Myszoskoczka mała

Myszoskoczka mała
Gerbillus gerbillus[1]
(Olivier, 1801)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszoskoczki

Plemię

Gerbillini

Rodzaj

myszoskoczka

Gatunek

myszoskoczka mała

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[12]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania

Myszoskoczka mała[13], suwak[14], myszoskoczka[15] (Gerbillus gerbillus) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae). W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano ostatecznie nazwę „myszoskoczka mała”[13].

Zasięg występowania

Myszoskoczka mała występuje w północnej Afryce, od Maroka i Mauretanii na wschód do Egiptu, północnego Sudanu, południowo-zachodniego Izraela, Palestyny i południowo-zachodniej Jordanii; prawdopodobnie występuje w północnej Erytrei[16].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1802 roku francuski botanik i entomolog Guillaume-Antoine Olivier nadając mu nazwę Dipus gerbillus[2]. Holotyp pochodził z prowincji Giza, w Egipcie[17].

G. gerbillus został pierwotnie opisany jako skoczek (Dipus), a później przypisany do rodzaju Gerbillus[16]. Został on dość dobrze zbadany w całym jego dużym rozmieszczeniu i dostępnych jest wiele synonimów, ale konieczna jest rewizja taksonomiczna[16]. Jego ważność jako odrębnego gatunku została potwierdzona danymi molekularnymi, ale bez badania różnych populacji północnoafrykańskich[18][19][16]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[16].

Etymologia

Gerbillus: fr. gerboa lub jerboa „myszoskoczek”, od arab. ‏جَرْبُوع‎ jarbū „mięśnie grzbietu i lędźwi”; łac. przyrostek zdrabniający -illus[20].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 70–105 mm, długość ogona 90–136 mm, długość ucha 10–18 mm, długość tylnej stopy 25–32 mm; masa ciała 14–35 g[21]. Przednie kończyny są znacznie krótsze od tylnych.

Ekologia

Gryzoń porusza się skokami. Myszoskoczka mała ma duże oczy i uszy. Żyje w koloniach, zamieszkując pustynne tereny Afryki północnej. Żywi się lokalną pustynną roślinnością i owadami[15].

Przypisy

  1. Gerbillus gerbillus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b G.-A. Olivier. Observations sur les Gerboises. „Bulletin des Sciences, par la Société philomathique de Paris”. 2, s. 121, 1801. (fr.). 
  3. A.G. Desmarest: Tableau Méthodique des Mammifères. W: Nouveau dictionnaire d’histoire naturelle, appliquée aux arts, à l’agriculture, à l’économie rurale et domestique, à la médecine, etc. Par une société de naturalistes et d’agriculteurs. T. 22. Paris: Chez Deterville, 1804, s. 28. (fr.).
  4. J.A. Wagner. Beschreibung einiger neuer oder minder bekannter Nager. „Archiv für Naturgeschichte”. 8 (1), s. 19, 1842. (niem.). 
  5. F. Lataste. Mammifères nouveaux d’Algérie. „Le Naturaliste”. 4 (3), s. 21, 1882. (fr.). 
  6. H. Heim de Balsac. Biogéographie des mammifères et des oiseaux de l’Afrique du Nord. „Supplément au Bulletin de la Société zoologique de France”. 21, s. 317, 380, 1936. (fr.). 
  7. H.W. Setzer. Mammals of the Anglo-Egyptian Sudan. „Proceedings of the United States National Museum”. 106 (3377), s. 488, 1956. (ang.). 
  8. H.W. Setzer. Two new mammals from Egypt. „Journal of the Egyptian Public Health Association”. 35, s. 3, 1960. (ang.). 
  9. Ranck 1968 ↓, s. 103.
  10. Ranck 1968 ↓, s. 106.
  11. Ranck 1968 ↓, s. 112.
  12. L. Granjon, Gerbillus gerbillus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016 [online], wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-02] (ang.).
  13. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 261. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  14. Z. Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  15. a b K. Kowalski (red.), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska & L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 208, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
  16. a b c d e C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 452. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  17. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Gerbillus (Gerbillus) gerbillus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-02].
  18. A. Abiadh, M. Chetoui, T. Lamine-Cheniti, E. Capanna & P. Colangelo. Molecular phylogenetics of the genus Gerbillus (Rodentia, Gerbillinae): Implications for systematics, taxonomy and chromosomal evolution. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 56 (2), s. 513-518. Elsevier. DOI: 10.1016/j.crvi.2010.07.003. (ang.). 
  19. A. Ndiaye, C. Tatard, W. Stanley & L. Granjon. Taxonomic hypotheses regarding the genus Gerbillus (Rodentia, Muridae, Gerbillinae) based on molecular analyses of museum specimens. „ZooKeys”. 566, s. 145–155, 2016. DOI: 10.3897/zookeys.566.7317. (ang.). 
  20. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 294, 1904. (ang.). 
  21. Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 629. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Gerbillus gerbillus distribution.png
(c) IUCN Red List of Threatened Species, species assessors and the authors of the spatial data., CC BY-SA 3.0
geographic distribution of Gerbillus gerbillus
Cambridge Natural History Mammalia Fig 236.jpg
Fig. 236.—Gerbille. Gerbillus aegyptius. × ½.


In MSW3 treated as a subspecies of G. gerbillus.