonu artylerii w 14 Dywizji Grenadierów SS.
Życiorys
Syn Wasyla. Ukończył gimnazjum w Białej Cerkwi. W 1914, po ukończeniu Kolegium Gałagana w Kijowie, rozpoczął studia na Fakultecie Fizyczno-Matematycznym Kijowskiego Uniwersytetu Imperatorskiego św. Włodzimierza. 1 listopada 1915 został junkrem Mikołajewskiej Szkoły Artylerii. 1 kwietnia 1916, w randze chorążego, skierowany został na front.
W lutym 1918 powrócił na studia. W grudniu tego roku wstąpił do Armii Czynnej Ukraińskiej Republiki Ludowej. Służył w dywizjonie artylerii. 29 grudnia 1919 awansował na kapitana. Uczestniczył w całym szlaku bojowym armii URL, aż do jej internowania w Polsce w listopadzie 1920. Po zwolnieniu w 1922 z obozu internowania w Kaliszu wyjechał do Czechosłowacji, gdzie w latach 1922–27 studiował w Poděbradach na Ukraińskiej Akademii Gospodarczej, uzyskując dyplom inżyniera-chemika technologa.
W 1928 przyjęty został do służby kontraktowej w Wojsku Polskim. W latach 1932–1934 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. 19 marca 1938 awansowany został na majora. W kampanii wrześniowej 1939 dowodził III dywizjonem 26 pułku artylerii lekkiej. Ranny, wzięty do niewoli niemieckiej. Na początku 1940 zwolniony z obozu jenieckiego, wraz z innymi oficerami narodowości ukraińskiej.
W latach 1940–1943 pracował w cukrowni w Przeworsku jako starszy chemik. Po ataku III Rzeszy na ZSRR został przydzielony do kwatermistrzostwa w sztabie Grupie Armii „Południe" gen. Gerda von Rundstedta. Na początku 1943 objął w stopniu Waffen-Sturmbannführera SS (majora) dowództwo dywizjonu ciężkiej artylerii w nowo formowanej 14 Dywizji Grenadierów SS. Od początku lutego 1944 dowodził artylerią SS-Kampfgruppe „Beyersdorf”, wydzielonej z dywizji do walki z polską i sowiecką partyzantką na Lubelszczyźnie. Zginął 21 lipca tego roku pod Brodami podczas ciężkich walk z Armią Czerwoną.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Autor: Rama, Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
Rang insignia of the SS/Waffen-SS, here universal collar patcheses to the CO-rank “SS-Sturmbannfuehrer” until 1945.
Хрест Симона Петлюри (стрічка)
Baretka: Wojenny Krzyż Zasługi z Mieczami II Klasy (III Rzesza).
Mykoła Palijenko, SS-Sturmbannführer