Mykoła Pawłow

Mykoła Pawłow

Pełne imię i nazwisko	Mykoła Petrowycz Pawłow
Data i miejsce urodzenia	20 czerwca 1954 Kijów
Wzrost	171 cm
Pozycja	obrońca/pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1972 Spartak Brześć 3 (0) 1973–1975 Bug Brześć ? (?) 1976–1978 Krylja Sowietow Kujbyszew 62 (1) 1979–1981 Dynama Mińsk 91 (1) 1982 Czornomoreć Odessa 24 (0) 1983–1984 Dnipro Dniepropetrowsk 52 (4)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1984  ZSRR 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1988 Kołos Nikopol 1989–1990 Tawrija Symferopol 1990 Krystał Chersoń 1992–1994 Dnipro Dniepropetrowsk 1992, 1994 Ukraina 1995–1996 Dynamo Kijów 1996–1997 Tawrija Symferopol 1997–2002 Metałurh Mariupol 2003–2004 Illicziweć Mariupol 2006 Stal Ałczewsk 2007–2012 Worskła Połtawa 2012–2015 Illicziweć Mariupol
Odznaczenia

Mykoła Petrowycz Pawłow, ukr. Микола Петрович Павлов, ros. Николай Петрович Павлов, Nikołaj Pietrowicz Pawłow (ur. 20 czerwca 1954 w Kijowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy oraz pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1967 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowej drużynie Schid Kijów. Jako osiemnastolatek zadebiutował w trzecioligowej drużynie Spartak Brześć. W 1976 z drużyny z Brześcia, która zmieniła nazwę na Bug, przeszedł do pierwszoligowego klubu Krylja Sowietow Kujbyszew. W 1981 po spadku kujbyszewskiego klubu przeniósł się do mińskiego Dynama. W 1982 bronił barw Czornomorca Odessa, a w kolejnym sezonie znalazł się w składzie Dnipra Dniepropetrowsk, z którym zdobył Mistrzostwo ZSRR. W 1984 zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

28 marca 1984 rozegrał jeden mecz w radzieckiej reprezentacji w spotkaniu towarzyskim z RFN, przegranym 1:2.

Kariera trenerska

W 1988 rozpoczął pracę trenerską jako główny trener trzecioligowej drużyny Kołos Nikopol. Potem trenował inne ukraińskie kluby: Tawrija Symferopol, Krystał Chersoń oraz Dnipro Dniepropetrowsk. W 1992 wspólnie z Łeonidem Tkaczenkiem został selekcjonerem reprezentacji Ukrainy. W 1994 ponownie pełnił funkcję selekcjonera, tym razem wspólnie z Wołodymyrem Muntianem. W 1995 zatrudniony został na stanowisku głównego trenera Dynama Kijów, z którym zdobył Mistrzostwo Ukrainy. Po odejściu z Dynama prowadził Tawriję Symferopol, a od 25 lipca 1997 do 27 listopada 2004 trenował Metałurh/Ilicziwiec Mariupol. W 2006 powrócił do pracy trenerskiej w klubie Stal Ałczewsk. Od 2007 trenował Worskłę Połtawa. 29 maja 2012 ponownie objął stanowisko głównego trenera Illicziwca Mariupol^[1]. Po zakończeniu sezonu 2014/15 opuścił mariupolski klub^[2].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1983
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1984

Sukcesy trenerskie

• mistrz Ukrainy: 1995
• wicemistrz Ukrainy: 1993
• brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 1992
• zdobywca Pucharu Ukrainy: 2009

Odznaczenia

• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1983
• Order "Za zasługi" III klasy: 2009^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Mykoła Pawłow w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na PlayerHistory (ang.)
• Mykoła Pawłow w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
• Mykoła Pawłow w bazie Odeski Futbol (ros.)
• Mykoła Pawłow w bazie National Football Teams (ang.)
• Mykola Pavlov, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [online] [dostęp 2020-12-01] .