Myriophyllum aquaticum
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | Myriophyllum aquaticum |
Nazwa systematyczna | |
Myriophyllum aquaticum (Vell.) Verdc. |
Myriophyllum aquaticum – gatunek rośliny z rodziny wodnikowatych.
Morfologia
Myriophyllum aquaticum to roślina wieloletnia. Liście barwy niebieskozielonej lub szarozielonej, głęboko powcinane pierzasto, rozmieszczone wokół łodygi w okółku, w liczbie od czterech do sześciu. Rozwijające się pędy często wyrastają ponad powierzchnię wody i wyglądem przypominają siewki jodły. Łodygi osiągają ponad 1,5 m długości[3].
Kasselmann opisał odmianę – M. aquaticum var. santacatarinense[4].
Siedlisko
Myriophyllum aquaticum pochodzi z Amazonki w Ameryce Południowej. Obecnie można go spotkać na każdym kontynencie oprócz Antarktydy[3]. Uważa się, że roślina ta została wprowadzona do Ameryki Północnej pod koniec XIX wieku – po raz pierwszy odkryta została w Stanach Zjednoczonych w latach 90. XIX wieku w Waszyngtonie[3]. Ponieważ preferuje cieplejszy klimat, występuje głównie w południowych częściach Stanów Zjednoczonych[3]. W XX wieku jego zasięg obejmował zajmował rozległe obszary w Afryce Południowej, Japonii, Anglii, Nowej Zelandii i Australii[3]. Gatunek ten zwykle rośnie w potokach, stawach, jeziorach, rzekach i ciekach silnie zeutrofizowanych.
Zastosowanie
Myriophyllum aquaticum jest popularną rośliną w akwariach i ogrodach wodnych. Łatwo rozpowszechniła się i stała gatunkiem inwazyjnym oraz szkodliwym chwastem na wielu obszarach. Łatwo kolonizuje nowe obszary – wystarczy w zbiorniku umieścić fragment kłącza[3].
Problemy/zagrożenia
Ze względu na swoją atrakcyjność i łatwość uprawy Myriophyllum aquaticum został rozprzestrzeniony na całym świecie. Skupienia tego gatunku stanowią siedlisko dla gatunków współwystępujących i poważnie mogą wpływać na właściwości fizyczne oraz chemiczne wód. Wywłócznik ten rośnie obficie, zacieniając naturalnie występujące ze zbiornikach glony i inne rośliny, blokuje także przepływ wód w ciekach i kanałach. Ograniczanie rozwoju innych gatunków roślin powoduje deficyt siedlisk i pożywienia dla organizmów od nich zależnych. Gęste płaty rośliny również powodują problemy z rekreacyjnym korzystaniem z wód – uprawianiem sportów wodnych. Pływacy i śruby łodzi mogą się zaplątywać w pędy roślin[3].
Zwalczanie
Herbicydy nie okazały się bardzo przydatne w kontrolowaniu rozwoju tego gatunku, częściowo dlatego, że ich dostęp do rośliny ogranicza kutykula[3]. Wycinanie rośliny może sprzyjać rozprzestrzenianiu się rośliny[3]. W USA w stanach: Alabama, Connecticut, Massachusetts, Maine, Vermont i Waszyngton wywłócznik ten jest zaliczony do szkodliwych chwastów i jest zakazany w sprzedaży[5].
W Wielkiej Brytanii roślina ta jest jedną z inwazyjnych roślin wodnych. Jej sprzedaż została zakazana od kwietnia 2014 r. (to pierwszy tego rodzaju zakaz w kraju)[6].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-03-26] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Parrotfeather (Myriophyllum aquaticum). [w:] Non-native Invasive Freshwater Plants [on-line]. Department of Ecology. State of Washington. [dostęp 2020-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ C. Kasselmann. 2011. Myriophyllum aquaticum (Vellozo) Verdcourt var. santacatarinenseKasselman, var. nov. (Haloragaceae). Aqua Planta 36 (4): 128-133.
- ↑ "Myriophyllum aquaticum". Germplasm Resources Information Network (GRIN). Agricultural Research Service (ARS), United States Department of Agriculture (USDA). Retrieved 2009-02-22.
- ↑ UK bans sale of five invasive non-native aquatic plants - BBC News, www.bbc.co.uk [dostęp 2020-04-13] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Jepson Manual Treatment
- Berkeley Botany Photo of the Day. ubcbotanicalgarden.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-05)].
- Texas Invasives
- Pacific Island Ecosystems at Risk
- Invasive Plant Atlas of the Midsouth. gri.msstate.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-18)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Harry Rose from South West Rocks, Australia, Licencja: CC BY 2.0
Introduced, warm-season, perennial aquatic or semi-aquatic herb that roots freely from the lower nodes. Stems are to 5 m long, often protruding about 30 cm above the water. Emergent leaves occur in whorls of 4-6 and are hairless, grey-green and feather-like (10-18 pairs of leaflets). Only female plants are present in Australia; flowers are solitary and tiny (to 0.5 mm long) in the leaf axils. Flowering is during the warmer months. A native of central South America, it is an escapee from aquariums and water-gardens, and now an environmental weed. Found in shallow, still to slow-flowing, dams, pools and creeks, especially if nutrient enriched. Spread only by stem fragments via humans and water as fruit are not formed in Australia. Can form dense stands that choke waterways and exclude native plants and animals. Control by manual removal over the warmer months; dry out in the sun and don’t dispose of near creeks or ditches. There are no registered herbicides for control.
© Marie-Lan Nguyen / Wikimedia Commons, CC BY 2.5
Parrot feather (Myriophyllum aquaticum) in Botanic school of the Jardin des Plantes, Paris.