Myszków (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1924-1949[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | 1924-39: kieleckie (II RP) | ||
| Powiat | 1924-26: będziński | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Myszków – dawna gmina wiejska, istniejąca w latach 1924-1949[2] w woj. kieleckim i śląskim. Siedzibą władz gminy była wieś Myszków[3].
Gminę Myszków utworzono 1 stycznia 1924 roku w powiecie będzińskim w woj. kieleckim z części obszaru gmin Pińczyce (wieś Mijaczów), Włodowice (wieś Pohulanka) i Żarki (wsie Myszków Stary i Myszków Nowy)[4].
1 stycznia 1927 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu zawierciańskiego w tymże województwie[5][6].
1 października 1927 do gminy Myszków przyłączono wieś Ciszówkę z gminy Żarki w tymże powiecie[7].
4 listopada 1933 gminę Myszków podzielono na pięć gromad[8]:
- gromada Ciszówka – wieś Ciszówka i osiedle Gruchla;
- gromada Mijaczów – wieś Mijaczów, pustkowie Mijaczów, pustkowie pod wsią Ciszówka-Mijaczów i osiedle Michałów;
- gromada Myszków Nowy – wieś Myszków Nowy;
- gromada Myszków Stary – wieś Myszków Stary i osiedle Helenówka;
- gromada Pohulanka – wieś Pohulanka.
Po wojnie gmina przez bardzo krótki czas zachowała przynależność administracyjną, lecz już 18 sierpnia 1945 roku została wraz z całym powiatem zawierciańskim przyłączona do woj. śląskiego[9].
Według stanu z 1 kwietnia 1949 gmina podzielona była na pięć gromad: Ciszówka, Mijaczów, Myszków Nowy, Myszków Stary i Pohulanka[10].
Jako gmina wiejska jednostka przestała istnieć z dniem 1 stycznia 1950 roku wraz z nadaniem Myszkowowi praw miejskich i przekształceniem jednostki w gminę miejską[11].
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Od 1 stycznia 1924 do 31 grudnia 1949
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 4, poz. 36
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 7, poz. 49
- ↑ Gmina jest przez pomyłkę pominięta w rozporządzeniu z 12 grudnia 1926 (Dz.U. z 1926 r. nr 125, poz. 727), co jednak sprostowano rozporządzeniem z 14 stycznia 1927 (Dz.U. z 1927 r. nr 7, poz. 49)
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 81, poz. 708
- ↑ Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 27, poz. 182
- ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 167
- ↑ Śląski Dziennik Wojewódzki, 1949, nr 11, poz. 178
- ↑ Dz.U. z 1949 r. nr 52, poz. 396
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).