Mysz indochińska

Mysz indochińska

Mus pahari[1]
Oldfield Thomas, 1916
Okres istnienia: środkowy plejstocen – dziś
Mysz indochińska złapana w Arunachal Pradesh, Indie
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	myszy
Rodzaj	mysz
Podrodzaj	Coelomys
Gatunek	mysz indochińska
Synonimy
Leggada jacksoniae Thomas, 1921 Leggada pahari gairdneri Kloss, 1920 Leggada cookii meator G. M. Allen, 1927
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
najmniejszej troski

Mysz indochińska^[3] (Mus pahari) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący w Azji Południowo-Wschodniej i w Himalajach^[2][4].

Systematyka

Gatunek został opisany naukowo w 1916 roku przez O. Thomasa. Należy do podrodzaju Coelomys. Analizy DNA mitochondrialnego wskazują na bliskie pokrewieństwo z myszą zębiełkowatą (M. crociduroides); te dwa gatunki tworzą klad z myszą dżunglową (M. mayori). Znaleziska kości i zębów w jaskiniach świadczą, że mysz indochińska żyła w Chinach i Tajlandii już w środkowym plejstocenie^[4].

Biologia

Myszy indochińskie żyją w północno-wschodnich Indiach, Bhutanie, Mjanmie, południowych Chinach, w Tajlandii, południowo-zachodniej Kambodży, Laosie, oraz północnym i środkowym Wietnamie. Występuje na wysokości od 200 do 2000 m n.p.m. Prowadzi nocny, częściowo nadrzewny tryb życia. Występuje głównie w lasach górskich, zarówno pierwotnych jak i wtórnych, także na skraju lasu. Buduje kuliste gniazda w suchej trawie^[2].

Populacja

Mysz indochińska ma szeroki zasięg występowania, choć generalnie jest nieliczna. Populacja jest stabilna. Nie są znane zagrożenia dla gatunku, gryzonie te występują prawdopodobnie w wielu obszarach chronionych; jest ona uznawana za gatunek najmniejszej troski. Indyjskie prawodawstwo uznaje ją za szkodnika^[2].

Przypisy