Myszoskoczka mała
| Gerbillus gerbillus[1] | |||||
| (Olivier, 1801) | |||||
 | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Infragromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Infrarząd | |||||
| Nadrodzina | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina | |||||
| Plemię | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek | myszoskoczka mała | ||||
| |||||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[12] | |||||
 | |||||
| Zasięg występowania | |||||
 (c) IUCN Red List of Threatened Species, species assessors and the authors of the spatial data., CC BY-SA 3.0 | |||||
Myszoskoczka mała[13], suwak[14], myszoskoczka[15] (Gerbillus gerbillus) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae). W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano ostatecznie nazwę „myszoskoczka mała”[13].
Zasięg występowania
Myszoskoczka mała występuje w północnej Afryce, od Maroka i Mauretanii na wschód do Egiptu, północnego Sudanu, południowo-zachodniego Izraela, Palestyny i południowo-zachodniej Jordanii; prawdopodobnie występuje w północnej Erytrei[16].
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1802 roku francuski botanik i entomolog Guillaume-Antoine Olivier nadając mu nazwę Dipus gerbillus[2]. Holotyp pochodził z prowincji Giza, w Egipcie[17].
G. gerbillus został pierwotnie opisany jako skoczek (Dipus), a później przypisany do rodzaju Gerbillus[16]. Został on dość dobrze zbadany w całym jego dużym rozmieszczeniu i dostępnych jest wiele synonimów, ale konieczna jest rewizja taksonomiczna[16]. Jego ważność jako odrębnego gatunku została potwierdzona danymi molekularnymi, ale bez badania różnych populacji północnoafrykańskich[18][19][16]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[16].
Etymologia
Gerbillus: fr. gerboa lub jerboa „myszoskoczek”, od arab. جَرْبُوع jarbū „mięśnie grzbietu i lędźwi”; łac. przyrostek zdrabniający -illus[20].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 70–105 mm, długość ogona 90–136 mm, długość ucha 10–18 mm, długość tylnej stopy 25–32 mm; masa ciała 14–35 g[21]. Przednie kończyny są znacznie krótsze od tylnych.
Ekologia
Gryzoń porusza się skokami. Myszoskoczka mała ma duże oczy i uszy. Żyje w koloniach, zamieszkując pustynne tereny Afryki północnej. Żywi się lokalną pustynną roślinnością i owadami[15].
Przypisy
- ↑ Gerbillus gerbillus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b G.-A. Olivier. Observations sur les Gerboises. „Bulletin des Sciences, par la Société philomathique de Paris”. 2, s. 121, 1801. (fr.).
- ↑ A.G. Desmarest: Tableau Méthodique des Mammifères. W: Nouveau dictionnaire d’histoire naturelle, appliquée aux arts, à l’agriculture, à l’économie rurale et domestique, à la médecine, etc. Par une société de naturalistes et d’agriculteurs. T. 22. Paris: Chez Deterville, 1804, s. 28. (fr.).
- ↑ J.A. Wagner. Beschreibung einiger neuer oder minder bekannter Nager. „Archiv für Naturgeschichte”. 8 (1), s. 19, 1842. (niem.).
- ↑ F. Lataste. Mammifères nouveaux d’Algérie. „Le Naturaliste”. 4 (3), s. 21, 1882. (fr.).
- ↑ H. Heim de Balsac. Biogéographie des mammifères et des oiseaux de l’Afrique du Nord. „Supplément au Bulletin de la Société zoologique de France”. 21, s. 317, 380, 1936. (fr.).
- ↑ H.W. Setzer. Mammals of the Anglo-Egyptian Sudan. „Proceedings of the United States National Museum”. 106 (3377), s. 488, 1956. (ang.).
- ↑ H.W. Setzer. Two new mammals from Egypt. „Journal of the Egyptian Public Health Association”. 35, s. 3, 1960. (ang.).
- ↑ Ranck 1968 ↓, s. 103.
- ↑ Ranck 1968 ↓, s. 106.
- ↑ Ranck 1968 ↓, s. 112.
- ↑ L. Granjon, Gerbillus gerbillus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016 [online], wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-02] (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 261. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ Z. Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
- ↑ a b K. Kowalski (red.), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska & L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 208, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ a b c d e C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 452. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Gerbillus (Gerbillus) gerbillus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-02].
- ↑ A. Abiadh, M. Chetoui, T. Lamine-Cheniti, E. Capanna & P. Colangelo. Molecular phylogenetics of the genus Gerbillus (Rodentia, Gerbillinae): Implications for systematics, taxonomy and chromosomal evolution. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 56 (2), s. 513-518. Elsevier. DOI: 10.1016/j.crvi.2010.07.003. (ang.).
- ↑ A. Ndiaye, C. Tatard, W. Stanley & L. Granjon. Taxonomic hypotheses regarding the genus Gerbillus (Rodentia, Muridae, Gerbillinae) based on molecular analyses of museum specimens. „ZooKeys”. 566, s. 145–155, 2016. DOI: 10.3897/zookeys.566.7317. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 294, 1904. (ang.).
- ↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 629. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
Bibliografia
- G.L. Ranck. The rodents of Libya: taxonomy, ecology, and zoogeographical relationships. „Bulletin of the United States National Museum”. 275, s. 1–264, 1968. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
(c) IUCN Red List of Threatened Species, species assessors and the authors of the spatial data., CC BY-SA 3.0
geographic distribution of Gerbillus gerbillus
Fig. 236.—Gerbille. Gerbillus aegyptius. × ½.