Mykoła Zaworotny

Mykoła Zaworotny

Pełne imię i nazwisko	Mykoła Kyryłowycz Zaworotny
Data i miejsce urodzenia	24 listopada?/ 7 grudnia 1912 Mochnatyn
Data i miejsce śmierci	5 grudnia 1987 Czerkasy
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1927 Wodnyk Kijów ? (?) 1927 Żełdor Kijów ? (?) 1936 Spartak Charków ? (?) 1939 Spartak Mińsk ? (?) ? Iwanowo ? (?) ? Stalingrad ? (?) 1946 Spartak Kijów ? (?) 1947 Spartak Chersoń ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1947–1948 Spartak Chersoń (grający trener) 1949–1952 Spartak Chersoń 1953–1957 Torpedo Kirowohrad 1958 Kołhospnyk Równe 1959 Łokomotyw Winnica (asystent) 1960–1961 Kołhospnyk Czerkasy 1963 PHZK Krzywy Róg 1964–1965 Hirnyk Krzywy Róg 1965–1966 Awanhard Żółte Wody 1967 Awanhard Żółte Wody (dyr. sportowy) 1968–1969 SK Prometej Dnieprodzierżyńsk 1969–1970 Dnipro Czerkasy 1971 Dnipro Czerkasy (asystent) 1972 Dnipro Czerkasy 1973 Hranit Czerkasy (asystent) 1974 Fotopryład Czerkasy 1975 Dnipro Czerkasy

Mykoła Kyryłowycz Zaworotny, ukr. Микола Кирилович Заворотний, ros. Николай Кириллович Заворотный, Nikołaj Kiriłłowicz Zaworotny (ur. 24 listopada^?/ 7 grudnia 1912 we wsi Mochnatyn, w guberni czernihowskiej, Imperium Rosyjskie, zm. 5 grudnia 1987 w Czerkasach) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Rozpoczął karierę piłkarską w zespołach Wodnyk Kijów i Żełdor Kijów w 1927 roku, które w latach 20-30. XX wieku uważane były za najlepsze w stolicy i na Ukrainie, a jego graczy tworzyli trzon reprezentacji Kijowa w mistrzostwach Ukrainy i ZSRR. Następnie, prawie do ataku Niemiec na ZSRR występował w klubach Spartak Charków, Spartak Mińsk, z Iwanowo i Stalingrada. Po wojnie został piłkarzem Spartaka Kijów. W 1947 przeszedł do Spartaka Chersoń, gdzie zakończył karierę piłkarza.

Kariera trenerska

Jeszcze w chersońskim zespole rozpoczął pracę szkoleniowca łącząc funkcje piłkarza i drugiego trenera^[1]. W 1949 objął prowadzenie Spartaka Chersoń^[2], którym kierował do 1952 roku. Od 1953 do 1957 prowadził Torpedo Kirowohrad^[3]. W 1958 roku pracował jako starszy trener Kołhospnyka Równe, a w 1959 pomagał trenować Łokomotyw Winnica. W 1960 roku los zaprowadził go do Czerkas, który stał się jego drugim domem. W 1960 roku został mianowany na stanowisko starszego trenera miejscowego Kołhospnyka Czerkasy, zastępując dobrze znanego eksperta Abrama Łermana, który został zaproszony do kierowania nowo utworzonym Arsenałem Kijów. W 1962 po powrocie Abrama Łermana do Kołhospnyka przekazał jemu swoje funkcje. W 1963 został zaproszony do Krzywego Rogu, gdzie najpierw trenował amatorski PHZK reprezentujący miejscowy Południowy Zakład Wzbogacenia Rud. Na początku 1964 kierownictwo Hirnyka Krzywy Róg zrezygnowało z usług trenera Wasyla Briuszyna i zaproponowało Zaworotnemu stać na czele klubu. Po udanym pierwszym sezonie (3. miejsce) nastąpił okres słabszej gry i do lipca 1965 został zwolniony. Już wkrótce, w sierpniu 1965 objął prowadzenie Awanhardu Żółte Wody, zmieniając innego znanego trenera Łeonida Rodosa, który zgodził się na propozycję przejścia do bardziej znanego Metałurha Zaporoże. Z Awanhardem w następnym sezonie zdobył największy trofeum w swojej karierze – mistrzostwo Ukraińskiej SRR. Jednak kierownictwo zadecydowało, że w Drugiej Grupie Klasy A Mistrzostw ZSRR zespołem powinien kierować bardziej znany trener (im został Wałentyn Morozow), a Zaworotnemu powierzono obowiązki dyrektora sportowego klubu. Taka praca nie odpowiadała jemu i w połowie sezonu 1968 opuścił Żółte Wody, prowadząc potem SK Prometej Dnieprodzierżyńsk. W sierpniu 1969 roku powrócił do Czerkas, gdzie pracował do 1975 na różnych stanowiskach w klubie Dnipro Czerkasy. W 1973 pomagał Witalijowi Chmelnyckiemu zdobyć złote medale Mistrzostw Ukraińskiej SRR wśród drużyn amatorskich i powrócić do rozgrywek Wtoroj Ligi ZSRR. Również trenował amatorski Fotopryład Czerkasy (1972-1974). To właśnie ten zespół po rozformowaniu w końcu 1974 Hranitu Czerkasy od 1975 przejął historię klubu, a Zaworotny został pierwszym trenerem odrodzonego klubu^[4].

5 grudnia 1987 zmarł w Czerkasach w wieku 75 lat^[5].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy trenerskie

Torpedo Kirowohrad

• zdobywca Pucharu Ukraińskiej SRR: 1953

Awanhard Żółte Wody

• mistrz Ukraińskiej SRR: 1966

Odznaczenia

• tytuł Zasłużonego Trenera Ukraińskiej SRR: 1966

Przypisy

Bibliografia

• Mykoła Zaworotny w bazie Historii i statystyki ukraińskiej piłki nożnej (ukr.)
• Mykoła Zaworotny w bazie Football Facts (ros.)