Myszarka

Myszarka
Apodemus[1]
Kaup, 1829[2]
Okres istnienia: miocenholocen
23.03/0
23.03/0
[3]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – myszarka leśna (Apodemus flavicollis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Apodemini

Rodzaj

myszarka

Typ nomenklatoryczny

Mus agrarius Pallas, 1771

Synonimy
  • Nemomys O. Thomas, 1924[4]
  • Sylvaemus Ognev & Worobiev, 1923[5]
  • Alsomys Dukelski, 1928[6]
  • Petromys Martino, 1934[7]
  • Karstomys Martino, 1939[8]
Gatunki

zobacz opis w tekście

Myszarka[9] (Apodemus) – rodzaj ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w rodzinie myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Europie, Azji i Afryce[10][11][3].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 65–150 mm, długość ogona 65–146 mm, długość ucha 11–22 mm, długość tylnej stopy 17–28 mm; masa ciała 10–60 g[11].

Systematyka

Etymologia

  • Apodemus: gr. αποδημος apodēmos „być poza domem, za granicą”[12].
  • Nemomys: gr. νεμος nemos „pastwisko, polana”, od νεμω nemō „jechać na pastwisko”[13]; μυς mus, μυoς muos „mysz”[14]. Gatunek typowy: Mus sylvaticus Linnaeus, 1758.
  • Sylvaemus: łac. sylva „las”[15]; mus, muris „mysz” od μυς mus, μυoς muos „mysz”[14]. Gatunek typowy: Mus sylvaticus Linnaeus, 1758.
  • Alsomys: gr. αλσος alsos, αλσεος alseos „lasek, gaj”[16]; μυς mus, μυoς muos „mysz”[14]. Gatunek typowy: Mus sylvaticus major Radde, 1862 (= Micromys specious peninsulae O. Thomas, 1906).
  • Petromys: gr. πετρα petra „skała”[17]; μυς mus, μυος muos „mysz”[14]. Gatunek typowy: Sylvaemus mystacinus epimelas Nehring, 1902; młodszy homonim Petromys A. Smith, 1834 (Petromuridae).

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[10][9]:

  • Apodemus gurkha O. Thomas, 1924myszarka himalajska
  • Apodemus argenteus (Temminck, 1845)myszarka srebrna
  • Apodemus witherbyi (O. Thomas, 1902)myszarka stepowa
  • Apodemus sylvaticus (Linnaeus, 1758)myszarka zaroślowa
  • Apodemus hyrcanicus Vorontsov, Boyeskorov & Mezhzherin, 1992myszarka kaukaska
  • Apodemus ponticus (Sviridenko, 1936)myszarka pontyjska
  • Apodemus flavicollis (Melchior, 1834)myszarka leśna
  • Apodemus rusiges G.S. Miller, 1913myszarka kaszmirska
  • Apodemus alpicola Heinrich, 1952myszarka alpejska
  • Apodemus uralensis (Pallas, 1811)myszarka zielna
  • Apodemus pallipes (Barrett-Hamilton, 1900)myszarka pamirska
  • Apodemus mystacinus (Danford & Alston, 1877)myszarka skalna
  • Apodemus epimelas (Nehring, 1902)myszarka bałkańska
  • Apodemus speciosus (Temminck, 1845)myszarka japońska
  • Apodemus agrarius (Pallas, 1771)myszarka polna
  • Apodemus chevrieri (Milne-Edwards, 1868)myszarka chińska
  • Apodemus latronum O. Thomas, 1911myszarka wielkoucha
  • Apodemus peninsulae (O. Thomas, 1907)myszarka koreańska
  • Apodemus nigrus Ge, Feijó, Cheng, Lu, Liu, Abramov, Xia, Wen, Zhang, Shi & Yang, 2019
  • Apodemus semotus O. Thomas, 1908myszarka tajwańska
  • Apodemus ilex O. Thomas, 1922
  • Apodemus draco (Barrett-Hamilton, 1900)myszarka smocza

Przypisy

  1. Apodemus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. J.J. Kaup: Skizzirte Entwickelungs-Geschichte und natürliches System der europäischen Thierwelt: Erster Theil welcher die Vogelsäugethiere und Vögel nebst Andeutung der Entstehung der letzteren aus Amphibien enthält. Cz. 1. Darmstadt: In commission bei Carl Wilhelm Leske, 1829, s. 154. (niem.).
  3. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Apodemus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-13].
  4. O. Thomas. On a New Field-Mouse, from Nepal, with a Note on the Classification of the Genus Apodemus. „The Journal of the Bombay Natural History Society”. 29, s. 889, 1924. (ang.). 
  5. S. Ognev: Fn. Terr. Vertr. Govt. Woronesh. Moskwa: 1923, s. 143. (ros.).
  6. N.M. Dukelski. Zwei neue Nagetiere aus dem Ussuri-Gebiet (Sudost-Siberien). „Zoologischer Anzeiger”. 77, s. 43, 1928. (niem.). 
  7. V.E. Martino. „Zap. russk. nauch. Inst. Belgrade”. 10, s. 85, 1934. (ros.). 
  8. V.E. Martino. „Zap. russk. nauch. Inst. Belgrade”. 14, s. 88, 1939. (ros.). 
  9. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 263. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  10. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 526–528. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  11. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 780–786. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  12. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 113, 1904. (ang.). 
  13. Jaeger 1944 ↓, s. 145.
  14. a b c d Jaeger 1944 ↓, s. 141.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 226.
  16. Jaeger 1944 ↓, s. 12.
  17. Jaeger 1944 ↓, s. 168.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Apodemus flavicollis (Ratiborice).jpg
Autor: Vojtech.dostal, Licencja: CC BY-SA 3.0
Apodemus flavicollis, National natural monument "Babiččino údolí" in Náchod District, Czech Republic